ULYA

13

Bu bölüm Şehit öğretmen Aybüke Yalçın için yazılmıştır.
Ruhuna Fatiha

...

LÜTFEN OY VERMEDEN BÖLÜME GEÇMEYİN

SINIR: 20 OY
7 YORUM

Kulağımdaki uğultular beni girdiğim transtan çıkartmıştı. Endişenin yansıdığı gözlerimi Alaz'a çevirdim etrafı inceleyen bakışları gözlerimi bulurken gözlerinin içindeki hisleri okumama izin vermemişti. Onda ki sakinlik karşısında bedenimin gevşediğini hissederken.

"Sakin ol, Ulya görevimiz buradan kimsenin kılına zarar gelmemesi hissettiklerinin farkındayım lütfen onları kamufle et ben aşağıyı kontrol edicem burası Kaan ile sende Reha'yı ara durum bildir tim on beş dakika içinde burada olsun."

Dediklerine kafamı sallarken onu onayladım.

"Emredersiniz komutanım."

Alaz hafif doğrularak

"Sakin olun eğilin herkes eğilsin."

Alazın gür sesi kimseyi telkin etmezken harekete geçerek masanın üzerindeki mikrofonu elime aldım. Sesimde ki duygu kırıntılarını yok ederek soğuk bir ses tonu takınarak.

"Sakin olun!! herkes eğilsin, cam kenarından yavaşça uzaklaşın kimse kafasını kaldırmasın biz buradayız kimseye birşey olmayacak."

Salonda sadece ağlama sesleri ve ufak hakırışlar hakimken herkes komutuma uydu.

"Ulya burası sizde dikkatli olun ben aşağıya iniyorum. Telsizleri etkinleştirin."

"Tamam sende dikkat et." Dememin ardından Alaz eğilerek hızlı adımlarla konferans salonunun çıkış kapısını araladı tam o sırada kapıda dört delik oluştu.

Salonda bağırışlar oluşurken gözlerim Alaz'ın bedenini taradı arkasını dönerek benimle göz göze gelirken.

Kafasını iki kere salladı gözleri sakin ol çağrısını yaparken onu onaylamam ile kapıdan çıktı.

Onun çıkışı ile üzerimdeki sorumluluk yükü ile mikrofandan sakinlik çağrısı yaptım.

"Kaan telsizini aç en yakın PÖH yada JÖH buraya intikal etsin."

"Emredersiniz komutanım."

Kaan telsizini çıkartırken.

"Okulda sığınak var mı?" Diye sordum.

"Bbodrum katta var." Diyen öğretmenin ardından.

"Şimdi sizi sığınağa indiriceğiz kafanızı kaldırmayın."

"Kaan dört kişi iki öğretmenle sığınağa iniyorsun silahının emniyeti açık olsun kimseye zarar gelmiyecek gerekirse öl ama yaşat anladımı?"

"Emredersiniz komutanım."

"İlk dörtlü siz ve hocam siz ikiniz arkadaşı takip edin eğilerek yürüyün."

"Sınıfların hepsinde öğrenci var mı." diye sordum.

"Dokuzlar ve onlar gezide bir alt katta sadece on birler var." kafamı salladığım sırada

"Ölmek istemiyorum." Diye haykırdı bir ses

Kriz geçirircesine bağırıyordu olduğum yerde hafif doğrularak masadaki su şişesini aldım daha sonra hızla kızın yanına doğru ilerledim. O sırada hala burada olan kaanı görmemle sinirle;