"အကိုမောင်"
လက်ကိုမလွှတ်ပဲလမ်းလျှောက်နေတာမို့
လက်ထဲကမုန့်တောင်မစားကသေးပေ။
"ဗျာ ဗျ"
မျက်နှာလေးညိုးနေတဲ့စောနောင်ကလွန်းမောင်အနားကပ်ပြီး
ထပ်ပြောတယ်။
"မရောက်သေးဘူးလားဟင့်။ ဗိုက်ဆာတယ်ဗျ"
"အရှေ့မှာရောက်ပါပြီကလေးငယ်ရ"
"ဟုတ်။ အကိုမောင်"
သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ဂျောင်ကျကျနေရာလေးမှာ
ဖွင့်ထားတဲ့မုန့်ဆိုင်လေးကို ၀င်သွားကြလေတယ်။
*မဂ်လာပါရှင့်။ ဘာများသုံးဆောင်ပါမလဲရှင့်*
"ကလေးငယ်။ ဒီမှာ ။မီနူးဘာစားမလဲ။ "
လွန်း မောင်က စောနောင်ဘက်ကိုလှည့်ပြီးမေးလိုက်တယ်။
"အကိုမောင်နဲ့အတူတူကြည့်မယ်လေ"
စောနောင်ကအသံလေးတိုးတိုးလေးနဲ့လှမ်း ပြောလိုက်တယ်။
"ကောင်းပါပြီဗျ"
"မောက်ချိုင့်စားမလားကလေးငယ်"
"ဟုတ်။အကုန်စားတယ်။ဟီး"
"ညီမ မောက်ချ်ိုင့် ပွဲကြီး၁ပွဲပေးပါ။ "
*ဟုတ်ကဲ့။ အကို *
"အကိုမောင်"
စောနောင်ရဲ့ ခေါ်သံကြောင့်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့
စောနောင်ကမီနူးထဲကမာလာဟင်းကိုလက်ညိုးထိုးပြတယ်။
"မာလာဟင်းကိုကြ်ိုက်တယ်ပေါ့"
"အကိုမောင်ပြီးရင် သူ့ကိုအချစ်ဆုံး"
လွန်းမောင်ကကျေနပ်တဲ့ဟန်နဲ့ပြုံးပြပြီး
*လူလည်လေး*လို့တိုးတိုး လေးပြောလိုက်တယ်။
"ညီမ မာလာဟင်း၁ပွဲရယ် ၀က်သားလုံး ချ်ို၊ချင်၁ပွဲရယ်
ထမင်းဖြူ၂ပွဲရယ်လိုက်ပွဲ၁ပွဲပေးပါနော်"
*ဟုတ်ကဲ့။ ဘာများထပ်မှာချင်ပါသေးသလဲ*
"သောက်စရာဘာသောက်အုန်းမလဲ ၊ကောင်ငယ်လေး"
စောနောင်ကပြုံးစိစိနဲ့ပြန်ကြည့်တယ်။ အဲ့နောက်
"မဆီမဆိုင် ။ ကပချီနိုလေးးးးးး"
VOCÊ ESTÁ LENDO
မောင့်နေကြာ (mg's sunflower/Ongoing )
Ação*အကယ်၍များသာ အနာဂတ်ကိုကြိုသိခဲ့ရင် အိမ်ပြန်လမ်းကို အဓိပတိလမ်းမအထက် မလျှောက်လှမ်းခဲ့ပါဘူး အကိုမောင်ရယ်... *
