"ကျွန်တော်လာမှဖြစ်မဲ့ကိစ္စလားဗျာ"
လွန်းမောင်ရဲ့ရုံးခန်းထဲကနေ
ခပ်မာမာစကားပြောသံတွေများထွက်ပေါ်လာသည်။
*ဟုတ်ပါတယ်ဆရာ။ *
"လူစားလွှတ်လိုက်မယ်လေ"
*တကယ်မရလို့ပါဆရာ။ သူတို့ဘက်က
ဒီလမကုန်ခင်ဆရာနဲ့တိုင်ပင်ဆွေးနွေးစရာတွေရှိလို့ပါတဲ့။
နောက်ပြီး Hotal ဆောက်မဲ့ project ကဆရာ
ကိုယ်တိုင်ဦးစီးမှပိုအဆင်ပြေမှာမို့ပါဆရာ*
" ကောင်းပြီလေ။နောက်အပတ်ငါအကြောင်းပြန်ပေးမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါဆရာ။ ဒါဆိုကျွန်တော်ဖုန်းချလိုက်ပါမယ်နော်"
လွန်းမောင်ကဖုန်းကိုချလိုက်ကာ
ခုံပေါ်ကိုချက်ချင်းပြစ်တင်လိုက်သည်။
ဘေးရှိခုံပေါ်မှာ ဖိုင်တွဲတစ်ခုကို
ယူကြည့်ကာစိတ်ရူပ်စွာဖြင့် တွေ့ကရာပြစ်ပေါက်လိုက်မိသည်။
ထိုချိန်တွင်ရုတ်တရက်လွယ်အိတ်လေးကို
လွယ်ကာရုံးခန်းထဲကို၀င်လာသောနောင်လေးကို
တွေ့လိုက်သည်။
"အမောင်...!
ဘယ်ကနေဘယ်လိုရောက်လာတာလဲ"
နောင်လေးသည် ယဲ့ယဲ့လေးပြုံး၍
သက်ပြင်းလေးချကာ ဖိုင်တွဲလေးကို
ကုန်းကောက်ကာလွန်းမောင်အနားသွားလိုက်သည်။
လွန်းမောင်၏ခါးလေးအားသိုင်းဖက်ခါ
ခြေဖျားလေးထောက်၍ နှခမ်းလေးကိုဖိနမ်းလိုက်သည်။
"ပြောစမ်းပါအုန်း။ဘာတွေစိတ်တိုနေသလဲအကိုမောင်"
လွန်းမောင်သည်နောင်လေးအားပြန်လည်သိုင်းဖက်၍
ဒူးလေးညွှန့်ကာ နောင်လေးရင်ခွင်အတွင်းတိုးဝှေ့သွားလိုက်သည်။
နောင်လေးသည်လွန်းမောင်၏
ဆံသားလေးများအား ပွတ်သတ်ပေးနေသည်။
"အလုပ်ပင်ပန်းလို့ပါဗျာ။ သိတဲ့အတိုင်းစီးပွားရေးလုပ်ကတာ
အတက်အကျတော့ရှိတာပေါ့"
"အစဉ်ပြေသွားမှာပါလူကြီးလေးရာ။
အမောင်အနားမှာရှိတယ်နော်။ ဘာမှမဖြစ်ဘူး"
နောင်လေး၏ရင်ခွင်ထဲမှခေါင်းလေးပြန်ပေါ်လာပြီး
သွားလေးများပေါ်အောင်ပြုံးမိသည်။
"ပြောပါအုန်း။ ဘယ်ကနေဘယ်လိုရောက်လာတာလဲ"
"သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကိုနေမကောင်းလို့
သတင်းသွားမေးရင်း လမ်းကြုံ၀င်လာတာ"
BINABASA MO ANG
မောင့်နေကြာ (mg's sunflower/Ongoing )
Action*အကယ်၍များသာ အနာဂတ်ကိုကြိုသိခဲ့ရင် အိမ်ပြန်လမ်းကို အဓိပတိလမ်းမအထက် မလျှောက်လှမ်းခဲ့ပါဘူး အကိုမောင်ရယ်... *
