"အဟွန့်အဟွန့်"
တိတ်ဆိတ်စွာမောင်းနင်းလာတဲ့ကားပေါ်မှာ
ကျယ်လောင်တဲ့ချောင်းဆိုးသံတစ်သံထွက်ပေါ်လာသည်။
"အမောင် အခုတလောချောင်းတွေနေ့တိုင်းဆိုးတာဘဲ"
ကားမောင်းနေသည်ကိုလမ်းဘေးထိုးရပ်ပြီး
တစ်ရူး၃၊၄ခုကိုမြန်မြန်ယူကာ
နောင်လေးကိုလှမ်းပေးလိုက်သည်။
နောင်လေးကလည်းလျင်မြန်စွာကောက်ယူပြီး
ပါးစပ်၌အပ်ထားသည်။
"အစဉ်ပြေရဲ့လား။အမောင်"
နောင်လေးသည်လွန်းမောင်အားစကားမပြန်နိုင်ပေ။
နောင်လေးကတစ်ရူး၄၊၅ရွက်ကိုထပ်ယူကာ
ပါးစပ်၌ထပ်အုပ်ထားလိုက်သည်။
ခနအကြာတစ်ရူးတွေကိုဖယ်ရှားလိုက်ပြီး
တစ်ရှူးအသစ်နဲ့ပါးစပ်တစ်၀ိုက်သုတ်သင်လိုက်သည်။
ထို့နောက် တွေ့ရာအိတ်အမဲရောင်အလွတ်တစ်ခုကိုယူကာ
ထည့်လိုက်သည်။ ခနအကြာမှသာနောင်လေးစကားပြန်သည်။
လွန်းမောင်သည်နောင်လေး၏ရွှေအိုရောင်ဆံပင်လေးတွေကို
ပွတ်သတ်ပေးနေသည်။
"အမောင်အစဉ်ပြေပါတယ်။ အခုတလောချောင်းဆိုးနေလို့ပါ။
ရာသီဥတုအေးလို့နေမှာပါ"
"ကောင်းပါပြီဗျ။ ဂရုစိုက်နော်။ အမောင်ချောင်းဆိုးရင်
အကိုမောင့်မှာရင်တွေမောလိုက်ရတာ"
လွန်းမောင်စကားကြောင့်နောင်လေးပြုံးမိသည်။
"စိတ်မပူပါနဲ့အကိုမောင်ရယ်။ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး။ "
"ပူကတယ်ဗျ ။အကိုမောင့်မှာအမောင်တစ်ယောက်ထဲရှိတယ်
အမောင်မရှိရင် အကိုမောင့်ရင်ခွင်နားခိုမယ့်သူမဲ့သွားမှာပေါ့"
"ဒါပေါ့ဒါပေါ့"
နှစ်ယောက်လုံးစကားတွေပြောရင်း
ရီနေမိပြန်သည်။
"ကဲကဲ အချိန်ရှိတုန်းအမြန်သွားကြမယ်"
လွန်းမောင်ကလဲကားကိုဆက်မောင်းလိုက်သည်။
ကားအထဲထပ်မှန်တိတ်ဆိတ်သွားပြန်သည်။
**********
ထပ်မံတိတ်ဆိတ်စွာမောင်းနင်လာသောကားပေါ်တွင်
လွန်းမောင်ကကားကိုအာရုံစိုက်မောင်းနေပြီး
နောင်လေးကတော့ဘေးတွင်တိတ်ဆိတ်စွာ
လိုက်ပါလာသည်။ အနောက်ခန်းထဲက
ဘုရားမှ၀ယ်လာသော ယွန်းထည်သေတ္တာလေးကို
ယူကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက်ခုနကထပ်ဆိုင်ရင်
ပို၍လေးသည်ကိုခံစားမိရာ ဖွင့်ကြလိုက်သည်။
ထို့အချိန်မှအထဲတွင်ဓာတ်ပုံအချို့နဲ့လက်ပတ်လေးတွေကို
တွေ့လိုက်သည်။
VOCÊ ESTÁ LENDO
မောင့်နေကြာ (mg's sunflower/Ongoing )
Ação*အကယ်၍များသာ အနာဂတ်ကိုကြိုသိခဲ့ရင် အိမ်ပြန်လမ်းကို အဓိပတိလမ်းမအထက် မလျှောက်လှမ်းခဲ့ပါဘူး အကိုမောင်ရယ်... *
