"ကောင်ငယ် လေး
အိပ်ချင်နေတာလား"
မျက်လုံးတွေစင်းလာတဲ့ကောင်လေးကိုလှမ်းကြည့်ရင်း
မေးလိုက်တော့မှ...
"နည်းနည်းပါ"
"လာ ဒီဘက်တိုး"
လွန်းမောင်ကကားကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့သာ
န်ိုင်အောင်မောင်းသည်။ ကားက််ိုပိုင်နိုင်စွာ
မောင်းတက်တာကြောင့် ဒီလောက်ကတော့
လွန်းမောင်အိပ်နေသလောက်သာရှိ၏။
လွန်းမောင်ရင်ခွင်ထဲသ်ို့
စောနောင်တိုး၀င်လိုက်သည်
အလယ်မှာအနည်းငယ်မျှခြားနေသော်လည်း
လွန်းမောင်ကအနားကပ်ပေးထားသည်။
စောနောင်ရဲ့ဆံပင်ကောက်ကောက်လေးတွေကိုလည်း
လက်နဲ့ပွတ်သတ်ပေးနေသည်။
သိပ်မကြာပေ စောနောင်အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်။
လွန်းမောင်ကမီးပွိုင့်မိချ်ိန် စောနောင်က်ိုပြုံးပြုံးလေးနဲ့ကြည့်ကာ
"က်ို့အပိုင်ကလေးလေး"လို့တိုးတိုး လေးပြောကာ
နှဖူးလေးက်ိုဖိနမ်းလိုက်သည်။
ခဏအကြာကားမောင်းပြီးချိန်
"ကလေးငယ်"
" ဟင့်! "
"အိမ်ရောက်ပြီကွယ်။ ထတော့နော်။
အပေါ်ရောက်မှဆက်အိပ်နော် ထ တော့"
လွန်းမောင်ကစကားအဆုံးမှာပဲ
စောနောင်ရဲ့နဖူးလေးကိုဖိနမ်းလိုက်တယ်။
"ဟုတ်။အကိုမောင်"
လွန်းမောင်ကအရင်ဆင်းသွားပြီး
စောနောင်ကားထဲကဆင်းဖို့တံခါးသွားဖွင့်ပေးလိုက်တယ်။
"သားတို့ပြန်လာကြပြီလား"
ကြီးမေကအိမ်ထဲကသွက်သွက်ကလေးဆင်းလာတယ်။
"ဟုတ်။ ကြီးမေ ။ၕည့်သည်လဲပါတယ်။ "
ကြီးမေကလှမ်းကြည့်လိုက်တော့
စောနောင်ကလွန်းမောင်ရဲ့လက်ကို
တင်းကြပ်စွာကိုင်ထားသည်။
"အော် လာလာသားလေးအထဲ၀င် "
လွန်းမောင်ကလည်း စောနောင်ကိုလက်ဆွဲခေါ်ပြီး
အထဲ၀င်သွားတယ်။
အဲ့နောက်ၕည့်ခန်းထဲ၀င်သွားကြတယ်။
"ဒီမှာ ကလေးငယ်။ လိမ္မော်ရည်လေးသောက်လိုက်
အိပ်ချင်မူးတူးဖြစ်နေတယ်မဟုတ်လား"
CITEȘTI
မောင့်နေကြာ (mg's sunflower/Ongoing )
Acţiune*အကယ်၍များသာ အနာဂတ်ကိုကြိုသိခဲ့ရင် အိမ်ပြန်လမ်းကို အဓိပတိလမ်းမအထက် မလျှောက်လှမ်းခဲ့ပါဘူး အကိုမောင်ရယ်... *
