"Ruhum bile bedenime fazla geliyordu sanki!" ...
∆
Bazen kendini herşeyin bittiği o yerde, tam uçurun dibinde düşmeyi beklerken hissedersin ya,şimdi ben o yerdeydim...
Yine yalnız ve çaresiz!
Başıma neler gelicek bilinmeksizin Cahit'in gözlerinin en derinlerine içimin kan ağlamasının aksine, hala gülümseyerek bakıyordum.
"Sen gerçekten tende iyi olduğuna emin misin!?" Diye sordu bana bir anda, kaşlarını çatmış sorgular gibi bakışlar atıyordu.
Yutkundum. İyi olmam onlar için ne anlam ifade ediyordu ki,iyi olsam mutlumu olacaklardı sanki? Beni satmaya kalkan insanların bu iki yüzü,her dakika biraz daha mide bulantısı veriyordu bana...
Acaba Cahit'in ve Ahmet abinin de bu işten haberi varmıydı!? Ve diğerlerinin... Belki de devamlı olarak yapıyorlardı bu işi?
Kadın,çocuk fark etmeksizin bulup,pazarlayıp satıyorlarmıydı? Fuhuşçuluk mu yapıyorlardı!?
Cahit'in gözlerinin içine içine bakmaya devam ederken başımı salladım. "İyiyim. Gerçekten!" Dedim ağır bir ses tonuyla. Yeniden gülümsedim ikna etme amaçlı.
Tabi ki de onunda, Ahmet abinin de haberleri vardı! Hatta onlarda bu işin içinde olmalıydılar,çünkü ikiside Alp'in emirleri altında olarak bu evdeydiler çünkü...
Alp ne derse,ne isterse kesinlikle o olurdu onlar için!
Vücudum üşüyordu,ama titriyordum da.
Hem üşüyor,hem cayır cayır yanıyordum çünkü! Yüreğim yanıyordu!
Sultan ablanın sesini işittim birden, Cahit'in arkasında duruyordu tam, ne zaman gelmişti? O kadar dalgındım ki onu fark etmemiştim bile...
"Cahit bey,neden çıkmadınız hala?" Diye sormuştu Cahit'e. Alışveriş yapmaya gideceğimizden bahsediyordu. Ama gitmiyorduk! ...
Cahit sevdiği kadının annesi olan Sultan ablaya dönerek "gitmiyoruz Sultan hanım,Alp abi Esra'yı toplantı bittikten sonra kendisi bizzat götürecekmiş!" Dedi sevecen ve saygılı bir şekilde.
Acaba bir kadını bu denli seven bir adam olarak,benim başıma bunların geleceğinden,getirilceğinden hiç utanıp sıkılmıyormuydu?
Belki de Cahit benim sandığım,hemen sempatisine kanıp arkadaş olduğum kadar iyi birisi değildi... Belki Begüm de bunu biliyordu,ve bu yüzden Cahit ona kavuşmamıştı hala.
Ben yine dalmış neler düşünüyordum,şuan tek derdim buydu sanki!
Belkide Alp,akşam beni götürüp satacaktı! Evet yoksa kalkıp daha fazla göz boyamaya dershane için eşya falan almaya uğraşmazdı öyle değil mi!?
Kesinlikle mahvolmuştum!
Beni fuhuş için, bilmediğim iğrenç insanlara verecekti!
Allah'ım ben buna dayanamazdım!
Ölmeye bile razıydım,ama buna kesinlikle boyun eğemez, öylece başıma gelecekleri bekleyemezdim!
"Esra,kızım sen iyimisin yavrum niye dalgınsın yine bu kadar,hem bembeyaz olmuşsun ne bu yüzünün hâli?" Diyen Sultan ablaya kalbim maratona koşmuş gibi atmaya başlarken bakıp,onada gülümsedim.
Hiç kimseye,hiç birşeyden asla ödün veremez,kendimi hala kaçmak için fırsatım varken tehlikeye atamazdım!
"Yok ben gayet te iyiyim!" Dedim ve Cahit'e de baktım. "Hem Cahit'te söyledi az evvel,yüzüm beyazmı ki benim?" Dedim ve ellerimi yanaklarıma koydum. Oysa ellerim bile korkudan titresede sabit tutmak için çabalıyordum aynı zamanda. Gülümsüyordum. Ama içimden bağıra bağıra ağlamak geliyordu tek...
"Evet kızım, rahatsızsan söyle!"
"Hayır gerçekten rahatsız falan değilim,iyiyim. Ama yorgunum biraz! Immm o zaman ben odama çıkayım, ve Alp abinin işleri bitene kadar dinleneyim!" Dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BABAMIN GÜNAHI
RomanceEsra'nın tüm hayatı, 15 yaşında annesini kaybettikten sonra başlamıştı. Yıllar boyunca okulunu dahi bırakıp tamamen, annesinden sonra hayata küsen kumarbaz, içkici babasının borçlarını ödemeye adamıştı kendisini. Amacı, yıllarca onu yeniden hayata d...
