Is it meant to be// Minsung (tłumaczenie)

How the tables turn

"Więc, lubicie pizzę ludzie?" Spytał Jisung, kiedy trójka z nich weszła do salonu.

"Nie lubię," powiedział Hyunjin.

"Felix, twój kumpel od pieprzenia czy cokolwiek, nie jest warty tego, rzuć go. Jak można nie lubić pizzy?" Zdziwił się ciemnowłosy, a Felix zamienił się w pomidora.

"C-, on nie jest moim kumplem od pieprzen-" zaprzeczył Felix, ale Hyunjin zatrzymał go.

"On wie, że się pieprzymy..."

"Oh"

"Niestety, dowiedziałem się..."

Niezręczna cisza w pokoju stała się dusząca, więc Jisung przerwał ją.

"Czyli bez pizzy?"

"Po prostu zamów sushi," powiedział Felix, a drugi skinął głową.

Po tym jak Han zamówił jedzenie, włączyli przypadkową dramę w telewizji. Kilka minut później, Jisung wyszedł na zewnątrz, aby zapalić papierosa, a Minho odprowadził go wzrokiem dopóki nie mógł go dłużej dostrzec. Wtedy wyjął swój telefon i poszedł do pokoju gościnnego, żeby zadzwonić do ojca chcąc dowiedzieć się detali o projekcie.

Hyunjin siedział na kanapie, kiedy Felix upadł na miejsce przy nim. "Wszystko w porządku?" Spytał młodszy.

"Taa, po prostu jestem zmęczony," odpowiedział Hyunjin, patrząc cały czas na telewizor. Felix patrzył na niego uważnie, próbując wyłapać o co chodzi.

"Tęskniłem za tobą!" Powiedział, a serce Hyunjina zaczęło bić szybciej. Natychmiastowo spojrzał w oczy Felka.

"Kłamca..." wyszeptał, ale Felix usłyszał go.

"Dlaczego miałbym kłamać, Jinnie?"

"Nie ważne, też tęskniłem," Hyunjin rozłożył swoje ramiona, a Felix wykorzystał to przytulając go ciasno.

"Nie idź do akademiku, zostań tutaj," powiedział Felix po chwili.

"Lix," zanim wyższy mógł cokolwiek powiedzieć, dzwonek wydał dźwięk.

"Oh, jedzenie już jest," młodszy wstał, aby otworzyć drzwi.

Minho i Han weszli do kuchni w tym samym momencie, kolejny raz łapiąc kontakt wzrokowy z tym drugim. Minho był pierwszym, który przerwał chwilę, wychodząc, aby usiąść przy Hyunjinie. Han nie odwrócił wzroku nawet jeszcze chwilę po tym. Usiadł na przeciwko Minho, obok Felixa i podniósł swoje pałeczki.

"Bon Appetit!" powiedział i zaczął jeść.

"Lix, możesz jutro mnie zabrać pod ten adres. Mam spotkanie z Panem Bangiem, żeby omówić trochę spraw biznesowych," spytał Minho, pokazując adres kuzynowi.

"Przepraszam, chłopie! Nie mogę jutro, mam zajęcia z rana, ale Ji może cię podwieźć. Prawda, Ji? Nie masz nocnej zmiany w pracy, no nie?

"Nie, jestem wolny."

"Masz na myśli tego, który dosłownie rozbił ci auto?" zwątpił Hyunjin, patrząc na Hana oceniającym wzrokiem.

"Hej, próbowałem nie przejechać kota!" Bronił się chłopak.

"Byłeś pijany Ji. Kot był w rzeczywistości plastikową torbą..." powiedział Felix, sprawiając, że wytatuowany przyjaciel zaczął się dąsać. Słodkie dąsanie na jego twarzy, sprawiło, że Minho prawie się rozpłynął i zapomniał jakim dupkiem był Han.

"Nie ważne, po prostu złapię autobus," rzucił Minho wzdychając.

"Powiedziałem, że cię zawiozę," ich oczy znów się spotkały.