...
...
...
(unicode )
"ဆန်းကြယ်လိုက်တဲ့..ကံကြမ္မာရေစက်ကြီးပါလားနော်...."
လှိုင်းရေစင်ရဲ့...ရှင်းပြမှု့အပြီးမှာတော့..ကိုနွယ်နောင်းကတစ်ယောက်တည်းတီးတိုးရေရွတ်နေလေတော့သည်...သူရဲ့...မလွတ်တမ်းဖတ်ထားမှု့ကြောင့်..နောက်ဆုံးတော့ကိုကို..တစ်ယောက်စက်ရိုင်းအိမ်ကို..ကန့်လန့်ကန့်လန့်နဲ့လိုက်ပါလာခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်...ကိုကိုနဲ့လှိုင်းရေစင်ကတစ်ဖက်..သူတို့သုံးယောက်ကတစ်ဖက်..ဆိုဖာခုံပေါ်မှာ...မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်နေကြသည်...တစ်ကယ်ဆိုသူက..ကိုကိုနားကပ်ထိုင်ချင်တာ...စက်ရိုင်းကသူ့ကို...အံကြိတ်ပြပြီး...ဂျိုကြည့်ကြည့်နေလို့သာ...မထိုင်ရ..ဖြစ်နေတာ....ကိုကိုကတော့ခေါင်းငုံ့ထားပြီး..ခြေဖမိုးကိုသာ..စိုက်ကြည့်နေ၏...လက်နှစ်ဖက်ကိုလဲဆုပ်နယ်နေသေး၏...စက်ရိုင်းကတော့..ကိုကို..ကို...ပြာကျတော့မဲ့အကြည့်မျိုးနဲ့သာစိုက်ကြည့်နေလေသည်..သူ့မှာခုတော့မျက်စိရှေ့က..ကိုကို..ကိုသာ...ထိုင်ကြည့်နေရသည်...
ဟွန့်..လူဆိုးကောင်...သူ့ကျတော့..အမြဲကိုနွယ်နောင်းနားကပ်နေပြီးတော့...ခုလဲထပ်တောင်ထိုင်တော့မယ်...ငါ့ကျတော့...ဖျက်လိုဖျက်စီးနဲ့...သူများချစ်ခြင်းကိုခွဲတဲ့အကောင်...ဘဝဆက်တိုင်းလူညွှန့်တုန်းပါစေ....ဝဠ်တွေလဲလည်ပါစေ....
မျက်နှာကြီးကိုဆူပုပ်ထားလိုက်ပြီး...စက်ရိုင်းသူ့ကိုတစ်ချက်လှည့်ကြည့်လာတော့..အံတစ်ချက်ကို..ကြိတ်ပြလိုက်သည်....စက်ရိုင်းက..."မင်းတွေ့မယ်.."...ဆိုတဲ့...သဘောနဲ့သူ့ကို...မျက်လုံးကြီးနဲ့သာလှမ်းရန်ထောင်လာခဲ့တော့သည်..."ဟွန့်"....ဆိုပြီး..သူချက်ခြင်းမျက်နှာကို..တစ်ဖက်လွဲလိုက်သည်...
"အဟမ်း!...ဒီလိုဆို..ကိုမင်းစိုးရာဇာက..ရန်ကုန်ကိုတန်းပြန်တော့မှာလား...ဒါမှမဟုတ်..ဒီမှာနေဖြစ်ဦးမှာလား..."
စကားမပြောကြပဲထိုင်နေကြတဲ့အချိန်ကကြာလာရတော့...ကြောင်တောင်တောင်နိုင်လာလို့နဲ့တူပါရဲ့.....ကိုနွယ်နောင်းကစပြီး....အသံထွက်လာခဲ့တော့သည်...
YOU ARE READING
မောင့်ရှင်သန်ရာ..(S-2)
Fanfictionဤဇာတ်လမ်းပါအကြောင်းအရာများသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသပ်သပ်သာဖြစ်သည်မို့ပြင်ပလောကနှင့်များစွာကွဲလွဲနိုင်ပါကြောင်းအသိပေးအပ်ပါသည်။ပထမဆုံးအရေးအသားမို့လိုအပ်ချက်များစွာရှိနေသည်ကိုတော့နားလည်ပေးစေလိုပါသည်။ဇာတ်လမ်းဇာတ်ကွက်တို့တွင်လဲဟာကွက်များစွာရှိနေနိုင်သလိုအရေးအသ...
