...
...
...
🚨🚨🚨🚨🚨🚨🚨
(unicode )
"မောင်...."
"ဗျ..."
"ဗျမနေနဲ့....ဟိုတစ်ခါကလဲ...ညနေငါးနာရီမှ..မီးဖိုခန်းထဲကနေထွက်ရလို့..အရှက်ကွဲခဲ့ရပြီးပြီနော်...."
နောက်ကနေ...အညှောင့်ခံနေရရုံတင်မက...အင်္ကျီတွင်းကိုပါလက်နှိုက်ခံထားနေရတော့...လူက.အလုပ်ကိုဖြောင့်အောင်လုပ်မရတော့ပေ..၊....သူ့လည်တိုင်ကိုအနမ်းပေးရင်း....သူပြောသမျှကိုဂရုမစိုက်လေတဲ့မောင်ကတော့....လုပ်လက်စပင်အမျှင်မပြတ်....
"အ့!..မောင်...."
သူ့ရင်ဘတ်ကအဖုလေးကိုဖိညစ်လိုက်တဲ့မောင့်ကြောင့်သူ့မှာ...နေမထိထိုင်မသာကိုဖြစ်သွားရလေတော့၏...
"မောင်...."
"မောင်လို့...."
"အွန်း....."
သံရှည်ကြီးဆွဲပြီးထူးလာခဲ့တဲ့မောင်ကြောင့်...သူနောက်ပြန်တံတောင်နဲ့ထိုးလိုက်တော့မှ...လုပ်လက်စတွေကိုရပ်လိုက်ရင်း...
"အခန်းထဲသွားကျမလားအချစ်...."
သူ့တင်ပါးနှစ်လုံးကိုညစ်ရင်းမောင်ကပြောလာခဲ့၏...
"ငါတောင်းပန်ပါတယ်..မောင်ရာနော်...."
သူ့စကားကြောင့်မောင်ကသူ့ခါးရိုးကိုပြောင်းကိုင်ကာနောက်ကနေအရှိန်နဲ့တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်လို့...သူ့မှာ"အင့်"ဟုပင်အသံထွက်သွားရတော့သည်....ရှေ့ကဟင်းချက်စင်ကိုလက်နဲ့တွန်းကိုင်ထားရင်....နောက်ကမောင့်ကိုလှည့်ပြောလိုက်သည်....
"မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ...."
"လိုးချင်နေတာ..."
"မောင်!..."
"မေးလို့လဲပြန်ဖြေရသေးတယ်..."
"ဒါဆိုလဲ...ဒီလိုကြီးဒဲ့ဒိုးကြီးဖြေလာရသလား..."
"ဒီလို...မဖြေရင်..ဘယ်လိုဖြေရမှာလဲ...စာတစ်တန်ပေတစ်တန်နဲ့ဖြေရမှာလား..ကဗျာတွေ..လင်္ကာတွေစီရဦးမှာလား......."
"စကားကိုကပ်မပြောခဲ့နဲ့...."
"ဒါဆို...သွားကြမလား...အပေါ်ကို..."
YOU ARE READING
မောင့်ရှင်သန်ရာ..(S-2)
Fanfictionဤဇာတ်လမ်းပါအကြောင်းအရာများသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသပ်သပ်သာဖြစ်သည်မို့ပြင်ပလောကနှင့်များစွာကွဲလွဲနိုင်ပါကြောင်းအသိပေးအပ်ပါသည်။ပထမဆုံးအရေးအသားမို့လိုအပ်ချက်များစွာရှိနေသည်ကိုတော့နားလည်ပေးစေလိုပါသည်။ဇာတ်လမ်းဇာတ်ကွက်တို့တွင်လဲဟာကွက်များစွာရှိနေနိုင်သလိုအရေးအသ...
