...
...
...
(unicode )
"ဆရာ!!...ဆရာ!!...."
အိမ်ပြန်ဖို့ရာကောင်တာကိုအဖြတ်...ဆရာဟူသောစာရေးမလေး၏အသံကြောင့်သူလှည့်ကြည့်ရင်းသူ့ကိုယ်သူလက်ညှိုးထိုးပြလိုက်တော့စာရေးမလေးကခေါင်းလေးငြိမ့်ပြလာခဲ့သောကြောင့်...သူထို...နားသို့တိုးကပ်သွားလိုက်သည်...
"ဆရာ့..ဧည့်သည်ရောက်နေလို့..."
စာရေးမလေး၏အပြောကြောင့်....
"ကျွန်တော့ဧည့်သည်...."
ဟုပြန်ဆိုလိုက်တော့.....
"ဟုတ်ကဲ့....လှိုင်းရေစင်လို့ပြောပါတယ်...ဆေးရုံရှေ့ကပန်းခြံမှာစောင့်နေမယ်လို့ပြောသွားပါတယ်...."
"အော်...ဟုတ်ကဲ့...ကျေးဇူးပါဗျာ...."
"ဟုတ်ကဲ့..ဆရာ...."
ဆေးရုံတစ်ဖက်လမ်းကိုသူကူးလာခဲ့လိုက်သည်...ပန်းခြံထဲရောက်တော့...လှိုင်းလေးကိုအရှာပြုလိုက်၏....
"အကိုမှိုင်း!!...ကျွန်တော်ဒီမှာ!!!...."
အပင်ကြီးကြီးတစ်ပင်အောက်ရှိခုံတန်းလေးတွင်ထိုင်ကာသူ့အားလက်ဝှေ့ရမ်းပြလာသည့်လှိုင်းလေးရှိရာဆီသို့သူပြေးသွားလိုက်ပြီး..နဘေးသို့ဝင်ထိုင်လိုက်သည်...
"ဒါနဲ့များ..လှိုင်းလေးရာ...ဆေးရုံဘေးကကော်ဖီဆိုင်ကနေစောင့်နေတာမဟုတ်ဘူး....."
"တမင်......လွတ်လွတ်လပ်လပ်စကားပြောချင်လို့....ဒီနေရာကိုရွေးလိုက်တာ...အကိုမှိုင်းတွက်...အဆင်မပြေလို့လား..."
"မဟုတ်ပါဘူး...အကိုမှိုင်းကဒီတိုင်းပြောလိုက်တာပါ...ဒါနဲ့..ဘာစကားမို့လို့လှိုင်းလေးက....ဒီလိုနေရာမျိုးကိုတောင်ရွေးထားရတာလဲ..."
"ဘယ်လိုစကားရယ်လို့တော့မရှိပါဘူး...ဒီတိုင်းပါပဲ....ဟိုတစ်ခါအကိုမှိုင်းပြောတဲ့...ကျွန်တော်ဘာတောင်းတောင်းပေးမယ်ဆိုတဲ့ဟာလေးလေ....."
"အင်း...."
"အဲ့ဒါ..အခုတောင်းလို့ရမလား...တစ်ဘက်ခါဆို....ကျွန်တော်ကပြန်ရတော့မှာဆိုတော့...."
YOU ARE READING
မောင့်ရှင်သန်ရာ..(S-2)
Fanficဤဇာတ်လမ်းပါအကြောင်းအရာများသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသပ်သပ်သာဖြစ်သည်မို့ပြင်ပလောကနှင့်များစွာကွဲလွဲနိုင်ပါကြောင်းအသိပေးအပ်ပါသည်။ပထမဆုံးအရေးအသားမို့လိုအပ်ချက်များစွာရှိနေသည်ကိုတော့နားလည်ပေးစေလိုပါသည်။ဇာတ်လမ်းဇာတ်ကွက်တို့တွင်လဲဟာကွက်များစွာရှိနေနိုင်သလိုအရေးအသ...
