Kum Tanesi

25. BÖLÜM

Şarkı: Sara Bareilles - Gravity

Gözlerimi yakan Güneş ışınlarıyla karşı karşıya olduğumdan gözlerimi açmak bir hayli zordu. Sallandığımı fark edince Cenk'in beni kucağında taşıdığını anladım.

"Geldik mi?" dedim gözlerimi açmaya çalışarak.

"Geldik güzelim. Şimdi sizin eve doğru gidiyoruz."

Kafamı aniden kaldırıp "Ama, ama abim evde?"

"Yemeyecek ya bizi."

"Sevgilim olduğunu bilmiyor." diyince kaşlarını çatıp gözlerime baktı.

"Hiç öyle bakma bana, söyleyemedim." dedim imalı bir sesle. Sanki kolaydı söylemek.

Binaya girince Cenk kulağıma doğru eğilerek, "Şimdi gözlerini kapat ve uyuma numarası yap." diye fısıldadı.

"Nerden çıktı bu? Hadi bırak beni, abim bilmiyor dedim!"

"Sus ve dediğimi yap. Abinin bizi öğrenme vakti artık geldi."

"Bak, abimi tanımıyorsun. Eğer-" Dudaklarıma öpücük kondurup beni susturdu ve daire zilimize bastı.

Bu çocuk beni susturmayı da bir şeyi kabul etmemi sağlamayı da çok iyi biliyordu.

Kapı açılınca kalbim daha da hızlı atmaya başlamıştı. Gözlerim kapalı bir şekilde dinlemeye koyuldum.

"Merhaba Karmen abi." dedi Cenk o güzelim ses tonuyla.

Abimden bir cevap gelmedi. Tüm bedenimi bir korku sarmıştı ki, Cenk beni kollarının arasından bırakıp abimin kollarına verirken biraz da olsa içim rahatlamıştı.

"Hasta mı?" dedi abim şüpheli bir ses tonuyla.

"Hayır, sadece yolda yorulup uykuya dalmış. Ben de uyandırmak istemedim." Kesinlikle öyledir benim düşünceli sevgilim(!) !

"Anladım." dedi abim buz gibi soğuk sesiyle ve daha sonra devam etti. "İçeri gelmek ister misin?"

"Rahatsız etmeyeceksem eğer gercekten isterim." dedi sevdicek.

Sevdicek. Sevdicek. Sevdicek. Sevdicek. Seviyorum.

"Gel." dedi abim yine sert bir sesle. Cenk'in bu kadar sevecen bir ses tonuyla konuşmasına rağmen abimin bu kadar sert bir sesle konuşması içimi ürpertiyordu.

•••Karmen'den•••

Dorina'yı Cenk'in kollarının arasında görünce içimi büyük bir huzursuzluk kaplamıştı. Umarım Cenk, Dorina'ya sadece uyuduğu için yardım etmek istemiştir ve fazla samimi değillerdir.

Abisi olarak onu kıskanıyor olabilirdim ama Cenk'le Dorina'nın samimi olmaması gerekiyordu. Dorina'nın bilmediği bu kadar çok şey varken Cenk'le samimi olması doğru değildi. Arada sırada olanları Dorina'ya anlatmadığım için kendimi suçlu hissetsem de her şey onu sevdiğim ve korumak istediğim içindi.

Dorina'yı yatağına bırakıp salonda oturan Cenk'in yanına doğru ilerlemeye başladım. Sert ve soğuk halimden çıkmam gerekiyordu. Çünkü şu anda hissettiğim şey sadece kıskançlık olabilirdi. Yani fazlasıyla abartıyor olabilirdim.

Cenk'in oturduğu koltuğun diğer köşesine oturdum ve gülümsemeye çalışarak, "Ee nasılsın Cenk? Nasıl gidiyor?" dedim.

O da şaşırmış bir şekilde gözlerini açtı ve cevap verdi. "İyiyim Karmen abi sen nasılsın?"

Daha demin sergilediğim davranışla şimdiki birbirinden tamamen farklıydı. Şaşırması gayet normaldi.

"Ben de iyiyim, hep aynı. İş güç koşuşturup duruyoruz. Senin okul nasıl gidiyor?"