Married But Secretly Waiting

•A smile that can light up this whole town - MBSW

Jelena's POV
Weeks had past at mas naging close kami ni Florence. While Adrien, nothing change about him he is still a bastard.

We've been married for 2 years now but never once I felt a spark in him.

Pinakasalan ko lang naman siya dahil sa contrata na pinirmahan ng mga magulang ko.

Malaki ang utang namin sa mga Acoszte kaya naisipan nalang nina mommy na ipakasal ako kay Adrien for 3 years.

Ako lang naman ang gusto ni Adrien kaya sinuggest niya sa tatay niya na ipakasa ako sakaniya.

At first di pumayag sina daddy at mommy until they agreed na ikakasal lang kami for 3 years.

Di nako tumanggi pa dahil nang threatened si Andrien na iba-bankrupt niya kami.

So here I am suffering with this asshole.

The affection that I was giving him is just an act.

Di ko sinabi sa mga kaibigan ko ang tunay na dahilan bat ko pinakasalan si Andrie kahit alam ko na ayaw nila sakaniya.

Ilang beses na din kasi siyang nagloko at yung mga oras na yun ay galit na galit yung mga kaibigan ko, pero wala naman talaga akong pake sakaniya.

But I'm getting happier and more excited dahil March next year ay magdidivorce na kami ni Adrien at malaya nako sakaniya.

I smiled to myself when I saw Florence walking towards me while joking around with the students. Nakikita ko talaga ang passion at determination niya sa proffesion na pinili niya.

Her smile is so gorgeous as always. I found myself smiling more since the day I met her.

Kahit yung mga kaibigan ko ay nagtataka kung bakit ako parating nakangiti.

Pano ba naman ako di ngingiti kung mayroong Florence Dela Mercano sa buhay ko na naglalagay ng matamis na ngiti sa mga labi ko.

Ngumiti lang siya ay ngingiti na din ako....

That woman has a smile that can light up this whole town. Even her laughs are genuine.

"Hi ma'am lalim naman ng iniisip mo. Baka malunod utak mo niyan" tumayo siya sa gilid ko habang nakangiti.

Ayan nanaman po siya opo.

Gosh I could fall just by looking at her smile and her brown orbs.

"Ganun ba yun?" I asked her.

"Aba oo naman po, sigi kayo pag nalunod yan malulutang kayo!" Tumawa naman ito na ikinatawa ko din.

"At bakit naman ako malulutang pag nalunod yung utak ko?" Tinignan niya ko na parang may mali sa sinabi ko.

"What?" I asked.

"Ikaw ma'am ang talino mo tsaka galing mo magturo pero may pagkaslow ka din" kumunot naman ang noo ko sa sinabi niya.

"Malulutang ka ma'am kase diba pag may nalulunod tas namamatay lumulutang nalang sila sa surface ng water. So yun pag nalunod utak mo lulutang nalang yan, malulutang ka din kase the brain functions everything" napaisip naman ako sa sinabi ng babaitang 'to.

Oo nga naman, pagnalunod at namatay lumulutang.

Ang tanga ko sa part na yun...

"Dami mong alam" tumawa lang ito at umupo sa tabi ko.

"Madami talaga ma'am! Matalino kaya ako!" She stated.

"You're conceited too" ngumuso naman ito na ikinatawa ko pero di naman yung bahagya.