Married But Secretly Waiting

•I'm sorry that I hurt you - MBSW

Florence's POV
"Elle.... i-it was real to me. Everything was real to me. It was never a mistake, none of it was a mistake, love love"

Tumulo naman ang mga luha niya at pinunasan ko agad yun.

"B-but you pushed me so many times! You told me na hindi mo ko minahal, na hindi totoo yung mga nangyari saatin. You loved me, real or not real? " tuloy tuloy ng tumulo ang mga luha niya pero pinupunasaan ko lamang ang mga yun.

Dibali nang mangawit, para sakaniya naman.

"I have to do it, for you, for us. I love you, Elle. I never just loved you. I love you dearly, love love. Everything that happened to us, it's real to me too. I know you don't love him, my Reaielle, I know deeply that your love for me is real"

Nakatingin lamang siya saakin habang pinoprocess ng utak niya yung mga salitang sinasabi ko.

"What do you mean you have to do it?" naguguluhang tanong niya saakin.

"You're husband. He threatened me na ilalabas niya yung relasyon natin kapag hindi kita nilayuan. That's why I said those words to you kahit alam ko na hindi totoo yun. So I'm sorry, I'm sorry that I hurt you, love love. I know everything about you and him, Reaielle. Alam kong nakacontrata lang yung kasal niyo"

I explained at kitang kita ko ang galit sa mga mata niya.

"Y-you could've told me, Kenzie. I could've helped you! Pinagmukha mo kong tanga! Pinamukha mo sakin na hindi totoo ang lahat! Pero kahit ang sakit sakit na hindi ko pa rin malagay yung sarili ko sa position na mag move on sayo! I love so much, Kenz. I love you so much that I am willing to wait for you even if I am married! I am willing to dump that useless contract para lang makasama ka! Wala akong paki sa reputation ko, Kenzie! Ilabas na niya lahat ng gusto niyang ilabas about us but fucking hell you could've told me para may nagawa ako!"

Niyakap ko siya at hinayaang umiyak sa aking mga bisig.

"I'm so sorry, love love. I'm so sorry, I just wanted to protect you. Ayokong masayang yung mga pinaghirapan mo because of me. Ayokong mawala ka sa position bilang isang guro, kasi alam ko na malaki ang impak nun sayo" niyakap ko lamang siya ng mahigpit habang pinupunasan ang mga luha niya.

"I love you, Elle. I love you so damn much that I can't bare seeing you lost your dreams, my love. I can't bare seeing you suffer because of me, but with what I did mas nasaktan ako kasi nakita ko kung paano ka nasaktan dahil saakin. Dahil sa taong mahal mo" I kissed her forehead while whispering the words ‘I love you’ to her.

"I love you too, Kenz. I love you so so much sa puntong hindi ko kakayanin na hahantong tayo sa part na mag mamahal ka ng ibang tao, mahal na mahal kita sa point na willing akong matanggal bilang isang teacher dahil sa affair natin. Hindi ko na kayang makita ka pa na iniiwasan mo ko at hindi mo ko kinakausap. Ang sakit sakit, sobrang sakit Kenz pero kinaya ko yun kasi mahal na mahal kita. Mahal na mahal kita Flo, at walang sapat na salita para sabihin ko sayo kung gaano kita ka mahal" saad niya saakin at hinalikan ang aking mga labi.

Hinalikan ko rin siya pabalik.

Namiss ko yung feeling na 'to...

Yung puro pagmamahal at purong kasiyahan lang yung nararamdaman namin.

Humiwalay naman kami sa isa't isa at muling tumingin sa mga mata namin.

Ang ganda pa rin ng mata niya.

Walang pinagbago, di man lang kumupas ang ganda ng mga nag niningningan niyang mga mata.

"Stay with me, love love. I'll wait for you hanggang mag divorce kayo ni Adrien. Let's have a family together" hinawakan ko ang kanyan mga kamay at pinisil niya yung akin.

Tumango naman siya na may kasamang ngiti. Hindi na ito yung pilit at pekeng ngiti. Totoo na 'to.

"Of course, my love. We'll have a family together. You me and our little Parixia..."

I gave her lips a peck and she lean her head on my chest.

Hinihimas niya yung baby bump ko habang humihini.

"I love you Rixie" bulong niya. Hinalikan niya ang aking tyan saka nagpatuloy sa paghini.

Dumaing naman ako na ikinagulat ni Jelena. Napatayo siya agad habang hawak hawak ang kamay ko.

"Ok ka lang love love?" Nagaalalang tanong niya.

Nilagay ko yung kamay niya kung saan sumisipa yung anak namin.

Anak namin...

Sarap pakinggan...

"She kicked, love love. I think she's saying she loves her mommy too" turan ko sakaniya habang sabay namin pinapakiramdaman ang pag sipa ng anak namin.

"Awe, mommy loves you too" bulong niya.

Humiga ulit kami at pinagpatuloy lang pakiramdaman yung sipa ng anak namin.

"Masakit ba, love love?"

"Not really, it's more of relaxing rather than painful" tumango naman siya at hinimas yung baby bump ko.

"I love you, Jel"

"I love you too, Flo"

So we are back in each other's arms. I miss her so much, I never thought na magiging ganto ulit kami.

Sana this time.... tama na yung timing namin.

I can't bare getting seperated with her anymore... not again.

Hindi na ulit, mas lalo't may anak na kami ngayon...