Chapter 9
မော့တိက သူ့ကို ဖက်ထားသည့် ကျယ်ပြောသန်မာသော ရင်ခွင်တစ်စုံကို ခံစားလိုက်ရသည်။ နွေးထွေးသော ရင်ခွင်ထဲမှ ထုတ်လွှတ်နေသည့် အပူငွေ့ငွေ့က သူ့ကို ရစ်သိုင်းထား၏။ ဤခံစားချက်မှာ သက်တောင့်သက်သာမရှိသလို ထူးဆန်းနေသောကြောင့် သူက ကိုယ်လွတ်ရုန်းချင်နေသည်။
သို့ရာတွင် သူ့အစီအစဉ်ကို ပြန်တွေးကြည့်ရင်း သည်းခံလိုက်၏။
ကျောင်းအုပ်ကြီးဟွမ်းနှင့် စည်းကမ်းထိန်းသိမ်းရေးဆရာတို့က ဆေးရုံသို့ သွားသည့်လမ်းတလျှောက် လိုက်လာကြသည်။ မော့တိ အမျိုးမျိုးသော ကျန်းမာရေးစစ်ဆေးချက်များ ပြုလုပ်ပြီးနောက် သူ၏ ညာဘက်ခြေထောက် အဆစ်လွဲသွားခြင်း၊ ပေါက်ပြဲဒဏ်ရာများနှင့် ဆရာဝန်၏ ညွှန်ကြားချက် လိုအပ်သော အသေးစား သတိလစ်ခြင်း စသည်ဖြင့် ရလဒ်များကို သိရသောအခါမှသာ သူတို့ စိတ်သက်သာရာ ရသွားကြသည်။
ကံကောင်းထောက်မစွာဖြင့် ရှုပ်ထွေးသော ကိစ္စမျိုး မရှိပေ။
ကျောင်းအုပ်ကြီးဟွမ်းက ဤကျောင်းအတွက် ရရှိခါနီးဖြစ်သော ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုများကို မဆုံးရှုံးချင်သောကြောင့် ဤပြဿနာကို တတ်နိုင်သမျှ အမြန်ဆုံး ဖြေရှင်းချင်နေသည်။ သူက ဆေးရုံကုတင်ပေါ်၌ လှဲလျောင်းနေသည့်၊ လက်ရှိတွင် မူလက ရုပ်ချောချော ကောင်လေးတစ်ယောက်နှင့် မတူတော့သော မော့တိကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
“ကျောင်းသားလေး ဒီတစ်ကြိမ် ရန်ပွဲက တော်တော့်ကို ဆိုးရွားလွန်းတယ်… ဆရာကြီးတို့ အခြေအနေကို သိထားဖို့ လိုတယ်လေ… မင်းတို့တွေ ဘာကိစ္စနဲ့ ရန်ဖြစ်ကြတာလဲ…”
သူက ဤရန်ပွဲမှာ တစ်ဖက်သတ် အနိုင်ကျင့်ခြင်းဟု လက်မခံဘဲ နှစ်ဦးနှစ်ဖက် ပဋိပက္ခဖြစ်ခြင်းဟု ထင်နေ၏။ ဤကောင်လေးမှာ မော့မိသားစုမှ သခင်လေး ဖြစ်ကြောင်းကို သိထားလေသည်။ သူနှင့် ပတ်သက်သော ကောလာဟလများမှာ အလွန်ကောင်းမွန်ခြင်း မရှိသောကြောင့် သူ့အကျင့်စရိုက်တွင် တစ်ခုခု မှားယွင်းနေခြင်း ဖြစ်သည်ဟု ထင်နေသည်။ အကယ်၍ သူသာ ဤကိစ္စကို နက်နက်နဲနဲ တူးဆွကြည့်ပါက ဒါရိုက်တာမုနှင့် ပတ်သက်သော အချို့အချက်အလက်များကို ပြန်လည်ရရှိနိုင်ပြီး လွှမ်းမိုးနိုင်ပေလိမ့်မည်။ ထို့ပြင် နှစ်ဖက်စလုံး အမှားမကင်းသည့်အတွက်ကြောင့် ကျောင်းတွင်းအကြမ်းဖက်မှုဟု မခေါ်ဆိုနိုင်တော့ဘဲ ရိုးရှင်းစွာပင် “ရန်ပွဲ” တစ်ခုအဖြစ် သတ်မှတ်နိုင်ပေသည်။
