Chapter 121
Sue Xing NwayApril 28, 2023
Chapter 121
မုထျန်းဟန်ဘက်က ပေါ့ပေါ့တန်တန်သဘောထားမည်စိုး၍ မော့တိက သတိပေးလိုက်သည်။
“ကိုကို၊ ချင်ကွမ်းကျယ် ကိုကို့ကိုတွေ့ချင်နေတယ်ဆိုတာ ကိစ္စတစ်ခုခုတော့ရှိရမယ်။ သူနဲ့တွေ့သင့်တယ်လို့ မထင်ဘူး။ အကယ်၍ မဖြစ်မနေတွေ့ရမယ်ဆိုလည်း တော်တော်လေး သတိထားမှဖြစ်မယ်နော်။ သူက ဥပဒေကိုချိုးဖောက်ဖို့ဝန်မလေးတဲ့ ယုတ်မာကောက်ကျစ်တဲ့မြေခွေးအိုကြီးလေ။”
“ကိုယ်အဆင်ပြေမှာပါ။ သူဘယ်လိုလူစားမျိုးလဲဆိုတာ ကိုယ် ရိပ်မိပါတယ်။”
မုထျန်းဟန်မှာ သူ့အတွက်တွေးပူပေးနေသည့် မော့တိလေးကို ချစ်စရာကောင်းသည်ဟုတွေးပြီး ပြုံးနေမိသည်။
“ကိုယ့်ကိုမယုံဘူးလား။ မင်းကိုကိုကလည်း မြေခွေးအိုကြီးပါပဲ။”
“ကိုကိုက မြေခွေးမဟုတ်ပါဘူးနော်။ ရဲရင့်တဲ့ကျားပါ။”
ထိုသို့ပြောရင်းက မော့တိ၏နားရွက်များမှာ နီရဲသွားကြသည်။ အဘယ်ကြောင့် သူတို့နှစ်ဦးမှာ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ကလူကျီစယ်နေကြသည်ဟု ခံစားနေရသည်လဲ။
“အဟမ်း”
မော့တိက လည်ချောင်းရှင်းလိုက်သည်။
“ကိုကို၊ ချင်ကွမ်းကျယ်က ကိုကို့ကို ဘာဖြစ်လို့တွေ့ချင်တာနေတာလဲဆိုတာ သိလား။”
သေချာပေါက် အကြောင်းပြချက်နှစ်ခုကို သူစဉ်းစားမိသည်။ တစ်ခုမှာ သူက ချင်အုပ်စု၏စီးပွားရေးလုပ်ငန်း တော်တော်များများကို မကြာသေးမီက ကြားဝင်စွက်ဖက်ထားခဲ့ပြီး နောက်တစ်ခုမှာ လောင်းကစားရုံကိစ္စ သူ ကြားဝင်ကူညီထားသည်ကို ချင်ကွမ်းကျယ် သတင်းကြားပြီးလောက်သည်။ တစ်နည်းမဟုတ်တစ်နည်းဖြင့် ချင်ကွမ်းကျယ်ဘက်က အငြိုးထားမည်ပင် ဖြစ်သည်။
သို့သော် မုထျန်းဟန်က ထိုအကြောင်းအရာများကို မော့တိအား မပြောပြပါချေ။
“ကိုယ်လည်းသေချာမသိဘူး။ ကိုယ် ဒီဟွာရှားမှာ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းအခြေချဖို့ ရွေးလိုက်မိလို့ သူ လန့်သွားတာများလား။ ချင်ကွမ်းကျယ်က ဟွာရှားမှာ အချမ်းသာဆုံးလူဆိုပေမယ့် သူရဲ့စီးပွားရေးလုပ်ငန်းတွေက အခုနောက်ပိုင်း သိပ်ပြီးချောချောမွေ့မွေ့ မရှိလှဘူး။ နေရာနည်းနည်းလှုပ်လာပြီ။”
