Ceo's Hated Wife's Secret

(16)

CHAPTER 16

NEVAEH's POV

MATAPOS mapagtanto na sakto na ang lasa nang niluluto ko na sinigang ay pinatay ko na ang gas stove tsaka naglagay no'n sa mangkok.

I looked at the wall clock at sakto naman na 11:30 na kaya umakyat na rin ako sa itaas at pumunta sa k'warto ni Grey dala-dala ang isang mangkok na kanin at sinigang na baboy.

I opened his room's door and found him still sleeping.

Kaswal naman akong lumakad papasok nang hindi man lang nag-aabala na mag-ingat sa paglalakad upang hindi makalikha ng ingay dahil nakasanayan ko naman na ang lumakad nang walang tunog. It was one of my training before I became the mafia boss of our organization after all.

Inilapag ko ang tray na naglalaman ng mga dala kong pagkain sa bedside table niya tsaka ko siya binalingan ng tingin pero hindi iyon nagtagal dahil biglang tumunog ang cellphone ko kaya inilabas ko iyon mula sa 'king bulsa at itinuon doon ang atens'yon ko.

Someone has sent me a message.

Oh, it was Grey's mother.

Sinabi niya na naroon na raw sila sa ibang bansa and she also informed me na baka raw pumunta rito ang mga kaibigan ni Grey to visit us. She also told me about Grey's medicine. Kung ano ang mga iinumin nito sa umaga, tanghali at gabi.

“Mag-iingat kayo r'yan, ija. Tell us if you need something. Update me too sa lagay niyo ni Grey.”

“Alright. I got it. Take care too.” Replied ko nalang at nang mapunta ang tingin ko sa number ni Lucas na siyang butler ko sa sarili kong mansion ay nag-message ako rito.

I better inform him that Amarilis will stay there for the time being.

Sana lang ay hindi sila magkagulo.

Hate pa naman nilang dalawa ang isa't isa since Amarilis is both bossy and arrogant.

After I sent the message ay agad naman itong nag-replied pero hindi na ako sumagot pa.

I stared at Grey again.

Seriously, why can't I take my eyes off of him?

Dahil ba napakaamo ng itsura nito ngayon? Never ko siyang nakita na ganito kapeaceful kapag gising siya.

Sa ilang araw na nakasama ko siya sa iisang bahay ay hindi ko pa siya nakita na ngumiti sa akin. Parati siyang kunot noo, emotionless o kaya naman ay galit.

Well, naiintindihan ko naman kung bakit.

Natuon nalang ang mga mata ko sa mukha niya.

He's like an artwork na hindi nakakasawang titigan.

Matangos na ilong, makapal na kilay, matalas ang may pagkasingkit niyang mga mata, at mayro'n din siyang mahabang pilikmata.

His looks is just too perfect in any angle.

He's like a model.

A Greek god if exaggerated.

G'wapo ito. Walang duda.

Napailing nalang ako matapos mapagtanto ang mga pinagsasasabi ko.

Kailan pa 'ko natuto na i-appreciate ang itsura ng iba?

Why do I kept on praising his looks?

It's not like this is the first time I encountered such a beauty dahil ang pinsan ko na si Tristan at Dalton ay wala rin namang kapintasan ang itsura.

But well, why do I feel like Grey's beauty is something different? It's like he's special. There's something about his looks that differentiates him from the rest.