-Oylarınız ve yorumlarınız benim için çok değerli asklarım-
Keyifli okumalar!<3
&
Parmaklarıyla düzenli bir ritim tutturduğunda, çalışma masasındaki birikmiş dosyaları inceleyecek hali yoktu. Her şeyin kontrolü altında gerçekleşmesine alışmış bir adam olarak son zamanlarda yaşadıkları pek alışıldık değildi. Ela gözlerini kısa bir anlığına yumduktan sonra sıkıntıyla tekrar açtı. Tuana hakkında yaptığı hiçbir plan birbirini tutmuyordu. Kafasını en çok kurcalayan şey ise genç kadının doğumdan sonra tüm gerçekleri hatırlayacak olma ihtimaliydi. Bir de bebek vardı işin içinde. Ölü doğacağını söylemiş olsa bile bu konuda ona koşulsuz güvenmesi mümkün değildi. Şu hayatta hiç tanımadığı bir kadına güvenmek aptallıktı, biliyordu. Çalan telefonuyla düşüncelerinden kurtulduğunda arayan kişiyi görmesiyle keyfi yerine gelmişti.
''Umarım bir yerlerde ölmemişsindir.'' dedi keyifle.
''Ben de seni çok özledim.'' diye karşılık verdi genç bir erkek sesi. Çağan o sırada ayağa kalkarak geniş ofisinde ağır adımlarla yürüyordu. Arayan kişi her kimse onunla uğraşmayı sevdiği kesindi.
''Bilmelisin ki eski dostum aşktan kaçış yok. Nereye gidersen git peşinden geliyormuş. Ben onların yalancısıyım.'' dedi alayla. Yağız telefonun öbür tarafında neşeli bir kahkaha savurdu. Bu duyduklarını başkası söylese belki ciddiyetle karşılayabilirdi ama söz konusu kişi Çağan olunca durum oldukça inanılmaz görünüyordu.
''Geç dalganı sen, başına geldiğinde kaçmak senin için işkenceden beter. Yeryüzündeki her kadına baktığında tek bir kadını anımsamak kadar adamı nefes aldığına pişman eden bir şey yok.'' Yağız'ın sonlara doğru ciddileşen sesine genç adam başını sallamakla yetindi, her ne kadar karşı taraf göremese de. Arkadaşı haklı olabilirdi, sonuçta Berat ve kendi kardeşi dahil olmak üzere kolay bir bağlılık elde etmediklerine tanık olmuştu. Yine de aşk ona göre değildi. İradesine sonuna kadar güvenen bir adam olarak duygularının mantığını ele geçirmesine asla izin vermezdi. (asla deme canim yazar olan benim asik ettiririm got olursun.)
''Aşk hayatını seninle bir ara yüz yüze tartışalım kardeşim. Şimdi beni neden aradığını söyle ki sinir bozucu dosyalarıma geri dönüp işimi bitireyim.'' Yağız, arkadaşının bu sözlerine alınmadığı gibi her zaman ki can alıcı gülümsemesiyle önce tam karşısında duran sarışın kadına baktı ve acımasızca aynı hızla bakışlarını geri çevirdi. Aniden kalakalan kadın hırsla önünü dönerken bu adamı etkileyememiş olmak gururuna dokunmuş gibiydi. Elindeki sigarayı dudaklarına götürmeden hemen önce cevap verdi.
''Eski eve taşınmak istiyorum.'' dedi umursamazca.
''Ne?''
''Duydun işte. Defne ve Esat'ı alıp oraya geçeceğim. Doğdukları evde büyümek onların hakkı.'' Çağan çatılmış kaşlarıyla Yağız'ın ne yapmaya çalıştığını düşünüyordu. Durup dururken bu da nereden çıkmıştı? Şaşkınlığını üzerinden atamamış olacak ki hızla sordu.
''Eminim bunca yıldır hak aramayan kardeşlerin bundan sonra da arama zahmetine girmez. Şimdi bana gerçek sebebini söyle.''
''Bir sebebi yok. Evimi ve ailemin bıraktığı hatıraları onlarla yaşatmak istiyorum sadece.'' diye üsteledi. O sırada biraz önce göz göze geldiği sarışın kadının yanına geldiğini fark etmişti.
''Seninle eskisi gibi komşu olmak eminim çok eğlenceli olacak.'' dedi acı dolu sesiyle. Çağan ise kemerine yerleştirdiği eliyle ceketini hafif geriye iteleyerek konuştu.
''Pekala, madem kararlısın seni durdurmayacağım. Leya ne durumda?'' diye sordu.
''İyi olacak.'' Yağız keyifle sırıttı. ve telefonu tek kelime etmeden kapatarak gözlerini tam karşısında dikilen kadına çevirdi.
![](https://img.wattpad.com/cover/346336663-288-k651128.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Varis
Genç Kurgu"Kimsin sen? Neden kendimi hep senin yanına sürüklenirken buluyorum?" NOT: Bu kurgu Demren kitabının Çağtu'ya uyarlanmış halidir.