Varis

Parlar Sözü

Wattpad adli bir uygulama da hesabim ve yazmam gereken kurgular varmis slm 🧌🧌
İYİ OKUMALAR BALLİ LOKMALARİM
&

Son yarım saattir huzursuzca daracık odayı kaplamış üç tuhaf adama bakıyordu genç kadın. İlginç bir şekilde yüz olarak hiçbiri birbirine benzemese de vücut yapıları neredeyse aynıydı. Ayağındaki topuklulara rağmen bu adamların yanında resmen küçücük kalmıştı. Çekinceyle tam önünde, diğerlerine kıyasla yüzü biraz daha korkutucu olan adama seslendi.

"Çağan Bey neredeyse gelir, eğer usterseniz odasında bekleyebilirsiniz." Dediği sırada içinden gitmeleri için dua ediyordu. Şirketteki arkadaşları böyle yakışıklı adamlarla aynı odada olduğunu bilseler kim bilir ne yaparlardı? Göz rengi mavinin en koyu tonu olan adam sakince başını çevirdi.

"Gerek yok, biz bu odayı sevdik." Dedi Mete.

"Siz burada yeni misiniz? İlk defa görüyorum." Arda abisini görmeye uzun zamandır gelmiyordu. Belki e bu yüzden yeni sekreterinden habersizdi. Genç kadın ayakta duran ve yemyeşil gözleriyle ona birisini anımsatan adama baktı. Gerçekten bu adam kime benziyordu böyle? Tam cevap vereceği sırada diğer adam araya girdi.

"Canı sıkkın olmalı." Mete'nin sürekli gülümseyen yüzü genç kadını rahatlatacağına daha da korkutuyordu.

"Neden?" Diye sordu Arda şaşkınlıkla.

"Bir şeylere kafasını her taktığında sekreterini değiştirir."

Sekreter, korkuyla duyduklarını sindirmeye çalışırken işten kovulacağı düşüncesi onu sarsmıştı. Adam ise yaptığı hatanın farkına varmış olacak ki can alıcı gülümsemesiyle ona doğru yaklaştı.

"Merak etmeyin, çok büyük sebeplere yol açmadığı sürece kimseyi kovmuyor. Ben biraz abarttım sanırım." Berat konuşmalardan sıkılmış bir şekilde ayaklanarak kapıdan çıktı. Onun ardından diğerleri de kapıya ilerlediğinde genç sekreter hızla araya girme ihtiyacı hissetti.

"Ben Çağan Bey'e haber verseydim."

"Gerek yok, eminim abim de kardeşini çok özlemiştir." Dedi yemyeşil gözleri olan adam. Yoksa Çağan Bey'in kardeşi Arda Bey, bu adam mıydı? Onun aksine kapıdan en son çıkan diğer genç adam kendisine yakıcı bir şekilde gülümseyerek ayrılmıştı. Çok geçmeden asansörden inen ikiliyi neredeyse koşarak durdurmuştu sekreter. Aniden önüne çıkan kadınla duraksayan Çağan ise onun neden böyle davrandığını anlayamamıştı.

"Bir sorun mu var?" Diye sordu kuşkuyla.

"Misafirleriniz var Çağan Bey." Kadının yüzündeki endişe her geçen saniye artıyordu.

"Kimler?"

"İçlerinden birisi kardeşiniz olduğunu söyledi. Kusura bakmayın lütfen ben daha önce Arda Bey'i hiç görmediğim için tanıyamadım." Dediğinde Yağız nedense gereğince ensesini kaşıdı. Arda'nın yalnız gelmediği açıktı.

"Pekâlâ, sorun değil sen işine dönebilirsin." Gerisinde bıraktığı Yağız'a kısa bir bakış atarak odasına hızlı bir giriş yaptığında hemen ardından Yağız girmişti. Kendi masasında oturan adama gözleri iliştiğinde huzursuzca gülümsedi.

"Dostum koltuğuma oturmaya cesaret edebilen tek kişi olarak düşüncelerini duymak isteriz." Dedi sevimli tehditvari bir edayla. Berat'ın aksine masanın önündeki koltuklarda oturan Arda ve Mete kahkaha atmakla yetişmişti. Ancak Berat'ın yüzünde en ufak bir mimik bile oynamamıştı. Çağan tam da o an korktu. Berat her şeyi öğrenmiş gibi bakıyordu.

"Umarım eşleriniz iyidir. Onları bırakıp varlığımı hatırladığınıza göre hepsi iyi. Ülkü'nün beni özlediğini sanmıyorum. Malum son aylar... Ama Aysima'dan ümitliyim." Dedi, ortamdaki gerginliği dağıtmak için elinden geleni yapıyordu. Berat önce Çağan'a sonra da hemen arkasında duran Yağız'a ciddi bakışlar atarak gülümsedi.