BİR EZGİ MASALI

5. bölüm

"Off!" diyen Çağla'nın sesiyle yaslandığım duvardan yatağa ilerledim. Tırnaklarına oje yapmaya çalışıyordu. Bana bakıp derin bir nefes aldı. "Ellerim titriyor durduk yere." diyerek oje kutusunu bana uzattı.

Siyah ojelerini tırnaklarına sürmeye başladım. "Ezgi" dedi sıkıntılı bir nefes verirken. Ağzımdan "hı" gibi bir ses çıktı.

"Perşembe günü önemli bir defileye katılmam lazım."
Kaşlarımı çatarak oje sürmeyi bıraktım. "Çağla sen iyi misin?"

Gözlerini devirerek oje sürmeye devam etmem için elini uzattı. "Önemli diyorum Ezgi." dediğinde sabır çektim.

Çağla nasıl bir belaya bulaştığımızın hala farkında değildi galiba. "Sence o adam iş yerlerimize bu kadar rahat girmemize izin verir mi?" diye sordum.
"Ya adam evimizi basmış evimizi."

"Ben bir yolunu bulup gideceğim defileye. Gerekirse kılık değiştiririm."

Rüyanda görürsün bakışı atıp son tırnağına da ojeyi sürdüm. Elini ağzına doğru götürüp üflemeye başladı. "Özge bana ulaşsın dedi."
Başımı salladım. "Ararım bugün."

Kapı çaldığında ikimizin de bakışı kapıya dönmüştü. "Gir" dedim.
Eymen içeri girdi. "Yemeğe." Demişti sadece.
Kapıyı kapatıp çıkacağı sırada duraksadı.
"Ezgi bana yardımcı olur musun?" dediğinde ayağa kalktım. "Tabi ne konuda?"

Eliyle gel işareti yaptığında Çağlaya hadi der gibi bakış atıp Eymeni takip ettim. Kadirin odasının önünde durdu ve bana baktı.
"Kadir yemeğe katılmak istiyor. Bir yerlerine bir şey olur diye korkuyorum yardım etsene." dediğinde bir an afallamıştım. Başımı sallayarak onun peşinden odaya girdim.

Kadir yatakta oturur pozisyondaydı ve dizlerinin üstündeki bilgisayarla uğraşıyordu. Bizi görünce bilgisayarı kapatıp yanı başındaki komodine bıraktı. Yataktan karnını tutarak ayağa kalktı.
Eymen hemen Kadire destek olmaya çalıştı.
Kadirin kolunu tutup omzunun üzerinden geçirdiğinde Kadir ona ayak uydurdu.

Ne yapacağımı şaşırmıştım. Eymen başıyla Kadirin diğer tarafını işaret ettiğinde yutkunarak Kadire yaklaştım. Dibinde durup bir şey yapmadığımda Eymen kaşlarını çattı.
"Ezgi tutsana adamı."

Kadirin kollarına girdiğimde karnımın içinin karıncalandığını hissettim. Duraksayıp birkaç saniye yüzüme baktı. Ondan sonra kolunu sertçe çekerek yürümeye başladı.
Eymen dudaklarını birbirine bastırarak gözlerini kırptı.

Derin bir nefes aldım ve onların peşinden çıktım . Çağla kapının önünde beni bekliyordu. Bu sefer Çağla'nın koluma girerek aşağıya inmeye başladım.

Herkes koltuklarda oturmuş bizi bekliyordu. Gözleri bizi bulduğunda ayaklanıp salona geçtiler. Çağlaya da bir koltuk hazırlamışlardı ve Mislinaya da. Herkesin bu evde daha ne kadar kalacağını merak etmiştim.

Acıktığımı hissediyordum ve Kadirin önündeki salataya göz koymuştum. Neden sadece onun önünde salata vardı?
Dudaklarımı ıslatıp salataya bakmaya başladım. Kadir ise kafasını kaldırıp kimseye bakmıyordu.

Salatayı yiyemeyeceğimi anladığımda çaresizce önüme döndüm ve kaşığımı önümdeki pilavda karıştırmaya başladım.
Son bir kez başımı kaldırdığımda Kadirin bana baktığını gördüm. Bana mı bakıyordu?

Bir sorun mu var der gibi bakış attığımda tekrar yemeğine döndü. Bende tekrar önümdeki pilava dönmüştüm.
Göz hizamın önüne bir adet salata tabağı yerleştiğinde yutkunarak Kadire baktım.
Salata tabağını önüme koyup tekrar yemeğine dönmüştü.