BİR EZGİ MASALI

13. bölüm

13. bölüm

"Her masal mutlu sonla bitmez."

***

"Galip Asker"

Kızın bakışlarında Kadire karşı nefreti göremesem de öfkesi belli olmayacak gibi değildi. Siyah saçları ve bal rengi gözleri Kadirin kardeşiyim diye bağırıyordu. Gerçekten çok benziyorlardı.

Aralarındaki bakışma bittiğinde Kadirin dudakları aralandı: "Sahipsiz mi kaldın?"

Gözlerim irice açıldığında onlara doğru yaklaştım. Kadir aniden eliyle beni durdurduğunda ise birkaç adım kala bekledim.

"Ben sahipsiz değilim." dedi kız öfkeyle. Bomboş bakışlarla baktı kıza bir süre Kadir.
"Ama sen babasının cenazesine gelmeyecek kadar kötü birisin." diye devam etti kız.

Bakışlarından hissizlik akan Kadir kıza ters bir bakış attıktan sonra kalktı: "Gözüme gözükme küçük kız."

Kadir içeri geçtiğinde Baran kıza birkaç adım attı.
Eliyle saçlarını okşar gibi yaptığında gülümsedi. "Adın ne senin?"

"Derin"

"Memnun oldum Derin, Baran ben de."

Kız umursamazca başını sallayarak ayağa kalktı ve evin içine girdi. Biz de peşinden gittiğimizde tam Kadirin yanında oturduğunu gördüm.

Kadir Derine yandan bir bakış attıktan sonra derin bir nefes alarak önüne döndü.

"Velayetimi alman gerekiyor yoksa teyzem beni yetimhaneye verecekmiş." dediğinde Kadir alaylı bir şekilde güldü.

"Anne ve baba dışında kimseye velayet verilmez küçük kız." dedi Kadir. "Teyzenin seni nereye vereceği ise umrumda değil."

Derinin gözleri dolduğunda hırsla ayağa kalktı. "Mecbursun sen benim abimsin beni yetimhaneye veremezsin." diye bağırdığında Kadir rahatça koltuğa yaslandı.

"Benim kardeşim yok." dedi net bir sesle. Ayağa kalktığı gibi merdivenlere yöneldi ve son kez Eymene baktı: "İlgilen teyzesi kimse ona gönder."

"Bunu yapamazsın." dedi Derin bağırarak. Ağlamaya da başlamıştı üstelik. Küçük bir kız çocuğuna böyle davranması doğru değildi. Hele ki o kız çocuğu babasını yeni kaybetmişse.

Koltuğun kenarına yere çöktüğünde hıçkıra hıçkıra ağladı. Eymen ve Baran ağır adımlarla yanına yaklaştığında Derinin "Yaklaşmayın." diye bağırmasıyla çekildiler.

"Baran bırakın rahatlasın." dedi Şimal sakince. "Teyzesini bulmamız gerekiyor." diyen Eymene anlamaz gözlerle baktım.

"Kadirin dediğini yapmayacaksın değil mi Eymen?" diye sormamla bir süre Derine baktı. "Elimde olan bir şey yok ki Kadirle konuşurum ama faydasız."

Babası ne yapmıştı da kız kardeşini bile kabul etmiyordu? Asıl soru bu da değildi. Babası ne yapmıştı da bir kız kardeşi olduğundan haberi bile yoktu?

"Ezgi belki sen konuşursan kabul eder hani erkekler böyle sevdiği kızları kıramaz ya." diyen Çağlaya irice gözlerle bakakaldığımda kimse duydu mu diye bakındım. Neyse ki sadece ben duymuştum.

"Çağla sus."

Kadirle konuşurdum ama üzerimdeki yol yorgunluğunu atmam lazımdı. "Teyzesini falan bulma Eymen ben yarın Kadirle konuşacağım." dediğimde Eymen çaresizce başını salladı.