BİR EZGİ MASALI

12. bölüm

Araba kliniğin önünde durduğunda birkaç saniye bekledikten sonra indi ve kliniğin kapısına doğru yürüdü. Tebessüm etmeye çalışarak girişteki görevli kadının yanına ilerledi.

"29 Ağustos, Sehel hanımla randevum vardı."

Kadın önündeki bilgisayarda bir şeylere bakındıktan sonra başını kaldırdı. "Randevu saatin-"

"Biliyorum biliyorum." dedi adam elini yukarı kaldırarak. "Ben psikolog hanımla görüştüm, haberi var şimdi geleceğimden."

Görevli kadın anladım anlamında başını sallayarak adama eşlik etti. Yukarı giden merdivenleri çıktılar ve üstünde 'Psikolog Sehelnaz İlgin' yazan kapının önünde durdular.
"Teşekkürler siz gidebilirsiniz." dedi adam görevli kadına gülümseyerek.

Elini bir kez saçlarından geçirerek derin bir nefes aldı ve kapıyı iki kere tıklatarak yavaşça açtı.
Önündeki kağıtlarla ilgilenen kahverengi uzun saçlı kadın içeri giren adamı gördüğünde gülümseyerek ayağa kalktı.

Yeşil renkli gözleriyle üstündeki elbise tatlı bir uyum içindeydi.

"Kadir bey, ben de sizi bekliyordum."

Kadir bir elini sakalına götürdü ve kadına selam verdi. "Randevu saatini öne almam sizin için bir sıkıntı oluşturmamıştır umarım."

"Hayır" dedi Sehelnaz. "Size kapım her zaman açık unutmayın."

Masanın yanında karşı karşıya iki koltuktan sağ taraftakini seçerek oturdu. "Bir şey içmek ister misiniz?" diyen Sehelnaza gülümseyerek "Bir çay içeriz." dedi.

Sehelnaz telefonuyla sekreterini aradıktan sonra iki çay istedi.

"İki keredir gece geliyordunuz. Sanırım kimsenin dikkatini çekmemek için."

"Evet." dedi Kadir. "Amacım oydu ama daha çok dikkat çektim."

"Kendini gizlemek zorunda hissetme. Bugün sonunda ilk seansımızı gerçekleştireceğiz. Kendini hazır hissediyorsun değil mi?"

Kadir derin bir nefes alarak onaylarcasına başını salladı. "Gerçekleştirelim bakalım."

"Eğer rahatsız olmayacaksan sizli bizli konuşmayı bir kenara bırakalım mı?"

"Siz nasıl isterseniz." dedi Kadir. "Yani sen nasıl istersen."

"Burda olduğun sürece senin kararların ve hedeflerin bizim için önemli, unutma." diyerek çekmeceden turuncu kapaklı bir defter çıkardı. Masanın ucundaki kutudan bir kalem de çıkardığında seans için hazırdı.

"Öncelikle kendini bugünlerde nasıl hissediyorsun?" dediğinde ilk soruyu Kadire yöneltmiş oldu.

Kadir Psikoloğu kadar kendini hazır hissetmese de kendi içinde bu seanslara katılacağına karar vermişti. Aynı zamanda Sehelnaz Baranın uzaktan bir arkadaşıydı ve başta bunu Baran için kabul etmişti. İçindeki küçük umut kırıntıları da her şey güzel olacak diye fısıldıyordu her saniye.

"Karmakarışık." diye cevapladı gözlerini önündeki sehpanın sabit bir noktasına dikmişken.
Ardından Sehelnaza döndü: "Her şey çok karışık, ben de karmakarışık hissediyorum."

Önündeki turuncu deftere şimdiden bir şeyler karalamaya başlamıştı psikoloğu.
"Anlıyorum. Bana günlük hayatından bahseder misin? Neler yapmayı ve kiminle vakit geçirmeyi seversin?"

Kapı çaldığında Sehelnazın "Gir." demesiyle içeri elinde iki çayla görevli kadın girdi. Kadın odadan çıktıktan sonra Kadir çayından bir yudum alıp konuşmaya başladı:  "Arkadaşlarım; Baran, Eymen. Onlarla vakit geçiririm. Genelde hep iş üstünde oluruz zaten. Öyle çok takılmayı bir şeyler yapmayı sevmiyorum."