BİR EZGİ MASALI

20. bölüm

***

Her türlü duyguyu hissediyordum. Heyecan, korku... Bunu gerçekten itiraf ettiğine kalbimi ikna edemiyordum. Bana aşık olmuştu. Kadir bana aşık olmuştu.

İstemsizce yerimde kıpırdandığımda saçlarımda gezinen elleri duraksadı. Uyanık olduğumu bilsin istemiyordum.

Bir süre sonra uyuyor olduğumu düşünmüş olacak ki saçlarımı tekrardan okşamaya başladı.
"Bir gün bir kadın için kalbimin böyle yerinden çıkacakmış gibi atacağını düşünmezdim."

Bedenim istemsizce geriliyordu.

"Git," diye mırıldandım sonunda. "İstemiyorum."

Ellerini aniden çekmişti. Gözlerim hala kapalıydı.
Ne yaptığını nasıl tepki verdiğini göremiyordum ama oturuyordu. Kalkmamıştı henüz.

Nefes alışverişlerini dinledim bir süre.

Hareketlenme olduğunda kalktığını farkettim. Gözlerimi açmak istiyordum ama buna cesaretim yoktu. Salondan çıktığını anladığımda gözlerimi açtım.

Pişman değildim.

Peki neden onu kırdığımı düşündüğüm için üzülüyor gibiydim?

Bir süre uyuyamadım. Evin kapısı bir anda çarptığında irkildim. Başımı kaldırdığımda kimseyi görmemiştim. Kalktığımda kendi odama doğru yürümeye başladım.

Kapıyı yavaşça açtım. Gitmişti.

***

Yazardan

"İlaçlarını almalısın." dedi Baran bıkkınca Kadire bakarak. Kadir onu dinlemiyor gibiydi. Bu konuda kimseyi dinlemek istemiyordu.

"Alırım," dedi geçiştirerek. Dün geceden sonra kendini iyi hissetmiyordu.

"Bir şey mi oldu dün gece?" diye sordu Baran dayanamayıp. Kadir eve geldiğinden beri kimseyle konuşmuyor ve kimsenin yüzüne bakmıyordu.

Sonunda Kadir gözlerini Barana çevirdi. "Ne olabilir?"

"Ne bileyim oğlum?" dedi Baran ellerini iki yana açarak. "Ezgiyle tartışma mı yaşadın?" Baran bir süre düşünür gibi yaptı. "Tartıştıysan bile bu halde mi olursun?"

"Daha önce hiç reddedilmedim çünkü," dedi Kadir bir anda çıkışarak. Baranın gözleri şaşkınlıkla açıldı. Dilini yutmuş gibi bir süre konuşmadı.

"Sen Ezgiye mi açıldın?"

Kadir dün gecenin etkisiyle boğazındaki yanma hissini giderebilmek için öksürdü. Biraz hasta hissediyordu.

"Açılmaz olaydım."

Baran bir anda yüksek sesle kahkaha atmaya başladı.

"Kimseye söyleme!" dedi Kadir uyarırcasına. Baran başını salladı.

Kadir ayaklandığında koltuktaki ceketini aldı.

"Nereye?" dedi Baran gözlerini üzerinden ayırmazken.

"Sehelnaz hanım," Kadir istemediği bir şeymiş gibi. "Dün aradı."

Baran bir şeyi hatırlarmış gibi başını salladı. "Ben  söylemiştim ona."

"Mal mısın oğlum?" dedi Kadir sinirle. "Her ikimiz de unutmuştuk işte ne diye çıkarıyorsun başıma bunları."

Baran ayaklanarak Kadirin söylediklerine kulak tıkadığını belli etti. "Hadi hadi çok konuşma."

Kadir derin bir nefes alarak sabır çektiğinde evden çıkmıştı. Bu son diye düşündü. Ona iyi geldiğini falan düşünmüyordu.

Yarım saat sonra haftalar önce geldiği kliniğin önünde durdurdu arabasını. Kapıdaki görevliye ismini verdikten sonra zaten daha önce geldiği için vakit kaybetmeden psikoloğunun odasının önüne geldi. Kapıyı iki kere tıklatarak açtı.