BİR EZGİ MASALI

23. bölüm

23

Algılama yeteneğim nihayet tekrardan yerine geldiğinde karşımdaki adama bakıyordum.

Elim bedenimden kontrolsüzce havalandığında Kadir'e sert bir tokat attım.

Bunu beklemediği için yüzündeki gülümseme bir anda soldu ve başı yana çevrildi. Baranın hareketlendiğini hissettim. Kimseden ses çıkmıyordu. Herkesin gözü şimdi Kadirdeydi.

Diz çöktüğü yerden yavaşça kalktı ve elindeki siyah kutuyu kapatarak elini boşluğa bıraktı.

"Bu ne?"

Sorduğum soruyla kaşları anlamsızca havalandı.
Yutkunarak bana doğru iki adım attı. "Hoşuna gitmedi mi?"

"Manyak mısın?" dedim bağırarak. Kadir'den bakışlarımı ayırıp burada ki herkese bakmaya çalıştım. "Manyak mısınız?"

Kendimi zorlamaya çalışsam da içimdeki korkmuş his gözlerimden akan yaşlara o an engel olamadı.

Kadir hemen bana yaklaşarak yüzümü avuçları arasına aldı. Gözyaşlarımı silmeye çalışırken dudaklarını aralandı. "Birtanem"

Elimle bileklerini tutarak itmeye çalışsamda izin vermeyerek beni kendine çekmeye çalıştı. "Özür dilerim Ezgi. Çok özür dilerim."

Gözüm yanağına kaydığında hafif kızarık olan yüzü az önce için pişmanlık duymama neden olmuştu. Ama şu an durumu nasıl toparlayacağımı ya da kime nasıl tepki vereceğimi bilemiyordum.

Kadir ne düşündüğümü anlamış olacak ki tekrardan "Özür dilerim," dedi. "Çok saçma bir hareketti. Belki beğenirsin diye düşündüm. Gerçekten saçm-"

Boynuna sarılarak susmasını sağladığımda bir an karşılık veremedi. Eli belimi sardığında dudaklarını saçlarımda hissettim.

"Çok korktum," diye fısıldadım kulağına doğru. Belimi daha fazla sararak dudaklarını yanağıma değdirdi. "Özür dilerim gerçekten özür dilerim."

Geri çekilerek elimi yüzüne değdirdim.

"Geçti mi?" diye sordu yarım bir gülüşle. Gülümsemeye çalışarak başımı öne eğdim. Kadir derin bir nefes alarak burdaki herkese kısaca göz gezdirdi. Ardından benden yine birkaç adım geri gitti ve elindeki siyah kutuyu bir kez daha açarak olduğu yerde diz çöktü.

"Ezgi"

Nefesimi tutarak bir süre gözlerimi yumdum ve sonunda kendimi hazır hissettiğimde tekrar gözlerine baktım.

"Benimle evlenir misin?"

Çağla'nın heyecanını buradan bile hissediyordum. Fakat şu an düşünebileceğim son şey oydu. Dilim tutulmuş gibi hissediyordum ve Kadirin gözünde yavaş yavaş umutsuzluğa giden bir ifade sezmiştim. Kararımı içimde çoktan vermiştim halbuki.

Derin bir nefes aldım. "Evet"

Kadir beklemediği bir şeyi duymuş gibi anında ayağa kalktı. "Evet mi?"

"Batıracak her şeyi," diyen Eymenin sesini duydum ama Kadirden gözlerimi alamıyordum.

"Evet."

Kadirin yüzünde küçük bir tebessüm oluştuğunda uzun süredir bu anı bekliyormuş gibi kutunun içindeki siyah yüzüğü çıkardı.

Nedense Kadirin ilk kez karşımda heyecanlandığını hissetmiştim. Hatta yüzü kızarmıştı ve bana belli etmemek için Eymene bakıp durumu toparlamaya çalışıyordu.