Su [Baekyeol]

Bölüm 23

Çok güzel...Menekşe kokusu etrafı sarmıştı.Kız kardeşim koşarak bana doğru geliyordu.
"Minsea?"
Saçlarını örmüştü.Bu hali öyle sevimli ki.
"Abi!"
Kollarıma atlarken kahkaha attım.
"Ne işin var burada?"
Anlamadığını belli eden bir bakışla bana bakmıştı.
"İyi misin Baekhyun?"
Chanyeol gülümseyerek bana bakıyordu.Etrafa bakınca tanımadığım bir yerde olduğumu gördüm.
"Neler oluyor?"
"Bizimle yaşıyor ya."
Biz mi?
"Sen iyi değilsin."
Belimden tutup bana bakarken kulaklarım uğulduyordu.Gülümsedi ve daha da yaklaştı.Ne yapıyor- dudaklarıma yönelirken kalp atışlarım şiddetli bir sesle beni uyandırdı.
Ne?
Rüya mıydı...
"Chanyeol?"
Kollarıyla beni daha çok sıkarken kaşlarını çatmıştı.
"Ne dersen de kalkmıyoruz."
Derin bir nefes alırken gözlerimi kapattım.Neden böyle bir rüya görmüştüm ki.Sakin ol... Elimle kalbimi bastırarak kendimi sakinleştirmeye çalıştım.
"Beni yastık olarak kullanmaktan vazgeçmelisin."
Gözlerini aralayıp bana baktı.Tekrar kapatırken başını boynuma gömmüştü.
"Hayır."
Ben... Gerçekten iyi hissetmiyorum.Kalp atışlarım gittikçe düzensizleşiyordu.
"Hastalanıyorum galiba."
Kahretsin.Sesli düşünmek de ne?! *Üzgünüm Baek, bu işe el atmanın vakti gelmişti.Beni affet.*
Doğrulup uykulu gözlerle beni inceledi.
"Yüzün kızarmış."
Gözlerimi ondan çekip başka bir yere bakmaya çalıştım.Gerçekten yarı çıplak dolanmayı kesmeliydi.
"Sen iyi misin Baekhyun?"
Bir dakika.Bu rüyamdakine benziyor.Öyleyse şimdi- Dikkatle bana bakarken yaklaşıyordu.Ahh.Gerçekten ama.Gerçekten iyi değilim.

"Hayır.Hastayım."

"Hmm.Biraz bekle."
Yataktan kalkıp giderken derin bir nefes aldım.
Neyim var böyle... *Sorry bro.*

Bir süre sonra içerden duyduğum sesiyle yanına gittim.
"Bana... Çorba mı yaptın?"
"Sevmez misin?"
Ona bakıp dudağımı ısırdım.Demin gittiğini düşündüğüm his geri gelmişti.Başımı sallayıp sandalyeye oturdum.
"Severim."
Gülümsedi.Yapma.Beni duymuyor musun? *Demin çok sert çıktın Baekhyun.Bir daha sesli düşündürmeyeceğim sana.Gidiyorum ben!*
İç çekip yemeye başladım.Beni izlediğini bilmek içimi rahatlatmıyordu.Biliyorum.Hasta değilim.Maalesef... Bunun sebebi karşımda beni izleyen kişi.Bana çorba yapmış...
"Ahh..." Elimi alnıma yaslayıp başımı eğdim.Yüzüm daha da yanıyorken nefes almaya çalıştım.Bu... Çok sevimliydi.
"Bir şey mi oldu?"
Bilerek mi yapıyorsun Chanyeol?
"İyiyim."
Bunu sana ödeteceğim.

·········· ·········· ·········· ·········· ·········· ··········

"Ben de önceden...Resim çizerdim. "
Gülümsedi.Saçlarımı karıştırdım. Geçmişim hakkında konuşmayı pek sevmezdim.Yine de onunkini öğrenmek için feda edemeyeceğim gerçekler değildiler.
"Bir gün bana göstermelisin."
Olur tabii. Sen beni izle de kalem oynatamayayım değil mi?
"Sıra sende."
"Imm."
Belli ikimiz için de zordu.Yine de o önermişti.Hastanede nöbet tutmak bazen fazlasıyla sıkıcı olabiliyordu.
"Ben...Sokaklarda büyüdüm.Biyolojik ailemi tanıyorum.Onlar...Yukarıda."
Şaşkınca ona baktım.Demek su alacak kadar zengindiler.Çocuklarını ölüme terk edip yaşamaya devam ediyorlardı.Bu... Çok acımasızcaydı.
"İyi ki buradasın." Bir dakika.Bunun anlamı-
"Yani...Yani herşeye rağmen kötü insanlar sayılmayız ve-" Hayır.Bu gidiş iyi değil, değil mi? Sanki ölüyorsun diye mutluyum demiş gibiyim?
"Haklısın." Kısa bir kahkaha atmıştı.Gülümsedim.
Önünde beklediğimiz koridordaki odalardan bir ses gelmesiyle durduk.
Biri bir şey düşürmüş olmalıydı.Aynı sesi bir daha duyunca gözlerim direk Kalyani'nin odasına çevrildi.
"Ben bakarım."
Kyungsoo başını sallarken yavaşça odaya yaklaştım.Jopu elime alıp sertçe tuttum.İçeride biri mi vardı?
Kapıyı açınca yatağında oturan kadının kızarmış gözlerini bana diktiğini gördüm.Eliyle oksijen maskesini tutuyordu.Kitaplar yere dağılmışyı.Etrafa göz gezdirip jopu indirdim.
"Bir sorun mu var?"
Ağlamaya başladı.Onu daha önce de ağlarken görmüştüm.Tamamen hapsedilmiş hissediyor olmalıydı.Yanına gidip gözyaşlarını sildim.Geri çekilecekken yakamdan tutup beni kendine çekmesine hazırlıksız yakalanmıştım.
"O-onlar..." durup maskesinden nefes almıştı.Sesi öyle kısıktı ki kulağıma fısıldıyor olsa bile çok zor duyuyordum.
"Son...Sona yaklaştılar."
"Ne demeye çalışıyorsunuz?"
Titreyen elleriyle yakamı daha çok sıkarken fısıldadı.
"Byun..."
"Sadece içeriden sesler duyduk"
Kapının arkasından duyduğum sesle uzaklaşıp onu yatağına yatırdım.Kameradan izlenmiş olmalıydık.
"Burada ne işin var?"
"Kalkmaya çalışıyormuş."
"Bir şey mi söyledi?"
Kadına baktığımda kaşları yukarı kalkmıştı.Bu işin içinde neden Byun geçiyordu? Tabii tanıdığım tek Byun'un Baekhyun olması sorun olabilirdi.
"Hayır.Örtü ve kitaplar yere düşmüştü.Belli ki kalkarken çekmiş."
"Tamam, çıkabilirsin."

"Hayır, söyledi."
Çıktığımızda Kyungsoo'nun meraklı bakışlarıyla kulağına eğilerek söylemiştim.
"Sanırım Baek'i buraya getirmemiz gerek."
İç çekip etrafa baktım.Kalyani ilk defa konuşmuştu.Sona yaklaştılar mı?
Neden bu işin daha da çıkmaza girdiğini hissediyorum...

·········· ·········· ·········· ·········· ·········· ··········

"Yani beni seviyor mu?"
Kola'ya şüpheyle bakarken Chanyeol'a sordum.
"Evet.Baştan beri öyleydi."
"Ben...Pek de emin değilim."
Bacağımın üstüne çıkıp tırnaklarını pantolonumdan geçirirken mırıldandım.
"Nasıl peki, beni sevdiğini nasıl anlıyorsun?"
Güldü.
"Kediler mutlu olduklarında hırıldarlar."
Yeniden merakla ona baktım.Kucağımı çalışma tahtası olarak kullanmaktan vazgeçmiş, başını kollarıma sürüyordu.Yaklaşıp dinlemeye çalıştım.
Bu...
Gerçekten...
"Beni seviyor!" Gülerek onu kendime çevirdim.
"Ben de seni seviyorum."
"Meow."
"Ahh... Kalbim.Çok sevimli, dayanamayacağım."
Ona baktım.Gülümsüyordu.Sanki sen çok farklısın.
"Chanyeol...Biliyorsun bana her şeyi anlatacağını söylemiştin."
"Ne bilmek istiyorsun?"
Derin bir nefes aldım.Biraz daha cesur ol.Kola'nın mavi patilerine ellerimi koyup ona baktım.
"Anlaşılan tüm hikayeyi?"
"Anlatmak istemiyorsan-"
"Hayır."
Başımı çevirip Kola'ya baktım.
"Anlatacağım.Sadece...Emin misin?"
Gergince yutkunarak başımı salladım.Kola uykuya dalmıştı bile.Arkasına yaslanıp gözlerini kapattı.
"Herşey ben 7 yaşındayken başladı..."

*Selamlar millet! Sizi fena özlemişim.Geri dönmek çok güzel.Şimdi... Yb takvimini açıklıyorum.Haftada iki güncelleme.Biri cumartesi diğeri çarşamba akşamı. (Ramazan münasebetiyle akşam yayınlamak istedim.Adam gibi tutalım oruçları sakata gelmesin :D Lütfen siz de akşam okuyun.Günah benden gitsin :) ) Hayırlı Ramazanlar sevgili okurlarım.Bu arada da cidden bir Kaisoo'ya başlayacağım.Şimdiden haberiniz olsun.Biliyorsunuz benden adam gibi bir kurgu çıkmaz o yüzden normal bir şey beklemeyin. :D Kendinize iyi bakın! (Çok sorry bayağı uzun yazmışım.)*