Su [Baekyeol]

Bölüm 17

Kalp atışları kulaklarında Vivaldi'nin Winter'ını çalan orkestraya dönerken gözlerini kapatmıştı.Chanyeol'un kolları arasında neden böylesine attığını bilemediği kalbiyle başbaşa kalmıştı.Uyumasına yardım etmek mi? Bir daha bunu önerirse iyi bir yumruğu hak ediyordu.Burada kalp krizi tehlikesiyle karşı karşıyaydı.Erken uyanması onun suçu değildi ki.
"Hey, ne yapıyorsunuz?"
Shiroi neden kapıyı çalma zahmetine girmeyi denemiyordu?
"Biz...Chanyeol aslında-"
"Immm.Biraz daha."
Chanyeol onu kollarında biraz daha sıkarken mırıldanmıştı.
"Kalk Chanyeol!"
Shiroi ilgiyle onları izlerken sesin etkisiyle gözlerini açan Chanyeol Shi'nin meraklı bakışlarına gülümseyerek baktı.
"Ne yapıyor muyuz? Nasıl görünüyorsa öyle."
"Hey!"
Omzuna vurarak onu susturdu.Chanyeol'sa dönüp ona bakmaya başlamıştı.Onun yeni uyanmış yüzüne.Öylesine hafifçe kızarmış yanaklarına.İnce dudaklarına, açık kahve meraklı gözlerine.Karışmış koyu saçlarına.Dün gece aklına gelince daha dikkatli baktı.Hatırladığı kadar yumuşak mıydılar gerçekten? İstemsizce kolunu kaldırarak parmaklarını saçlarından geçirdi.
Ah...Doğruymuş.Baekhyun bana neden öyle bakıyorsun?
Onun kaşları çatılırken kolunda tekrar hissetiği acıyla kendine geldi.
"Bölmeseydim?"
Shiroi gülümseyerek kapıyı gitmek üzere tuttu.
"Ne oldu Shi?"
Baekhyun iç çekerek ona dönmüştü.İki çılgın arasında kalmak yorulmasına sebep olmuştu.
"Güzel bir haberim var, baban döndü!"
Diğeri yavaşça kaşlarını kaldırarak Chanyeol'a döndü.Yüzünde görüleye değer bir gülümseme oluşurken kollarını onun boynuna sarmıştı.Chanyeol da gülerek cevap vermişti buna.Onu böylesine sevindiren şeyi merak ediyordu.
"Gelmiş!" Ayrılıp Shi'ye sarılarak kahkaha atmıştı.
"Nereye gitmişti?"
"Shi sana detayları anlatır.Benim gitmem lazım."
O aceleyle giderken Chanyeol sorarcasına Shiroi'ye bakıyordu.
Shiroi ona ailesinin batı yakasında olduğunu, babasının bir bilim adamı olduğunu ve kız kardeşinden bahsetmişti.
"Profesör Byun onun için öncelikle bir idol sonrasında babaydı.Onu kesinlikle çok seviyor."
Chanyeol düşünceli bir şekilde başını salladı buna.Yani Baekhyun severken böyle miydi? Gözleri ışıldıyor, bakanın kapılıp gidesi geliyordu.Gülümsedi.Bu gerçekten güzeldi.

Kiseki

Salonda rahatsız edici bir sessizlik oluşturup vurgu için doğru zamanı bekledim.İzleyicilere teker teker göz gezdirip gözlerimi kapattım.
"Zembereğinden boşalmış bir zaman bu. Ne melundur ki düzeltmesi de bana kalmış."
Gözlerimi açınca salona yeni izleyicilerin girdiğini gördüm.Gene mi sen?
"Kırk bin can toplasa bütün sevgisini olamaz benim sana olan aşkımın dengi."
Neden gözlerine bakarak söyledim, bilmiyorum.Perde alkışlarla kapanırken kaşlarımı sıkıntıyla çatmıştım.Hamlet, başımı derde sokacaksın.
Koyu kırmızı koltuğuma uzanıp gözlerimi elimin tersiyle örttüm.İzleyiciler arasında tanıdıklarım olunca rahatsız olduğumu bilmiyor muydu? Chanyeol'a bunun hesabını soracağım.

"Hamlet! Bak kimi getirdim sana."
Rahatsızca araladığım gözlerim sinir bozucu bir şekilde gülümseyen Chanyeol'u ve yanındaki beyaz çocuğu göstermişti bana.
"Beni hatırladın mı? Shiroi."
Kısa olan konuşuyordu.Onu hatırlamış mıydım?
"Doğal olarak."
Bir an büyüyen gözbebekleri eski halini alırken gözlerini çekti benden.
"Ah doğru, saçlarım."
"Chanyeol, ne işiniz var burada?"
"Shi'nin boş zamanı varmış, senin de var."
"Yani?"
"Dedim ki, birlikte vakit geçirmeniz güzel olur."
"Dedin."
"A-aslında ben gelmek istemiştim?"
Beyaz çocuk bunu söylerken gözlerini kısmıştı bile.İnsanlar bu ifadeyi çekindikleri birinden bir şey isterken kullanırlar.Derin bir nefes alıp gözlerimi kapattım.
"Mükemmel, benim de yapacak işlerim vardı." Kabul ettiğimi anlayan Chanyeol hızlı davranıp gözden kaybolmuştu bile.Karşımdakine baktım.
"Neden buradasın?"
Etrafına bakınarak gülümsedi.
"Belki tiyatro hakkında konuşuruz?"
İç çektim.Bir bilim adamı değil miydi? Boşuna uğraşıyordu.
"Y-ya da belki konuşmayız?"
Niye böyle söylüyorsun şimdi? Bu acımasızca.
"Peki.Konuşalım."
Yüzünde biraz öncekinden daha ışıklı bir gülümse belirdi.
"Oturabilir miyim?"
Koltuğuma mı?Benim koltuğuma? Orada uyuyorum bile ben.
"Evet."
Onunla ne yapmalıyım?

*Gülümseyin, kime umut olacağınızı bilemezsiniz ve yorum yapın, yazarınızı mutlu edin azıcık. ;). *

*Medyadaki Kiseki biliyorsunuz.*

*Yeni kapak için Leerumin'ime teşekkürler.Bir tanesin.*