Annesi ve babasının gizemli ölümüyle beraber üvey annesiyle yaşamak zorunda kalan Mayıs'ın hayatı bundan sonra karmakarışık bir hâl alacaktır.
Her şey üvey annesinin Mayıs'ı ıssız ve gizemli bir yatılı okula vermesiyle başlar...
Mayıs başına neler g...
Yeni bölüm geldi! Umarım kitabım istediğim sevgiye ulaşır çünkü daha önce yazdığım hiçbir kitap tutmadı maalesef...
İyi okumalar...
🗝🕸🗝
🗝 BÖLÜM 3: TUHAF İNSANLAR🗝
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kurduğum alarmın çalmasıyla yerimden zıpladım. Ben ne ara uyumuştum ki? En son uyuyamadığım için söylenip duruyordum hâlbuki. Alarmın sesini daha fazla duymamak için hızla telefonumu elime aldım ve alarmı kapattım.
Acaba ayağımın acısı geçmiş miydi? Sol ayak bileğimi hafifçe oynattığımda artık neredeyse acımadığını fark ettim. Bu gülümsememe neden olurken yavaşça oturur pozisyona geldim ve ayılmayı bekledim.
Yemek saatine daha on beş dakikavardı. Üstümü değiştirmem gerekiyordu. Normalde her saat her saat üst değiştiren biri değilim ama üstümdeki tayt beni rahatsız etmeye başlamıştı. Daha rahat bir şey giymem gerekiyordu.
Biraz yatakta öyle oturduktan sonra ayaklandım. Ayağımın üstüne basabiliyordum artık. Gözlerimi dolabın kapağındaki aynaya çevirdiğimde saçlarımın hiç iç açıcı gözükmediğini fark ettim. Nemliyken yattığım için kuruyunca tuhaf bir şekil almıştı.
Oflayarak tuvalete doğru ilerledim. Tuvalete girip musluğu açtım. Yüzüme soğuk suyu çarptıktan sonra gözlerimi aynaya çevirdim. En azından yüzüm soluk gözükmüyordu. Beyaz tenli olduğum için ne olursa olsun yüzüm her şeyi yansıtıyordu.
Evden getirdiğim havluyla yüzümü sildim ve geri astım. Banyodan çıktıktan sonra komodine doğru ilerledim. Önünde eğildim ve çekmecesini açıp içinden tarağımı aldım. Aynanın karşısına geçip dolaşan saçlarımı tarayarak açtığımda düzleştirici kullanmasamda hemen düzleşen saçlarıma gülümsedim. Düz saçlı olmak büyük bir avantajdı. Saçımı bileğimdeki tokayla atkuyruğu yaptım.
Tarağı geri yerine koyduktan sonra dolabın kapağını açtım ve kıyafetlerimde göz gezdirdim. Düz siyah eşofmanımı ve kısa kollu, siyah tişörtümü alıp kapağı geri kapattım. Siyah kesinlikle benim rengimdi.
Üstümdeki rahatsız edici tayttan kurtulup eşofmanımı giydim. Tişörtümüde çıkartarak siyah tişörtü giydim. Böyle daha iyiydi.
Ben yokken oda hava alsın diye camın yanına gittim ve camı açtım. O an yüzüme çarpan soğuk havayla tüylerim diken diken oldu. Yaza girecektik ama hava hâlâ soğukluğunu koruyordu.
