Annesi ve babasının gizemli ölümüyle beraber üvey annesiyle yaşamak zorunda kalan Mayıs'ın hayatı bundan sonra karmakarışık bir hâl alacaktır.
Her şey üvey annesinin Mayıs'ı ıssız ve gizemli bir yatılı okula vermesiyle başlar...
Mayıs başına neler g...
Bölümde yazım yanlışları varsa kusura bakmayın. Düzenlemeye vaktim olmadı. Şimdi okuyun siz, ben yarın düzenlerim.
İyi okumalar...
🗝🕸🗝
🕸 BÖLÜM 33: DENETİM 🕸
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bu nasıl oldu!?"
Yarasında gezdirdiğim gözlerimi gözlerine çıkardım. Acı içinde çattığı kaşlarıyla karnındaki yaraya bakıyordu.
"İyileşmesi gerekmiyor mu?" Diye sorduğumda gözlerini bana çevirdi ve başını iki yana salladı.
"Aconitum, kurtboğan bitkisi diye geçiyor. Şifacı temizledi yarayı ama bazen hâlâ acıyor." Kurşunda da bu bitkiden olduğunu söylemişti. Galiba kurtları etkisiz hâle getiren bir zehirdi.
"Panzehir yok mu?" Diye sorduğumda beni onayladı.
"Var. Fakat yaranın kapanması uzun sürüyor. Normalde çok acımaz ama nedense bu yara acıyor." Gözlerimi yaraya indirdim ve incelemeye başladım. Normal bir yara gibi durmuyordu zaten.
Bıçak izi gibiydi ama pençe izine de benziyordu. Derin gözüküyordu. Bende böyle bir yara olsa dayanamazdım...
"Nasıl oldu bu?" Dedim sakin çıkarmaya çalıştığım sesimle. Gözlerini bir kaç saniye yüzümde gezdirdi. Ardından konuşmaya başladı.
"Önemli bir şey değil. Bilirsin, bizim her yerde düşmanlarımız vardır." Dedi ve omuz silkip gözlerini kaçırdı.
"Bana ne zaman bir şeyleri anlatmaya başlayacaksın Kunt? Bu gerçekten de can sıkıcı olmaya başladı çünkü." Dudaklarının arasından sert bir nefes verdi ve sırtını geriye doğru atıp yatakla buluşturdu.
"Seni bazı şeylere dahil edip zarar vermek istemiyorum. Biraz empati kurmayı dener misin?" Başımı iki yana salladım.
"Asıl sen bana empati kur. Düşünsene; hiç bilmediğin bir yerdesin ve tek güvenmek istediğin kişi senden sürekli bir şeyler saklıyor. Bu ne kadar sıkıcı bir şey biliyor musun?" Dedim isyan edercesine. Gözlerini tavana dikti ve ellerini belime koydu.
Bir şeyler düşünmeye başladı. Odada derin bir sessizlik oluştu. Gerici bir sessizlikti. Sadece nefes seslerimiz duyuluyordu.
