Annesi ve babasının gizemli ölümüyle beraber üvey annesiyle yaşamak zorunda kalan Mayıs'ın hayatı bundan sonra karmakarışık bir hâl alacaktır.
Her şey üvey annesinin Mayıs'ı ıssız ve gizemli bir yatılı okula vermesiyle başlar...
Mayıs başına neler g...
Yeni bölüm geldi! Herkesin beklediği o sahne fkebdjehjd
İyi okumalar...
🗝🕸🗝
🗝 BÖLÜM 12: SEVİMLİ KURT 🗝
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Merhaba sevimli kurt!"
Kahve kurt kafasını hafifçe yana yatırdı ve gözlerini bana dikti. Rüyamda gördüğümde bu kadar masum durmuyordu.
Yavaşça bana doğru gelmeye başladığında olduğum yerde eğildim. Elimi öne doğru uzattığımda bana biraz daha yaklaştı ve yumuşak tüylerinin avuç içimle temas etmesini sağladı. Gözlerini kapattı ve avucuma sürtündü.
Bu vahşi kurt şu an sanki evcil bir kurt gibiydi. Sanki ben de onun sahibi...
Bir kurt sahiplenmeyi çok isterdim ama bu kurt kadar sakin olan bir kurt olmadığına eminim. Parlak turuncu gözlerini yavaşça açtı ve gözlerime baktı. Ondan etkilenmemek mümkün değildi.
Hayatımda hiç kurt görmemiştim ama internette gördüğüm resimlere göre daha büyük duruyordu. Tüylerini sevmeye devam ederken ona doğru fısıldadım.
"Arkadaşım olur musun?" Biliyorum, bu çok saçma geliyor. Ama o güvenebileceğim tek kişi bu okulda. Çünkü konuşamaz.
Sadece bana bakmakla yetindi. "Bu evet demek mi?" Gözlerini gözlerimden ayırmadan avucuma sürtündü. Sanırım bu evet demekti...
Çıplak dizimi nemli toprağa koydum ve tüylerini okşamaya devam ettim. Altımda şortum ve askılı bir tişörtüm vardı sadece. Bugün diğer günlere göre daha sıcaktı. Burası gerçekten de çok tuhaftı ve bu tuhaflık havaya bile yansımıştı.
"Sana bir sır vermemi ister misin?" Cevap veremeyeceğini bile bile ona soru sormaya devam ettim. O da sadece gözlerime bakmaya devam etti.
"Tıpkı benim küçük avcı'ma benziyorsun. Onunla bazen avcılık oynardık. O kurt taklidi yaparak beni kovalar, ben de kaçardım. Bir nevi kırmızı başlıklı kız masalı gibiydi oyunumuz." Durdum ve sıkıntılı bir iç çektim. Sanırım eski zamanları özlüyordum...
"Annem bana sürekli kırmızı başlıklı kız masalını anlatırdı. Ama ne yapar eder avcının kurdu öldürmesine izin vermezdi. Masalın sonunda hep kurt avcıyı öldürürdü. Ben de bu yüzden kurtlara hep büyük bir hayranlık duyardım. Sana da anlatmamı ister misin masalı?" Gözlerime bakmaya devam ederken mırıldandı. Bunu evet olarak kabul ettim.
