Annesi ve babasının gizemli ölümüyle beraber üvey annesiyle yaşamak zorunda kalan Mayıs'ın hayatı bundan sonra karmakarışık bir hâl alacaktır.
Her şey üvey annesinin Mayıs'ı ıssız ve gizemli bir yatılı okula vermesiyle başlar...
Mayıs başına neler g...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bedenimi alıp götürmeye çalışan soğuk rüzgara meydan okuyordum resmen. Kapalı olan gözlerimi yavaşça açtım ve etrafta gezdirdim. Gecenin karanlığını sadece dolunay aydınlatıyordu. Karşımda bir orman vardı ama benim olduğum yerde ağaçlar yoktu.
Gözlerimi gökyüzünde parlayan dolunaya çevirdim. Küçükken bütün dertlerimi anlattığım o dolunay. Küçükken ay dede dediğim o parlak ay. Ona doğru gülümsedim.
Sırlarımı paylaşabileceğim onca kişi varken ben sadece Nazmihan ve ay dedeye güvenmiştim. Avcı'ya bile çoğu şeyi anlatmazken onlar benim her şeyimi biliyordu.
Bir anda ağız ve yüzünün olduğunu gördüm. O da bana gülümsedi ve göz kırptı. Bu içimi kıpır kıpır etmişti.
Daha sonra tekrar soğuk bir rüzgar esti. Geriye doğru sendelediğimde düşeceğimi hissettim. Son anda dengemi korudum ve gözlerimi arkama çevirdim. Bir uçurumun kenarındaydım ve azıcık oynasam düşecektim.
Tekrar bir rüzgar esti. Sanki biri beni uçuruma doğru itmeye çalışıyordu. Dengemi kaybedip tam düşecektim ki biri bileğimden tuttu ve dengemi sağlamama yardım etti.
Gözlerimi uçurumdan çektim ve beni tutan kişiye çevirdim. Ela gözler adeta bana gülümsüyordu.
"Avcı..." Diye bir fısıltı çıktı dudaklarımın arasından. Gülümsemesi büyüdü. Beni kendine doğru çekmiyordu ama bileğimden tutuyordu. Bırakırsa düşecektim.
"Düşeceğim." Dediğimde sesim bir anda yankılandı. Endişeli gözlerimi yüzünde gezdirdim. O bana sadece gülümseyerek bakıyordu.
"Dik dur!" Bir anda birinin bağırmasıyla gözlerimi etrafta gezdirdim. En sonunda gözlerim ay dede de durdu. Bu sefer bana çatık kaşlarıyla bakıyordu. Tekrar aynı cümleyi bağırdı bana bakarak.
Ne demek istediğini anlamıyordum. Bir anda Avcı'nın bileğimdeki elinin gevşemesiyle gözlerimi korkuyla ona çevirdim. Ama Avcı yoktu.
Bir anda uçuruma doğru düşmeye başladığımda çığlık atmak istedim ama ağzımı açamıyordum.
