Annesi ve babasının gizemli ölümüyle beraber üvey annesiyle yaşamak zorunda kalan Mayıs'ın hayatı bundan sonra karmakarışık bir hâl alacaktır.
Her şey üvey annesinin Mayıs'ı ıssız ve gizemli bir yatılı okula vermesiyle başlar...
Mayıs başına neler g...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bazı şeyleri çok kafaya takan biriyimdir. Şu anda da aynen öyleydim. Rüyamda gördüğüm o kurt ve dün duyduğum o kurt sesine kafam çok takılmıştı. Tek düşünebildiğim buydu ve aynı zamanda korkuyordum da...
Neden vahşi hayvanların olduğu bir yere okul yapsınlar ki? Aklımda dönen tek soru buydu.
Kalemin arkasını kemirmeyi bıraktım ve önümdeki çizimimde göz gezdirdim. Bu sefer de rüyamda gördüğüm o ormanı çizmiştim. Burayı rüyamda görebilmem için ilk gerçek hayatta görmem gerekmiyor mu? Yine tuhaf bir şey daha...
Oturduğum yerden ayaklandım ve bir iç çektim. Elimdeki kalemi resmin üstüne koydum ve kendimi sırtüstü yatağıma bıraktım.Her şeye çok kafa yoruyorsun.
Sence de her şey tuhaf değil mi Nazmihan? Normal olan bir şey yok ki bu okulda.
Bence beynini yormaya değmez.
Herkes bana beni öldürecekmiş gibi bakarken ne yapmamı bekliyorsun anlamıyorum? Tamam, sustum.
Dudaklarımın arasından sesli bir nefes verdim ve gözlerimi kapattım. Tek istediğim bu cehennemden bir an önce kurtulmaktı.
Bir anda kapımın sert bir şekilde çalınmasıyla gözlerimi açtım ve hızla doğruldum. Bir gün korkudan kalp krizi geçirip geberecektim ama hayırlısı...
Ayaklandım ve kapıya doğru gittim. O an Tutku'nun isyan edercesine konuştuğunu duydum. "Öğlen oldu, kalksana!" Gözlerimi devirdim ve kapıyı açtım. Kapıyı açtığımda önce beni bir baştan aşağıya doğru süzde ve göğüsümden hafifçe itekleyerek içeri girdi.
Ayağındaki siyah botları çıkartıp kendini yatağıma attığında tam kapıyı kapatacaktım ki biri eliyle tutarak bunu engelledi. Tekrar açıp baktığımda Doğu ve Cesur'un da burada olduğunu gördüm.
Ayakkabılarını çıkarmaya başlarken ilk konuşan Cesur oldu. "Hiç misafirperver değilsin. Misafirin yüzüne kapı kapatıldığı nerede görülmüş?" Tekrar gözlerimi devirdim ve onlar içeriye girdiğinde kapıyı kapattım. Daha dün tanıştık ve odama girebilecek kadar samimi olduklarını düşünüyorlar. Tamam, buna alışabilirim sanırım...
