Annesi ve babasının gizemli ölümüyle beraber üvey annesiyle yaşamak zorunda kalan Mayıs'ın hayatı bundan sonra karmakarışık bir hâl alacaktır.
Her şey üvey annesinin Mayıs'ı ıssız ve gizemli bir yatılı okula vermesiyle başlar...
Mayıs başına neler g...
Yeni bölüm geldi! İki gün sonra yazar sahalara geri döndü djsbxjsbsjsh
Sizi beklettiğim için üzgünüm aşklarımm... :(
!Vote ve yorumları arttırın lütfenn!
İyi okumalar...
🗝🕸🗝
🕸 BÖLÜM 31: GÖL 🕸
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yanaklarıma doğru süzülen yaşları siliyordum ama bir türlü bitmek bilmiyordu. Hava ılıktı ama rüzgar esiyordu. Saçlarım rüzgarda dalgalanırken ağlamaktan kızaran gözlerimi yere indirdim.
Partiden çıkalı bir kaç dakika oluyordu. Parti alanının biraz uzağında yavaş yavaş yürüyordum. Az önce yaptığım şeyi aklım almıyordu ama sarhoşluğuma vuruyordum.
Ben daha hislerimden emin değilken ona aşık olduğumu söylemiştim resmen. Daha kendim bile emin değilken bunu dile getirmiştim.
Peki bundan sonra en olacaktı?
O bana karşı bir şey hissetmezken arkadaş olmaya devam mı edecektik?
Ya da iki yabancı mı olacaktık?
Her şey neden bu kadar garip ve karmaşık olmak zorundaydı ki..?
"Yarım kaldık..." Duyduğum sesle olduğum yerde durdum. Bu ses çok tanıdık geliyordu.
Sırtımı duvara dayadım ve her ne kadar iyi bir şey olmasa da kulak misafiri oldum.
"Seni seviyordum. Hatta hâlâ seviyorum ama sen hâlâ onu tercih ediyorsun." Ses çok tanıdık geliyordu ama beynim çalışmazken kim olduğunu anlayamıyordum.
"Bak, gittim. Seni düşünmen için yalnız bıraktım ama sen hâlâ onu tercih ediyorsun. Tamam ben farklıyım. Benim gibi olman zor ama yine de bir kere olsun deneyemez miyiz?" Gözlerimi kaldırıma çevirdim. Kimdi bu?
"Bu zamana kadar kimseye kulak asmadım, kimse umurumda olmadı. Tek gördüğüm sendin bu zamana kadar. Neden hâlâ seni sevmeyen, canını yakan kişileri tercih ediyorsun?" Bu sözleri söylerken sesi adeta titriyordu.
"Yarım kalmadık. Çünkü biz başlamadık bile." Bu sefer farklı bir ses duydum. Bu seste çok tanıdıktı fakat lanet olsun ki aklımı çalıştırıpta kim olduğunu düşünemiyordum.
"Ben seni asla sevmedim. Sen bana göre sadece benim en yakın arkadaşımdın." İşte bu son kelime çok can acıtıcıydı.
Arkadaş...
Sevdiğin birinin, aşkının sana karşı söylediği en can acıtıcı şeydi...
