Annesi ve babasının gizemli ölümüyle beraber üvey annesiyle yaşamak zorunda kalan Mayıs'ın hayatı bundan sonra karmakarışık bir hâl alacaktır.
Her şey üvey annesinin Mayıs'ı ıssız ve gizemli bir yatılı okula vermesiyle başlar...
Mayıs başına neler g...
Yeni bölüm geldi! Bölümler artık bir ya da iki gün aralıklarla atılacak. Her gün yazmaya çalışınca kısa ve saçma oluyor o yüzden böyle bir şey yapmaya karar verdim. Zeten o aralıklarda da bölüm yazacağım yani, boş durmayacağım.
İyi okumalar...
🗝🕸🗝
🕸 BÖLÜM 35: KAYIP ŞEHİR🕸
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*AKİRA MORGAN'IN AĞZINDAN*
Gözlerimi kamyonun bir anda zıplamasıyla araladım. Gözlerimi bir kaç kere kırpıştırıp kendime gelmeye çalıştığımda bir rampanın üstünden geçtiğimizi anlamam uzun sürmedi.
Yavaşça yattığım yerde doğruldum ve ağrıyan boynumun acısını az da olsa azaltmak için başımı geriye atıp biraz öylece bekledim. Fakat bunun çok da işe yaradığını söyleyemem. Sonuçta yattığımız yer rahat bir yer değil. Boynumun tutulmuş olması normal ama bu acı çok fena bir acıydı...
Hareketlenme sesiyle başımı yana yatırdım ve gözlerimi sesin geldiği yöne çevirdim. Bir adet dizlerini kendisine çekmiş ve ellerini dizlerine dolamış, hayallerinin derinliklerine doğru dalmış Göknur beklemiyordum.
Yüz hatları çok ciddi ve keskin duruyordu. Karamsar bir şekilde ne düşünüyorsa bu yüzüne yansımıştı. Olduğum yerden dikkatlice kalktım ve merakıma yenik düşüp yavaşça yanına doğru ilerledim. Onun dışında herkes uyuyordu zaten.
Sessizce yanına oturdum ve bende gözlerimi onun gibi yere çevirdim. Ne ben konuşmuştum, ne de o. Sessizce bekledik. Daha doğrusu ağzındaki baklayı çıkarmasını bekledim.
Bana belki de anlatmak istemeyecekti ama sonuçta yaşadığı çok ağırdı. Her ne kadar onu sevmesem de, babasını içinden daha önce tanık olmadığı bir canavar çıkıp öldürmüştü resmen...
O kaderine kurban gitmiş ve yalnızlığa mahkûm kalmıştı. Her ne kadar ona karşı iyi şeyler hissetmesemde empati duygum hâlâ yerindeydi.
Bana kötülük yapanlardan intikam almazdım, alamazdım. Onlara iyilikle cevap verir, seçim hakkı sunardım.
Bana kötü davranmakta kararlı mısın? Yoksa görmezden mi geleceksin?
Bu psikolojik bir şeydi fakat bunu elimde olmadan yapıyordum...
Dudaklarını araladığını ona bakmasam da görebiliyordum. Gözlerimi yavaşça gözlerine çevirdim fakat hâlâ dalgın dalgın yere bakıyordu.
