Unfinished Tale (✔️)

Kabanata 29

Cleotha

I halted sobbing yet I could still feel my heart breaking and my knees trembling because of the horrible thing that almost happened to me. My lips were also having their own earthquake for trembling. I could feel wet and dry tears on my whole face. I looked like a mess.

Kumalas na ako mula sa yakap ni Levi at natulala sa ilaw ng lumang lampara. I felt Levi's trembling hands cupping my face. He was wiping my tears away from my face and I could still hear his muffled sobs. Nanghihina ulit akong nag-angat ng tingin sa kaniya at nakita ang umaalon niyang lalamunan at ang luha sa kaniyang mga mata. He was trying himself to smile at me as he also fixed my messy hair.

Agad akong tumalikod nang may napagtanto. Shit. The buttons of my blouse were still unbuttoned. Nanginginig ang aking mga kamay nang isa-isang sinarado ang mga iyon nang maalala ang marahas na pagbukas ng lalaki sa mga iyon kanina.

"What the fuck?!"

Taranta akong humarap ulit nang matapos ko nang maisara ang mga butones ng blouse ko dahil nagulat sa kaniyang sigaw. Nakita ko siyang napahilamos sa mukha. Oh damn. Nakatakbo na 'yong lalaki! Shit, he needs to pay!

"Let's go, hahabulin namin ni kuya 'yong mga lalaki. Kaya mo bang maglakad?" Kahit nagmamadali ang kaniyang boses ay nabakasan ko pa rin ng pag-aalala.

I swallowed the lump of my throat and tried to walk but my entire body badly hurts so much. Naalala kong ilang beses akong basta na lamang inihagis sa mesa kanina at sinuntok pa ako nito nang malakas sa tiyan. I badly want to pretend that it doesn't hurt even if I want to cry it out, but we have no time anymore.

Bumuntong hininga ako at napapikit nang mariin dahil hindi ko pala kaya. Nabigla ako nang bigla niya na lamang akong binuhat kaya nanlaki ang mga mata ko sa kaniya. His serious eyes were just focused in front as he started to walk. Namalayan ko ang mga kamay na nakapulupot na sa kaniyang leeg sa takot na bigla akong mabitawan.

Hindi ko na inisip ang hiya. Sa sitwasyong ito, wala na akong ibang naramdaman. I just want to go home, sleep, and forget that this happened. I want to take a shower to clean myself... even if it almost happened to me, I still feel dirty because of his lustful touch that I know for sure would haunt me forever. It was hell. It was traumatizing and I feel like it won't be removed from my mind.

"S-Si ate pala? Nasaan siya? Nakita niyo? W-What happened to her?" Kasabay ng sunod-sunod na tanong na iyon ay sunod-sunod na namang nagsibagsakan ang mga luha ko kaya napayuko na lamang ako upang hindi niya makita. Madilim din naman dito kaya advantage na rin 'yon.

"Yes... Si kuya Lethal 'yong nagligtas. We first saw her being harassed dahil sa open space siya dinala. Nakatakas na nga rin yata ang gagong 'yon." Kahit hindi ko man nakita ay alam kong umigting ang kaniyang panga dahil sa riin ng kaniyang boses. "I thought she's the only one who's in danger but when she told me that you're also in danger, I almost lost my mind, Dorothy. Kung hindi mo nga siguro ako napigilan kanina, siguro napatay ko na 'yon. Kaya ngayon, hindi ako makapapayag na hindi maabutan ang mga iyon. Kuya and I know them because we once saw them in one of the social gatherings in Manila. Mayayaman kaya siguro malalakas ang loob gumawa ng kabalastugan."

I felt relieved upon knowing that my sister's already safe. If it's not really because of them, we're still in danger now. Naramdaman ko ang pagsandal ng aking ulo sa kaniyang leeg dahil sa pagod. Napapikit din ako. I want to sleep... I really want to forget everything that happened tonight.

Ilang saglit pa'y naramdaman ko ang pagbagal ng lakad ni Levi kaya napamulat ang aking mga mata. Timing pa na nagtama ang mga nata naming dalawa. May munting liwanag na rito kaya kitang-kita ko ang nakaguhit na iba't-ibang emosyon sa kaniyang mga mata.