Keyifle okumanızı dilerim 💐 çiçek gibi okuyucular....
Beğeni ve yorum gelmezse uzun süre bölüm yok.!
Eğer olursa,haftasonu size güzellik sunarım...
Katlanmak ve anlayış göstermek karıştırılıyor.Anlayış için anlamak, katlanmak için dayanmak gerek.
Biri akışla diğeri zorlayışla...
İnsanlar konuşa,konuşa çözer ve anlaşırlar.Anlaşamadığınız kimseyi hayatınızda zorla yer edindiremezsiniz...
Seni seviyorum.Seni sevdim, hep sevdim"dedi.Söyledikleri duyuldu mu?Anlaşıldı mı?
Anlaşılmamış olması netti.Aniden göğsünden sertçe ittirilmiş,Geriye doğru sendelemişti genç adam.Daha ne olduğunu da anlamadan kapıdan gelen ses ile ikisi de irkildi:
"Rana yenge.Annem hazırsa aşağıya insin diyor."diye kapıdan seslendi Erva.Rana panik olmuş,giyinme kabininden çıkamamıştı bile:
"Birazdan geliyorum Erva"deyip.Karşısında eli ile yüzünü tutan adama baktı.Şu ana kadar susmuş,konu ile alakalı konuşmamıştı:
"Ne kadar basit, ve ne kadar kolay değil mi? Ses kaydı dinlettin.! bitti.! yani.Peki ses kaydında söylenen neydi?"dediğinde Emir anlamsızca baktı kadının yüzüne ne demek istemişti?:
"Ne söylendi? Ne diyorsun anlamıyorum?"diye karşılık verdi.
Rana ise sorulan soruya cevap verme gereği bile duymadan kapıyı sürgüleyip parmağı ile;"Çık dışarıya"diye işaret etti.Genç adam sorunun cevabını almadan çıkmayı dahi düşünmedi:
"Soruma cevap vermeden çıkmayacağım."diye olduğu yerde beklemekteydi.Genç kadın tamamen sinirlenmiş,siniri ve öfkesi bedenini sarmış olması titremesinden belliydi.Sinirlendiğinde yanakları elma gibi kızarırdı Rana'nın şimdi de aynısı olmuştu...
"Sorunun cevabını yemekten sonra alırsın."diye söylemişti.Fakat kafalarda yer edinecek bir cevaptı bu.Neden yemekten sonra? Genç adam kadının titrediğini görünce daha fazla uzamasını istememiş,açık olan kapıdan çıkmıştı.Sadece giyinme odasın da değil.Yatak odasından da çıkıp gitmişti.Geride kalan Rana ise,yaşadıklarından tamamen canı sıkılmış,bu olanlara nasıl başa çıkabileceğini düşünürken bir damla göz yaşı elinin üzerine düşmüştü.Belki de bu yaşına kadar böyle ağlamamıştı.İsyanı kimseye değil,sadece kendineydi.Akşam yemeğinden sonra demişti.Nedeni ise?
Abisinin bugün onun için yaptığını yere vurmayacak.Bu adamın da bu kadar egolu ve pişkin davranışını görmezden gelmeyecekti.Herkes hak ettiği yeri bilmeliydi.
Kafasında kurduklarını zihninin gerisine atmış,üzerini giyindiği gibi kendini alt katta tekrar mutfağa atmıştı.Geldiğinde mutfakta tek olarak Halide hanım vardı.Bu da genç kadın için büyük fırsattı:
"Halide anne,biraz zamanınız varsa konuşabilir miyiz.? "Diye sormuştu.Gelen soruyu Halide hanım gülümseme ile karşılayıp.İkiside masanın yanında sandalyeye oturmuştu.Genç kadın söylemek istediği herşeyi söylemişti.Şimdi Halide Hanım'ın onayına kalmıştı:
"Anladım Kızım.Senin amacının da ne olduğunu daha iyi anladım.Tamam kabul ediyorum.Ama senden tek ricam bu iş çok uzamasın olur mu? Ne kadar soğuk olursanız.O kadar soğursunuz.İkinizi de çok iyi tanırım,sen ne kadar gözünün yaşına bakmasanda ayrılığa çok taraftar değilsin.Amacın Emir'i yola getirmek.Ve ben inanıyorum benim Rana kızım bu deli oğlanı adam edecek."dedikten sonra onayınıda vermiş,gelinin yanaklarını sesli,sesli öpmüştü yaşlı kadın.Peki ailesinin adam edemediğini,yetişteremediğini,neden bir başkasının evladı yetiştirsin,adam etsin diye beklenirdi?...
Yorucu ve can sıkıcı gün vaktini tamalamış,yerini akşama bırakmıştı.Beklenen misafirlerin geldiği ise çalan kapı sesinden belli olmuştu.Bütün aile, gelen misafirleri kapıda karşılamaktaydı:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RANA
General Fictionİslami değerler üzerine yetiştirilmiş avukat bir kadın ve Rahat bir yaşama sahip adam. Aileler uzun yıllardır birbiri ile dostlar.Ailelerin isteği üzerine yapılan bir evlilikten.Ya güneş doğacak.Ya da zifiri karanlık olacaktır... Tüm hakları saklıdı...
