RANA

BÖLÜM 29

Bu kitap tamamen bir hayal ürünüdür. Kurgusu ve yasal hakları bana aittir.

Bizleri takip etmeyi unutmayınız.!
İntagram adresi watpdd profilinde vardır. Ve hala takip etmeyen arkadaşlarım, lütfen bizleri buradan da takibe alınız.

Artık yorum ve görüşler demiyorum. Zaten yapan okuyucularımı tamamen tanıyorum. Onlar kocaman ♥️♥️♥️ bırakıyorum.

Ama bir hatırlatmayı da es geçmeyeceğim bu bölümden sonra kesin bir şekilde kota vardır.
Bundan sonrası daha da heyecan verici.

Keyifle okumanızı dilerim 💐 çiçek gibi okuyucular...

"Bazen iki kişi arasında öyle bir sevgi olur ki bunun sebebi ne güzellik ne de başka bir dünyevi faydadır; tamamen ruhları arasındaki uyumdur."

Gönül yorgun düşerse yürek dilsiz kalırmış. İnsan herkese yetişirde kendine geç kalırmış.

Bir insanın hayatını zorlaştıracak veya olumsuzlaştıracak ne varsa Emir'in hayatında da o vardı.

Bir tarafı düzeltirken, diğer tarafı dağıtıyordu. İnsan yetmekten değil,yetinememekten yorulurdu.Gitmişti Kız kardeşi o arabanın içinde gitmişti.
Karısının geride kalışına bile sevinemedi. Zaten nasıl sevinsindi.?
İkisi de onun canından can'dı.

Dizleri üzerinden kahrolmuş halde karısını görmüştü. Yerden hızla kalktığı gibi tek adımda koşmuş karısına sımsıkı sarılmıştı. En azından ona bir şey olmamıştı.
Rana öyle korkmuş,öyle korkmuştu ki.
Bedeni tir tir titriyordu. Olanları bile daha anlamamış iken. Titreme çenesine vurmuş bir türlü ne olduğunu soramıyordu.
Emir karısını sakinleştirmek adına;

"Sakin ol.! Sakin ol.!" Diye telkinler verdikçe Rana daha da şiddetli derece de titremeye başladı. Bu durum genç adamın daha da sinirlerini harlandırmıştı.:

"Sakin ol.! Kes şu titremeyi.!" Diye öfke dolu sesi ile bağırdı. Şu an ne yapacağını bile bilmiyordu ki bir de karısının bu hali adamı daha da yıpratmaktan başka işe yaramıyordu.

Yanına yaklaşan korumaların arabasını görünce bütün hararetini onlardan çıkarmaya başladı.:

"Ulan siz ne işe yarıyorsunuz? Aptal herifler arkamızda olmanıza rağmen nasıl gözden kaçırdınız?" Deyip korumalardan olan Samet'in yüzüne kafa atması bir oldu. "Ne kadar adam varsa topla benden haber bekle."dedi. Korumalara ait olan arabaya " Rana bin.!"deyip hızla hareket etti. Arabaya korku ile binen genç kadın. Şaşkınlığı atamadığından hala az önceki reflexine devam ediyordu.

"E..E..Emir..ne..ne oldu.?" Dedi titreyen çenesine zorla hakim olarak.
Adam karısının zorla çıkan sesinden aynı durumda olduğunu anladı.
"Rana sakin ol.! Bak yeterince gerginim. Ve senin titremen beni daha çok geriyor. Ne oldu.. Az önce iki adam arabayı ve içinde Erva'yı alıp gitti. Şükür ki sen buradasın.!"

"Hıhhh.!" Diye bağırdı Rana. Elleri ile ağzını kapatmış tı.
Kim alırdı.? Neden alırdı.? Kimsenin bilmediği sorulara,kimsenin de verecek cevabı yoktu.! Şu an bu soruları öfkesi burnundan soluyan kocasına sorarsa ters cevap alacağı kesindi.
Emir telefonu ceketin cebinden çıkarıp ilk olarak araması gereken istihbarat merkezini aradı.

"Alo Uygar, benim arabanın sinyal kontrolünü takip et.! An be an konum bildir. Ve başkanı bana bağla." Dedi. Bu işi yapabilecek kişileri tahmin ediyordu. Bu gece yapılacak operasyon için düğmeye basılmıştı. Belli ki Başkan bu durumdan haberdadı ki biz hızlı davranalım demişti. Arabanın hızı son sürat iken,telefon hoparlör görüşmesinde Başkanın sesi duyuldu.