RANA

Bölüm 31

Öncelikle bu bölümü yayınlarken geçen hafta vatan uğruna canını feda eden 12 tane fidanımız, aziz şehitlerimizi rahmetle anıyoruz.
Acılı ailelerine sabır diliyorum.
Ateş düştüğü yeri yakarmış,demeden önce hep kendime söylediğim bir söz vardır;

"Şehidin Helvası bizim Ocakta Kavrulmadığı Sürece bize Hep Tatlı Gelecek." Gelmesin Allah hiç bir annenin yüreğine kor ateş düşürmesin.

12 fidan.!
12 can.!
12 ateş.!
12 anne.!
12 baba.!
12 ev.!

Rabbim tüm evlatlarımızı korusun.

Ezan dinmesin.!
Bayrak inmesin.!
Vatan bölünmesin.!
Bu vatanı bölmek isteyenlere Allah fırsat vermesin.!
Ben ülkemi seviyorum. Göklerde dalgalanan bayrağımın altında gururla yaşamak istiyorum.

Aziz şehitlerimizin ruhları şad olsun, mekanları zaten cennet tir.🤲

Veeee...

Biz geldikk.! Öyle uzun bir bölüm ile geldik ki, sizler okumaya doyun istedik. Ama sadece bu bölüme..
Sonraki bölümler zaten kendini gösterecek.

Umarım çok beğendiğiniz bir bölüm olmuştur.

Yorum ve voteleri bekliyorum.!
Yorumlarınız keyifle okuyorum.!
Ben size güzel mutlu bölümler sunarken sizde bana güzel yorumlarınızı sununuz.

İntagram dan ve Watpadd'en takibe almayı unutmayın. Arada ınstada sizleri merakta bırakmamak için alıntı atıyorum. İntagram adresini bilmeyenler için profilin altında link var bilginiz olsun..!

Keyifle okumanızı dilerim 💐 çiçek gibi okuyucular...

Aşk "kadına" yakışır, sevmek "adama"...

Dışarıdan bakınca soğuk suratsız denilen insanların çoğu nerede nasıl davranması gerektiğini bilen, saygılı ve seviyeli insanlar oluyor.

Aylar öncesine dönseler aynı şeyleri Emir Eroğlu içinde söylerlerdi. Ancak bilmedikleri şey; dili ile sevdiği değil yüreği ile sevdiğini bekleyendi.
Siz mutlu iseniz aileniz çevrenizde mutlu. Siz mutsuz iseniz onlar da sizler ile aynı.

Bugünde karısı ile yürüme seansı gerçekleştiren adam. Yüzünde hiç silinmeyecek mutluluk ile döndüler eve.

"Yoruldun mu?"dedi karısına, Dışarıdan gelmiş önce odalarına çıkmışlardı. Yemeğe kadar üzerindekileri çıkaracak karısına biraz soluk aldıracaktı.

"Çok değil,iyiyim ben"derken nefesi kesik kesik kalmış kendini yatağın üzerine bırakmıştı. Üzerini çıkarması gerekti ama biraz nefes alsa iyi olacaktı. Hem karısı ile konuşan hem de aynı anda üzerini değiştiren genç adam. Yorulmadım diyen karısına bakınca pek de öyle olmadığını anlamıştı. Yoksa karısı şu an dışarıdan geldiği kıyafetleri ile asla yatağa oturmazdı. Dolaba yöneldiğinde onun rahat edeceği bir elbise çıkardı. Üzerine de ince bir hırka, havalar soğuk her ne kadar evin ısısı yeterli olsa da ona dikkat ederdi.

"Gel bakalım keçi,yorulmadım diyorsun ama kendini zor bıraktın yatağa"derken önce alnına bir buse kondurmuş ardından da üzerindekileri çıkarma işlemine koyulmuştu. "Emir ben çıkartırdım."diye sızlanan karısı adamın karşısında acizmiş gibi görünmekten hayıflanırdı. Oysa kocası bunu zevk ile yapıyordu. Ona her dokunduğunda yüreği pır pır ediyordu. Gün geçtikçe daha da çok değişiyordu adam. Bu durum ailesinin bile hoşuna gidiyordu. Onların mutluluğu ailesinin mutluluğu oluyordu.

"Emir."dedi kollarını elbiseden geçirirken. Aklına takılan sorular vardı. Eve gelene kadar kendi kafasında kursa da kocasının düşüncesini de almasında sorun olmazdı.