RANA

Bölüm 13

Selam ben geldim size yeni bölüm ile..
Önden yazıyorum daha iyi okunur diye..
Bölümün devamı elimde hazır.Fakat atmayacağım sebebi şu.
Okunma oranları o kadar yüksek ama beğeni düşük tamam herkes vote vermek zorunda değil.Ama lütfen bir de siz bakın okunma ve beğeni sayısına.Siz bu kadar merakla bölüm bekliyorsunuz diye ben her fırsatta yazmaya çalışıyorum.Ama emeğe saygı sanki ne bilim...

Ben hiç sınır koymadım koymakta istemiyorum ama aklımda bir rakam var eğer yorum ve beğeniler o rakama ulaşmazsa diğer bölümün en heyecanlı olanını atmak için bende bekleyeceğim...Sözüm beğeni yapanlara değil.Onlar artık tamamen belirlemiş durumdayım..

Keyifle okumanızı dilerim 💐 çiçek gibi okuyucular.....

"Bazı insanları sebepsiz seversin.
Bazılarına bin sebep arar,yine sevemezsin"

Erkek yada kadın ikisininde bildikleri doğrudur; Ama kadının tahmin ettiği herşey, erkeğin emin olduğu şeyden daha doğrudur.

Kıymet bilmek; kaybedince arkasından ağlamak değil,yanındayken sımsıkı sarılmak tır...

Yetişmişti Emir.Rana'yı takip eden arabaya,onu sıkıştırıp kaza yapmasına neden olan arabaya yetişmişti.Emir gelene kadar genç kadın arabayı olabildiğince onu zorlasalar bile dikkatli kullanmış tı.Telefona gelen mesaj olmasaydı belki de Rana direksiyondan ellerini gevşetmek zorunda kalmayacak,bir an dalgınlığına gelmeyecekti.Emir de karısını takip eden, ona bunu yapmaya çalışanların kim olduğunu öğrenmiş olacaktı.Ama keşkeler her zaman geride kalan pişmanlıklar ile doludur.
Rana'nın arabası diğer araba ile bariyerler arasına sıkışmıştı Genç kadının arabası pert olacak şekilde kaza yapmasına neden olmuştu.Emir hemen arkasında olmasından dolayı hızla indiği arabadan karısının arabasının yanına gelip:

"Hayır,Rana, hayır.!!!" Diye boş olan yolda avazı çıktığı kadar bağırdı.Kadının kafası direksiyona dayanmıştı."Rana..! Rana bana bak.Bana bak hadi güzelim."diye genç kadının direksiyona düşen kafasını geriye doğru kaldırıp oturduğu koltuğa yaslamıştı.Bütün bedenine eli ile dokundu adam.Herhangi bir yerinde bir yara,veya sıkışan bir uzuvu var mı diye."Bacağım, bacağımı hareket ettiremiyorum"demişti Rana.Karısı kendinde,aklı başındaydı.Genç adam direksiyon ve fren pedalı arasına eğilmiş,bacağının nereye sıkıştığında bakmıştı.Gördüğü sıkışma derin bir nefes almasına neden olmuştu.şoför koltuğunun ileri doğru gelmesi bacaklarını araya almıştı.Koltuğu geri kaydıran adam.Kadını indireceği sırada fark ettiği detay rahatlamasına engel olmuştu.Arabanın deposu benzin akıtıyor.Üstelik motor yanması ile bu birleşirse araba olduğu yerde alev alacak ve ikisi de yanacaktı.Hızla kadının sıkışan kemerini açmaya çalıştı."Neden açılmıyor,bu s*ktiğimin kemeri"diye dişlerinin arasından öfke ve panik halinde konuşmuştu.Biraz daha uğraştıktan sonra açtığı kemer ile kadını arabadan indirmek için elini tuttu.Lakin tuttuğu el hızla geri çekildi.Arabanın yanacak olması veya kaza yapmış olması genç kadının umrunda bile olmamış.Yan tarafında bulunan çantasını aldığı gibi arabadan kendisi inmişti.Adam kaşlarını çatmış,gözlerini ise ardına kadar açmıştı.Karısı şoka girdiğinden mi böyle davranır.Yoksa bilerek mi yapardı?

"Rana."dedi arkasından koşar adım giderken.Kadının tek kolunu yakaladı ikisi göz göze gelmiş,birbirine bakarken.Emir ani hareket ile karısını yere eğdi kendi de kadına siper olmuştu.Tam da bu sıra da arabandan çıkan ses ve gökyüzüne yükselen alevlere karışmış siyah dumanlar belirdi.Bir kaç dakika daha oyanlanmış olsalardı ikiside yanarak ölebilir di.Kadın yanan arabaya tamamen hayret ile baka kaldı.Az önce o arabada kendisi vardı. Şu an araba cayır,cayır alev almıştı.Ne yapmalıydı? Emire teşekkür mü etmeliydi? Hayır etmedi, etmeyecekti.