Uni....
"တော်..တော်..ပြီ ငါဒါကိုဆက်မလုပ်နိုင်တော့ဘူး"
လှိုင်းက အကြောက်အကန်ငြင်းရင်း နောက်ဆုတ်သွားတာကြောင့် လနက်ခြေကျင်းဝတ်လေးကိုဖမ်းဆွဲထားလိုက်ရသည်..
"လွှာရယ် ဒီအခြေအနေထိရောက်ပြီးမှကွာ မောင့်ကိုလဲစာနာပါအုန်း"
လနက် သူ့အငယ်ကောင်ကို ငုံ့ကြည့်ရင်းပြောတော့ လှိုင်းကရှက်ဝဲဝဲလေးနှင့်မျက်နှာလွှဲသည်..
"မဖြစ်နိုင်ဘူး ငါအသက်ထွက်လိမ့်မယ်"
"လွှာ မောင့်ကိုသနားပါအုန်းလွှာပဲမောင့်စိတ်ကိုဆွထားတာလေ"
လနက်စကားကြောင့် လွှာက အနည်းငယ် တွေဝေဟန်ရှိသွားတာမို့ လနက်ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေဆီ နောက်ထပ်ကျူးကျော်လိုက်သည်..ထို့ပြင် နီရဲနေပြီဖြစ်သော ချယ်ရီသီးတွေကိုပါ ကစားပေးလိုက်သည်..
"လှိုင်း မောင့်ကိုလက်ခံမှာမလား"
"အဲ့စကားကို ငါ့ကိုလုပ်ပြီးမှမေးပါတော့လား..သေနာကောင်"
"လွှာလက်ခံတယ်လို့ပဲယူဆလိုက်မယ်..လွှာ့ကိုမောင် ကျေနပ်အောင်လုပ်ပေးမှာပါ"
လနက် နားဖျားတွေကို နှုတ်ခမ်းဖြင့်ထိရင်းပြောတော့ လွှာက တစ်ကိုယ်ကောင်လုံးနီရဲသွားလောက်အောင် အရှက်သည်းနေသည်...လနက် ထပ်အချိန်ဆွဲမနေတော့ဘဲ လွှာ့ရဲ့အသေးလေးဆီလက်လှမ်းလိုက်သည်..
"အာ့..မလုပ်..နဲ့.."
လွှာ့ရဲ့စကားတွေကို လျစ်လျူရှုပြီး ရှေ့ထိုးနောက်ဆုတ်ကို မြန်မြန်လုပ်ပေးလိုက်တော့ လွှာက လူးလွန့်နေတော့သည်...သိပ်မကြာခင်လွှာ့ရဲ့ပြီးဆုံးခြင်းအရည်တွေက လနက်ရဲ့လက်တွေဆီ ပက်ဖျန်းသွားတော့သည်..
"လွှာ မောင်တို့စလိုက်ရအောင်"
လနက်ကပြောလိုက်ပြီး ချောဆီဘူးကိုယူလိုက်သည်..ပြီးတော့ သူ့ရဲ့အငယ်ကောင်နှင့် လွှာ့ရဲ့ခရေပွင့်လေးဆီသုတ်လိမ်းလိုက်သည်..
"လှလိုက်တာ မောင့်လွှာရာ"
"စောက်စကားများမနေနဲ့ ငါစိတ်ပြောင်းလိုက်မှာ"
YOU ARE READING
PERFECT
Romanceကိုယ်က လ မင်းက လှိုင်း ကိုယ်တို့ကလိုက်ဖက်တယ်မထင်ဘူးလား... ကျုပ်က ရာဇသံ ခင်ဗျားက သဝဏ်လွှာ... ကျုပ်တို့က perfect ဖြစ်တယ်မထင်ဘူးလား.... လနက်ရာဇသံ +လှိုင်းသဝဏ်လွှာ ~~~