Uni....
"လွှာ အစောကြီးဘာထလုပ်တာလဲ"
လနက် နိုးလာတော့ ဘေးနားမှာ ဘယ်သူမှရှိမနေတာကြောင့် အခန်းပြင်တွင်လွှာ့အားရှာပုံတော်ဖွင့်ရသည်..ထိုစဥ် မီးဖိုခန်းမှာ အသံတွေပလုံစီအောင်ကြားနေရတာကြောင့် ဝင်ကြည့်တော့မှ လွှာက အေပရွန်လေးဝတ်ပြီး ဟိုပြေးဒီပြေးဖြစ်နေသည်ကိုတွေ့ရသည်..
"ငါ မနက်စာပြင်နေတာ "
လနက်ဘက်ကိုလှည့်လာပြီးပြောသည့် လွှာက ချွေးလေးတွေပင် စို့နေသေးသည်..ပြီးတော့ ဇွန်းကြီးကိုကိုင်ထားကာ ပုံစံကျကျပင်..
"ဟုတ်မှလဲလုပ်ပါ လွှာရယ် မတော် နှစ်ယောက်လုံး ထောင်ထဲရောက်နေပါအုန်းမယ်"
"လနက် မင်းငါ့ကိုတကယ်အထင်သေးတာပဲ..ငါကမချက်ဖူးလို့ မချက်တတ်ဘူးတွေးနေတာ ချက်ကြည့်တော့မှ ဘယ်လောက်တောင်လွယ်လိုက်သလဲ"
မျက်နှာလေးမော့ကာ ဂုဏ်ယူစွာပြောနေသည့် လွှာကတကယ့်ဆရာကြီးအတိုင်း
"ဒါနဲ့ ထူးထူးဆန်းဆန်းဘာလို့အခုလိုတွေလုပ်တာလဲ"
အလုပ်ရှုပ်နေသူ လွှာ့အနားသွားလိုက်ပြီး ခါးကိုသိုင်းဖက်ကာပြောတော့ လက်ထဲကဇွန်းနဲ့လက်ဆစ်ကိုခေါက်ချလိုက်သည်
"အသားမယူနဲ့ မျက်နှာလဲမသစ်သေးဘူးမလား မျက်ချေးတွေနဲ့"
"လွှာ့ကိုမတွေ့လို့ နိုးနိုးချင်းဆင်းရှာတာလေ ဘယ်သူသိမှာလဲ ဆရာကြီးက မီးဖိုခန်းထဲရောက်နေမယ်လို့"
"မင်းကြောင့်လေ စောစောထပြီးချက်မယ်မရှိဘူး နှစ်ယောက်လုံးမနက်စာငတ်တော့မယ်"
"အပြင်မှာ စားလို့ရတာပဲလေ..မလိမ်နဲ့လွှာက မောင့်အတွက်ချက်ပေးချင်လို့မလား"
တဟင်းဟင်း ရယ်ကာခေါင်းရမ်းနေသူက ငြင်းဆန်ခြင်းလဲမရှိတာကြောင့် လနက်ဝမ်းသာအားရဖြစ်သွားသည်..တကယ်တမ်းလွှာက သူ့အတွက်ချက်ပေးတာလား
"လွှာ တကယ်ဟုတ်တယ်မလား မောင့်ကိုချက်ကျွေးချင်တာမလား"
"မဟုတ်တာတွေ ငါချက်ဖူးချင်လို့ချက်ကြည့်ကာ အပိုတွေပြောမနေနဲ့ မျက်နှာသွားသစ် ငါမစောင့်နိုင်ရင်စားနှင့်မာနော်"
YOU ARE READING
PERFECT
Romanceကိုယ်က လ မင်းက လှိုင်း ကိုယ်တို့ကလိုက်ဖက်တယ်မထင်ဘူးလား... ကျုပ်က ရာဇသံ ခင်ဗျားက သဝဏ်လွှာ... ကျုပ်တို့က perfect ဖြစ်တယ်မထင်ဘူးလား.... လနက်ရာဇသံ +လှိုင်းသဝဏ်လွှာ ~~~
