အလုပ်မှာပင်ပန်းလာတယ်ဆိုတဲ့စကားက ယုံကြည်ဖွယ်ရာတော့မရှိ။ သို့သော်...အကြည့်ချင်းလွှဲမသွားပဲရှိနေရာက အညိုရောင်မျက်ဝန်းအိမ်လေးမှာအရည်ကြည်တစ်ချို့ရစ်ဝိုင်းလာသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်မို့ ဆောင်းဟွန်းသက်ပြင်းမောတစ်ခုချမိသည်။ သူ့ဆန္ဒအတိုင်း တစ်ယောက်တည်းပေးနေဖို့၊ဘေးကပ်လျက်အိပ်နေရာကဆောင်းဟွန်းထလိုက်ကာ ရေချိုးခန်းဆီသွားလိုက်၏။ အခုမှပိုပီးထိုးကိုက်ချင်နေတဲ့ခေါင်းကို လက်ချောင်းတွေနဲ့အားပြင်းပြင်းပင်ဖိချလိုက်ရင်း၊ရေပန်းကိုဖွင့်ထားလိုက်သည်...။ အတွေးထဲတော့အိပ်ယာပေါ်မှာရှိနေတဲ့သူရဲ့အကြောင်းသာတဝဲလည်လည်..။
စိတ်အဆင်မပြေဖြစ်နေမှန်းဆောင်းဟွန်းမရိပ်မိသည်မဟုက်၊သိသည်။ ဘာအကြောင်းအရာနဲ့ပက်သက်ပီး စိတ်ခုနေလဲဆိုတာကိုပဲနားမလည်နိုင်ဖြစ်နေတာ...။အရင်ကပွင့်ပွင့်လင်းလင်းရှိခဲ့သလောက်၊ ကိုယ်နဲ့လက်ထပ်ပီးကာမှ ဒီလိုမျိုးအရာရာကိုမြိုသိပ်ထားတတ်တဲ့ပုံစံဖြစ်သွားတာက ဆောင်းဟွန်းအပြစ်များလားတောင်မသိတော့..။ ဒါမှမဟုက် ဟိုးအရင်တည်းကသူ့အနေနဲ့ခံစားချက်တွေကိုဖော်ပြရာမှာမတော်သည့်ပုံစံများလား..။ဆောင်းဟွန်းနဲ့တော့ ဆန့်ကျင်ဘက်ပင်..။ကိုယ်တိုင်ကတော့ စိတ်ထဲခုနေတာများရှိရင် ချက်ချင်းကိုရှင်းပစ်လိုက်ရမှ၊သူ့လိုအကြောတင်းပီးမနေနိုင်။
ဒေါက်!
ဒေါက်!
"ဆောင်းဟွန်း ရေချိုးတာအချိန်ကြာနေပီ"
အချိန်တစ်ခုကြာသွား၍ဖြစ်မည်။သူ့အကျင့်အတိုင်းအပြင်ကနေတံခါးခေါက်ပီး သတိလှမ်းပေး၏။ စိတ်သာခုနေတာ ယောကျ်ားဖြစ်သူတစ်ခုခုဖြစ်သွားမှာကိုတော့စိုးရိမ်သေးတာပဲဆိုတဲ့အတွေးကြောင့် ဆောင်းဟွန်းလှစ်ခနဲပြုံးသည်။ နာမည်ကို ပတ်ခ်ဆောင်းဟွန်းဆိုတာကလွဲရင် ကြိုက်သလိုခေါ်ဆိုပီးထိုင်ရစ်ထားတဲ့နေ့တည်းက၊ ရှေ့ကမျိုးရိုးနာမည်ပြုတ်သွားကာ...ဆောင်းဟွန်းသာကျန်ခဲ့တော့သည်။ကိုယ်ခေါ်စေချင်သလို ကြင်ကြင်နာနာ'နာမည်တွေတော့ထွက်မလာ...။ သို့သော် သူ့လေသံချိုချိုလေးနဲ့အခေါ်ခံရတာက ခံစားချက်တစ်မျိုးတော့ပေး၏..။
