တိတ်ဆိတ်လှသည့်ရုံးခန်းတည်နေရာတွင် reportရေးနေသည့်လှုပ်ရှားမှုတစ်ခုသာရှိနေသည်။ရုံးဆင်းချိန်ထက်ကျော်လွန်နေပီဆိုပေမယ့် အတွင်းရေးမှူးမင်တစ်ယောက်ရုံးမဆင်းနိုင်သေး။နိုင်ငံတစ်ဖက်ခြားက စီအီးအိုဆီသူတင်ပြစရာတွေတထပ်ကြီးကျန်နေသေးသည်မို့။ ပြီးတော့ တစ်ချို့ဆုံးဖြတ်ချက်တွေကစီအီးအိုပတ်ခ်ရဲ့အမိန့်လိုအပ်သေးသည်မလို့ အတွင်းရေးမှူးမင်ဒီညလည်း ရုံးခန်းကဆိုဖာနဲ့နှစ်ပါးသွားရဖို့များနေသည်။
ထိုစဥ်။
ကွန်ပြူတာဘေးချထားတဲ့လက်ကိုင်ဖုန်းမှ တုန်ခါမှုအချက်ပြလာ၏။ကြည့်လိုက်လျှင် စီအီးအိုပတ်ခ်ရဲ့အမျိုးသားဖြစ်သူနောက်မှာအချိန်မပြတ်စောင့်ရှောက်ပေးဖို့လွှတ်ထားတဲ့ ဘော်ဒီဂတ်အဖွဲ့ဆီက။
တစ်ခုခုအန္တရာယ်ရှိတဲ့အခြေအနေမျိုးဆိုမှသာ ကိုယ့်ဆီဆက်သွယ်လာမယ်လို့ပြောထားသည်မို့ ခုဖုန်းကောလ်က...။
"ဟုက်ကဲ့"
"........."
"မသက်ာစရာကောင်းတာ....၊ ဘာကိုဆိုလိုချင်တာလဲ"
"........"
"အခု ဒေါက်တာဆောနူကအပြင်မှာရှိနေတုန်းပဲလား၊ ဒါဆိုရင်တော့ ဒေါက်တာဗီလာကိုပြန်ရောက်တဲ့အချိန်ထိ နောက်ကနေထပ်ကြပ်မကွာပဲရှိနေပေးပါ...၊ ဒေါက်တာ့ကားနောက် နောက်ယောင်ခံလိုက်နေတဲ့ကားရဲ့နံပါတ်ကိုကျွန်တော့်ဆီအခုပို့ပေးလို့ရမလား.."
"........."
"ဟုက်ကဲ့ ဗီလာဆီရောက်ပီဆိုရင် ကျွန်တော့်ဆီထပ်ဆက်သွယ်ပေးပါ၊ စိတ်ချပါရစေ"
ဖုန်းကျသွားသည်နှင့် ရေးလက်စreportကိုသိမ်းလိုက်၏။မပြီးပြတ်သေးပေမယ့် ဒီအလုပ်တွေထက်အရေးကြီးတဲ့ကိစ္စပေါ်လာခဲ့ပီမို့။
နိုတီသံနှင့်အတူ ကားနံပါတ်နှင့်ကားပုံတစ်ချို့က အတွင်းရေးမှူးမင်ဖုန်းထဲအဆက်မပြတ်ဝင်လာသည်။စက္ကန့်ပိုင်းစာဗွီဒီအပိုင်းလေးတွေလည်းရှိကာဖွင့်ကြည့်လိုက်လျှင် ဒေါက်တာဆောနူရဲ့ကားနောက်ကနေ အဆက်မပြတ်လိုက်နေတဲ့ကားတစ်စီး။
ဒေါက်တာဆေးရုံကထွက်လာတဲ့အချိန်တွေမှာလည်း ထိုကားဟာနောက်ကနေထပ်ကြပ်မကွာလိုက်နေခဲ့သလို၊ 24hr မီနီမားကတ်မှာ ဒေါက်တာ့ရဲ့ကားရပ်ထားသည့်ဘေးမှာလည်း ထိုနံပါတ်နှင့်ကားဟာရှိနေခဲ့သည်။
