Motor Yarışçısı

9.Tekerlekli Sandalye

Evett yeni bölümm

Nasılsınız nasıl geçiyor gününüz?

Ay bu bölüm inş güzel olur hadi sizi tutmayayımm
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınn

Umarım hata olmaz acele atacağım bu bölümü

Hadi iyi okumalarr💟

O sırada içeriye sonunda Demir ve adamları girdi.

Akça'nın bakışları onlara dönerken bacağında keskin bir acı hissetti.

Bacağımda hissettiğim acı ile inleyerek bakışlarımı Demir'den çekip ayağıma indirdim.

Ömer nerden bulduğunu bilmediğim bıçağı diz kapağımın biraz altına saplamıştı.Demir hızlı adımlar ile yanımıza gelerek Ömer'i önümden alıp yere fırlattı ardından hemen adamları Ömer'i yakalarından tutup dışarı çıkardığında ben daha fazla ayakta duramayacagimi fark ederken sendeledim.

Yanımda olan Demir hemen belimden yakalayarak dikleştirdi beni.Yeşil irisleri ile karşı karşıya geldiğimde bu aramızdaki bakışma direkt sona erdi çünkü Demir beni yere yavaşça oturur pozisyonda koydu.

"Yavaş bir şekilde bıçağı çıkaracağım dişini sık."dedi bana bakarak.Hemen onu onayladığımda bakışlarını bıçak olan ayağıma getirdi.Yavaş bir şekilde çıkartmaya başladığında acı ile inleyerek yüzümü burusturdum çünkü canım cidden acıyordu.

"Özür dilerim ama hızlı çekeceğim yoksa bu şekilde daha çok acı çekersin."dediği gibi anidan komple bacağımdan çektiğinde bağırır bir şekilde inledim.Lanet olsun çok acımıştı.

Yüzüm buruşuk şekilde dururken hemen Demir, yanındaki adamdan bir bez alarak ayağıma tuttu.Ardından kolunu bacağımın altından geçirdiğinde beni kucağına alacağını anladım.

"Patron isterseniz ben taşırım,siz uğraşmayın."dedi yanımdaki Tuncay.Bakışlarım ona dönerken umursamadım.Kim taşırsa taşısın yahu.(kızın sakinlik beni bitiriyorr)

Demir,Tuncay'a dik dik bakarak diğer elini belime koydu ve kucağına çektiği gibi ayağı kalktığında konuşmaya başladı.

"Benim işime karışmayın diye kaç kez söyleyeceğim size."dedi baskın ve sinirli çıkan sesi ile.Tuncay hemen başını eğerek özür diledi.Bu adam da herşeye sinirleniyor ya.Ne dedi adam sanki aa.

Demir yürümeye başladığında daha rahat olmak için kollarımı boynuna sarıp kafamı omzuna koydum.O ise ayağıma dikkat ederek yürümeye başladı.

Arabanın olduğu yere geldiğimizde hemen Tuncay arka kapıyı açtı.Demir yavaşça beni koltuğa oturur pozisyonda bıraktı.Yani bacaklarım diğer koltuğa uzalı şekilde.

Beni düzgünce yerleştirdiği de hemen diğer kısma geçerek kapıyı açarak daha demin uzatmama yardım ettiği bacağımı yavaşça kaldırarak kucağına koydu."Rahat mısın?"diye sordu bez ile ayağımdaki kanı silerken.

Ne kadar canım yansada yinede başımı salladım o ise benden cevap almadığı için sinirlenmiş olacak ki gözlerini kısarak yüzüme baktı.Bu haline göz devirerek konuştum.Sanki başımı salladığımda anlamıyordu yah.

"Evet rahat ama-ahh"diye hafif bağırdım çünkü tam konuşurken Tuncay ani dönüş yapmıştı o yüzden Demir'in yavaşça kanı temizlediği eli baskı yapmıştı ve canım yanmıştı.

"Yavaş olsana lan."diye sesini yükselterek konuştu Demir."Tamam sorun yok iyiyim."dedim hemen çünkü Tuncay bugün yeterince mahçup olmuştu.

Şuan saat sabah 5 buçuk olmuştu ve artık uykusuzluğa dayanamıyordum o yüzden sırtımı kapı kısmına yaslayarak gözlerimi kapattım.