Chapter 5

5.1K 132 9
                                    

RHIANE

"What do you want for dinner Miss?" tanong ko kay Ma'am habang nakatingin sa menu.

Hindi ko kasi alam kung ano yung gusto niya at baka ayaw niya rin yung gusto kong orderin kaya tinanong ko nalang siya.

"You?"

My eyes widened as I looked at her. Pinag titripan ba ako ng babaeng to?

"Huh? Ako?" paglilinaw na tanong ko sa kan'ya.

"I-I said you... How about you? What do you want" natataranta n'yang paliwanag. Na realize niya yata ang sinabi n'ya kanina.

I laughed and handed her the menu.
" Here pili ka. Ikaw ah Ma'am trip mo yata ako eh"  I teased her.

"What if I do?" Tinaasan lamang ako ng kilay nito.

Napatigil ako sa pag tawa at tumingin sa kan'ya.

Tangina tanggal angas ko don.

"That's impossible" i chuckled again. Alam ko naman nagbibiro lang din siya kahit mukang seryoso ang muka n'ya.

Oo Rhiane, convince yourself na nag bibiro lang siya.

That's impossible.

"Are you having fun while annoying me?" Madilim na naman ang muka n'ya.

"Bakit ba kasi ang sungit mo?"

"'Cause you're annoying Miss Miranda" she crossed her arm at sumandal sa inuupuan n'ya.

"Tsk sungit"

I just called the waitress to order our food. As usual, I ordered Kare Kare and Lumpiang sariwa but I also added adobong manok dahil ayon ang pinili ni Ma'am.

We ate in silence when the food arrived on the table. Mukang bad trip parin s'ya sakin kaya hindi nalang ako nag salita.

Pagkatapos namin kumain ay umalis na rin kami agad dahil may kailangan pa raw siyang gawin.

"Are you okay Miss?" I tried to talk to her. Nakasandal lang s'ya sa bintana ng kotse habang nakatingin sa mga dinadaanan namin.

"Hmm" she just hummed at natahimik na ulit.

Ako yung naiinip sa ginagawa n'yang silent treatment sakin eh. Bakit ba kasi ininis ko pa.

Habang abala ako sa pag iisip ng sasabihin sa kan'ya ay nahagip ng mata ko ang buwan. Napaka ganda talaga nito.

Kahit na sobrang dilim ng kapaligiran ay nangingibabaw ang kagandahan nito sa kalangitan.

Napatingin ako sa katabi ko dahil naalala ko yung tinawag ko sa kan'ya nung unang nakita ko s'ya.

Buwan

"The moon is beautiful isn't it Miss?" Sabi ko bago ko binalik ang pansin sa kalsada.

"Are you confessing Miss Miranda?" She turned her gaze to me.

I smiled because I got her attention. "No Miss, look maganda naman talaga ang moon" itinuro ko ito. Napatingin naman s'ya sa buwan.

"Tsk, kunwari pa" she whispered pero narinig ko.

"I like your eyes" Wala sa sarili kong nasabi.

"Why?" Napatingin siya sa akin.

"Parang moon"

Ang ganda naman kasi talaga ng mata niya eh, yun ata yung una kong nagustuhan sa parte ng katawan niya.

Nakakapang hina ng tuhod.

Chasing The Moon Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon