Chasing The Moon

Chapter 47

RHIANE

The morning I was worried about, has finally arrived. I'm having second thoughts about whether to open my eyes or not, afraid that when I do, I won't see the person I want to see.

Iminulat ko ang aking mga mata at gaya ng inaasahan ay nakaramdam ako ng dismaya ng mapansin ko na wala si Selene sa tabi ko.

Parang may namuo bigla na kirot sa dibdib ko habang tinitignan ko ang hinigaan ni Selene.

Mistake na naman ba 'to sa kan'ya?

Hirap akong bumangon ako mula sa higaan at ipinulupot sa katawan ko ang puting kumot na naka balot sa akin.

Hindi yata ako makaka lakad ng maayos dahil sa sakit ng mga hita ko. Akala ko sama ng loob lang iiwan mo sa'kin Selene, hindi mo rin  pala ako palalakarin ng maayos.

Ughhh!

Nag punta ako sa bathroom para maligo muna. Nung matapos na ako ay nag suot nalang muna ako ng roba bago lumabas sa kwarto.

Walang ganang nag lakad ako hanggang sa napahinto ako dahil nakita ko ang taong kanina ko pa hinahanap.

Selene is preparing breakfast with her hair neatly tucked up. She's dressed in a sleeveless top and shorts. From behind, I can see the apron snugly embracing her lovely figure.

"Good morning my love" Malambing niyang bati at ngumiti sa akin nung mapansin niya ako.

Am I dreaming? Pasampal nga.

"How was your sleep...Hmm?" She asked bago tumalikod ulit para tingnan yung niluluto niya.

Parang naglaho lahat yung lungkot nararamdaman ko kanina at napalitan ng saya.

Nag-lakad ako papunta sa kan'ya at niyakap siya mula sa likuran. I rest my chin on her exposed shoulder.

"Akala ko iniwan mo na'ko" I said.

"Why would I?" She asked as she flip the pancake.

"Kasi baka mistake na naman."

She lets out a soft laugh and places a single pancake on the stack. As she turns around in my embrace, I instinctively lean in and passionately kiss her. It was a sweet and tender moment.

"I won't leave you anymore" She said when we pulled away.

It's an overwhelming sense of happiness that fills my heart and brings tears to my eyes when she said that.

"T-totoo na 'to?" I asked.

"Everything from the start is real. I'm sorry if I hurt you because of my words. I do love you Rhiane, ginawa ko lang 'yon kasi tinakot ako ng dad mo na ilalayo ka niya sa akin kapag hindi kita hiniwalayan. Sobrang natakot ako kaya naisip ko na itulak ka palayo sa'kin. I tried, pero hindi ko talaga kaya. Ayoko na mawala ka sa'kin, ng dahil na naman sa kaduwagan ko. Kaya this time gagawin ko lahat para lang hindi kana malayo sa'kin." Paliwanag niya bago tuluyang umiyak.

Nakaramdam ako ng galit dahil sa sinabi niya na pananakot ni dad sa kan'ya. So all this time tama ang hinala ko. He's trying to ruin my relationship again. That selfish old man is trying to control my life again!

"I'm sorry, please forgive me"

Hinawakan ko ang magkabilang pisngi niya at pinunasan ang mga luha. "Stop saying sorry, it's not your fault Selene and I'm sorry kung ginawa ni dad 'yon. Mahal kita Selene, kaya kahit anong mangyari ipaglalaban kita kahit kanino, kaya please wag mo'kong sukuan" I said as I caressed her face.

"I won't anymore, I promise." She said before connecting our lips again.

She kissed me softly and I kissed her back.