Κ20

5.1K 479 24
                                    

"Τι εννοείς εισαι μια απο αυτούς ;" Ρωτάει και βγάζω ενα μικρό γελακι σταυρονοντας τα χέρια μου στο στήθος μου . "Εννοώ οτι είμαι οδηγός Εντ , ξέρω οτι σου ακούγεται περίεργο αλλα αυτο είναι το μυστικό μου "
Απαντάω μεταφέροντας το βάρος μου απο το ενα πόδι στο άλλο . "Μιλάς σοβαρά τωρα ; Δηλαδή η κοπέλα μου τρέχει σε παράνομους αγώνες δρόμου ;" Ρωτάει και βλέπω ενα μικρό χαμόγελο να σχηματίζεται στα χείλι του, του χαμογελάω και εγω και κουνάω το κεφάλι μου καταφατικά απαντώντας στην ερώτηση του .
" Αλίκη έλα εδώ το αυτοκίνητο σου είναι έτοιμο " η φων του φίλου μου του Γιώργου . (Αυτού τοτε με το οτοστόπ ) μας αποσπάει την προσοχή και του κάνω σήμα οτι έρχομαι . Ο Εντ έρχεται κοντα μου με πιάνει απο τους ώμους χαρίζοντας μου ενα συμπονετικο χαμόγελο . "Μην ανησυχείς ακόμα και αν χάσεις εγω θα ειμαι κοντα σου , έχω ξανα έρθει εδώ μια φορα με τον ξάδελφο μου , του άρεσε να βλέπει τέτοιου είδους αγώνες " λέει και χαμογελάω που νομίζει οτι δεν θα τα καταφέρω και οτι δεν ξέρω απο αυτά .
"Τοτε θα ξέρεις και οτι εχουμε και ψεύδωνιμο έτσι ;"
"Ναι φυσικά και νομίζω οτι η ποιο διάσημη σε κοριτσι και μάλλον και η μονη μαζί με εσένα είναι η fear που πραγματικά λένε οτι δεν εχει χάσει ποτε αγώνες και πολλοί απο εδώ μεσα θέλουν να Της μοιάσουν εσένα πως σε φωνάζουνε;"
Ρωτάει και του δίνω το χερι μου για χειραψία "fear χάρηκα " λέω με ενα χαμόγελο και τα ματια του γουρλωνουν , κάνω μύτες και του δίνω ενα βιαστικό φιλι , εχει μείνει σαν χανος και τα χείλι του ανταποκρυνονται ελάχιστα . "Έγινε κάτι ;" Ρωτάω μπερδεμένη κουνοντας το χερι μου μπροστα απο το πρόσωπο του κανοντας τον να ανοιγοκλεισει τα ματια του και να με κοιτάξει , χαμογελάει και με πιάνει απο την μέση φιλοντας με με πάθος , μα καλα τι έπαθε ; "Πήγαινε εκεί πέρα και ξεσκισε τους " με ενθαρρύνει και παει προς τα παιδιά στις κερκίδες που υπάρχουν για να παρακολουθούν τους αγώνες .
Τρέχω προς τα παιδιά που βρίσκονται στηριγμένα ο κάθε ένας στο αυτοκίνητο του και χαζεύει στο κινητό του . Φρενάρω απότομα για να δημιουργίσω θόρυβο και φωνάζω δείχνοντας με "I am back bitches !!" Όλοι σήκωσαν το κεφάλι τους και τα πρόσωπα του γίνονται ποιο χαρούμενα . Έρχονται όλοι κοντα μου και με κάνουν μια ομαδική αγκαλιά "σιγα ρε γουρούνια θα με λιωσεται " λέω γελώντας.
"Μας ελειψες τοσο πολυ " λένε όλοι με μια φωνή και νιώθω τοσο χαρούμενη που ξαναβρίσκομαι μαζί με τον Γιώργο τον θάνο τον Αχιλλέα και τον Μάρκο , αυτοί είναι οι ποιο κοντινοί μου φίλοι απο εδώ , μαζί τους έμαθα να οδηγώ και τους χρωστάω για το ταλέντο που απέκτησα .
"Και εμενα μου λειψατε αλλα δεν θα ξανα τρέξω , μόνο σήμερα που θέλω να κατεβάσω την μούρη του Λούκας , μετά θα φύγω " λέω και μουτρωνουν όλοι του . "Για να δούμε ποιος θα κατεβάσει τι μούρη ποιου μικρή " ακούω μια γνώριμη φωνή και γυρνάω έτοιμη για καυγά . "Μικρό είναι αυτο που έχεις στο παντελόνι σου " απαντάω και τον παρατηρώ που πλησιάζει , "έλα στην τουαλέτα να σου δείξω τι είναι μικρό , θα περάσεις καλα στην πορεία " απαντάει με ενα αυτάρεσκο χαμογελώ και βγάζω ενα ειρωνικό γελακι , "χίλια συγγνώμη αλλα δεν έχω φέρει τον μεγενθιτικο φακό μαζί μου και θα είναι δύσκολο να το βρω χωρίς αυτόν " απαντάω και περιμένω την αντίδραση του καθως ακούω γελάκια απο πισω μου . Τελικά σφίγγει τις γροθιές του και κάνει μεταβολή μπαίνοντας στο αυτοκίνητο του . "Για να δούμε ποιος θα κερδίσει " φωνάζει βγάζοντας το κεφάλι του απο το παράθυρο .
Τον κοιταω και μπαίνω και εγω στο δικό μου , κάθομαι αναπαυτικά στο κάθισμα μου χωρίς καθόλου ανχος και απλά περιμένω τον θάνο να ανακοινώσει για το ποιοι θα αγωνιστούν σήμερα .

let's get ridiculousDonde viven las historias. Descúbrelo ahora