let's get ridiculous

Κ31

(Διαβάστε μέχρι τέλος τέλος . Σας εχω μια πρόταση :) )

"Έλα μου ; Τι εισαι ;" Ρωτάω σηκώνοντας το ενα μου φρύδι . " έγκυος , ... Λιγμενο προφυλακτικό λογικά " τραυληζει ελαφρά φυσοντας την μύτη της με το χαρτομάντιλο . "Α τον μαλάκα , εισαι σίγουρη ;" Ρωτάω πιάνοντας το χερι της και εκείνη μου κουναει το κεφάλι καταφατικά και σηκώνεται πηγαίνοντας προς τον κάδο , σκύβει και βγάζει δυο μακρόστενα ροζ κουτάκια . "Έκανα και τα δυο και βγήκαν θετικά , Αλίκη δεν ξέρω τι να κάνω ειμαι χάλια , πως θα του πω ;" Ρωτάει με απελπισμένο ύφος , εγω ξεφυσαω και πέφτω στο κρεβατι με φορα . "Μπλεξαμε " μονολωγω πιάνοντας το μέτωπο μου , με το άλλο μου χερι πιάνω το κινητό μου απο την τσέπη μου και αρχίζω να ψάχνω τις επαφές μου . "Μην το λμισεις και τον πάρεις τηλέφωνο , δεν ξέρω πως να του το πω " μουρμουριζει . " δεν ψάχνω το κινητό του Κώστα , του γυναικολόγου μου ψάχνω , θα σε πάω εκεί να δούμε τι θα γίνει , αλλα προς το παρών παμε να κανεις άλλο ενα τεστ " την σιμβουλευω , τραβάω το χερι της και την οδηγώ έξω απο το δωμάτιο .
Βγαίνουμε κρυφά απο το σχολείο και φτάνουμε στο κοντινότερο φαρμακείο .
Οταν μπαίνουμε η κυρία πισω απο το ταμείο αφήνει τα γυαλιά της να κρεμαστούν απο τα κορδονακια τους και να πέσουν στο στήθος της οταν ακούει τα βήματα μας . Την πλησιάζουμε και μας χαμογελάει θερμά , σπρώχνει τα καστανά μαλλια της απο το πρόσωπο της και ακουμπαει τους αγκώνες της στον πάγκο που ειναι μπροστα της . " τελικά τι έγινε καλή μου , θετικό η αρνητικό ;" Ρωτησε γλυκά την Βάσω , μάλλον απο εδώ ειχε πάρει και τα προηγούμενα . "Θετικά και τα δυο " ξεφυσαει προσπαθώντας να μην κλαψει ομως τελικά δεν τα καταφέρνει με αποτέλεσμα λίγα δάκρυα να κυλήσουν στα μάγουλα της .
Η κυρία την κοιτάει με λύπη στα ματια της και καταλαβαινω οτι την λυπάται που το περνάει σε τέτοια ηλικία όλο αυτο .
"Θες άλλο ενα να το σιγουρεψεις καλύτερα ;" Την ρωτάει ομως απο το βλέμμα της καταλαβαινω οτι ειναι σίγουρη οτι η φίλη μου ειναι έγκυος .
Η Βάσω κουναει το κεφάλι της καταφατικά και πληρώνει , χαριζει ενα μικρό χαμόγελο στην ευγενική κυρία και με πιανει απο το χερι τραβοντας με έξω .

Οταν φτάνουμε στον διάδρομο το χερι μου που τωρα πια κρατάει την σακούλα με το τεστ το σφυγγει , κοιταω γύρο μου και ανοίγω την πόρτα του παλιού μου ποια δωματίου έτοιμη να τραβήξω και την Βάσω μεσα αλλά Φρενάρω απότομα οταν βλέπω τον Εντ και τον Κώστα να κάθονται στο κρεβατι της Βάσως . Το στήθος της φίλης μου κολλάει με φορα πισω μου και βγάζουμε και ο δυόσμο ενα επιφονιμα εκπλήξεις οταν μας κοιτάνε . "Μωρο μου που ήσουν ; Νόμιζα οτι ήσουν εδώ με την Βάσω και ήρθα να σου πω οτι χάλασαν τα μπάνια και δεν εχουμε ζεστό νερό "
Λέει και αυτόματα κρύβω την σακούλα πισω απο την πλάτη μου .
Με πλησιάζει για να με φιλήσει ομως κάνω ενα βήμα πισω χαμογελοντας κάπως ένοχα . Εκεινος κάνει ενα προβληματισμένο ύφος και για να μην καταλάβει τιποτα με γρήγορες κινήσεις πασαρω την σακούλα στην Βάσω η οποια αρχίζει και τρέχει γρήγορα προς τον διάδρομο και κοπαναει το ντουλαπάκι της καθως κλείνει την Πορτούλα του οταν βάζει μεσα την σακούλα , αρχίζει να τρέχει και πάλι πισω στην αρχική της θέση στυριζοντας τον ώμο της στην κάσα της πόρτας , ο ναιιιι μπράβο Βάσω δεν μας κατάλαβαν καθόλου . Στριφογυριζω τα ματια μου χωρίς να γυρίσω να την κοιτάξω και κοιταω τον Εντ με ενα χαμόγελο , τον πλησιάζω και κάνω μύτες τυλίγοντας τα χερια μου γύρο απο τον λαιμό του , εκεινος ξαφνιάζεται αλλα ανταποδίδει και τυλίγει τα χερια του γύρο απο την μέση μου οταν του δίνω ενα φιλι στο μάγουλο . "Έγινε κατι γιατι έτρεχε αυτη πριν ;" ρωτάει δείχνοντας την Βάσω που χαμογελάει "αθώα" στον Εντ.
Τον κοιταω που την κοιτάει με περιέργεια και προσπαθώ να σκαρφιστώ κατι . "Εχουν επέτειο σε λιγο καιρό και για αυτο έτρεξε για να κρύψει το δώρο στο ντουλαπάκι " του ψιθυρίζω στο αυτι και μου χαμογελάει πονηρά . "Και εγω το δώρο θα πάρω οταβ θα εχουμε επέτειο ;" Μου ψιθυρίζει πονηρά και ειμαι έτοιμη να του πω με σαρκασμό "ενα μωρο " αλλα αντιλαμβάνομαι την κατάσταση της φίλης μου και λεω και εγω κατι πονηρό . "Κατι που θα εχει σχέση με μαθηματικα , ενα κρεβατι +δυο άτομα ;" Τον ρωτάω στο αυτι θυμούμενη τοτε που μου το ειχε κάνει εκεινος οταν ήμασταν στο κρεβατι του . "Έρωτας μωρο μου" μου απαντάει δαγκωνοντας τον λοβο του αυτιού μου και χαχανίζω σπρώχνοντας τον ελάχιστα απο πάνω μου , ελπιζω τα παιδια να μην μας άκουσαν γιατι θα νομίζουν πως ειμαι προστυχη , καλα ίσως να ειμαι ....λιγο ... Αλλα μονο με εκείνον μου βγαίνει , δεν ξέρω αλλα θελω να τον βιασω κάποιες φορές τοσο όμορφος που ειναι αλλα κρατιέμαι .
"Λοιπόν εγω με την Βάσω θα παμε λιγο δίπλα ενταξει ; Πρέπει να κανονίσουμε κατι δικα μας θέματα ."λεω και τα αγόρια χαμογελανε , κάνω και εγω το ίδιο και υστερα κλεινω την πόρτα βγαίνοντας έξω .
"Ουφ τι ήταν και αυτο " η Βάσω ξεφυσαει , κουνάω το κεφάλι μου , ένδιξη οτι σιμφωνω μαζί της .
"Παρτω και έλα δωμάτιο " της ψιθυρίζω και. Τρέχει στο ντουλαπάκι της .
Οταν μπαίνουμε μεσα βγάζουμε το τεστ απο το κουτάκι και κοιτάμε τις οδηγίες . "Δυο ροζ θετικό , μια μπλε αρνητικό " (νομίζω έτσι ειναι )
Μονολωγω καθως διΒαζω τις οδηγίες . Υψώνω το κεφάλι μου και κοιταω την Βάσω που ειναι ποιο ανήσυχη απο ποτε , το σωμα της τρέμει και δάκρυα κυλούν απο τα ματια της χωρίς σταματημό , "Αλίκη δεν θελω να ειμαι έγκυος " ψιθυρίζει και με εγω με μια κίνηση την κλεινω σφυχτα στην αγκαλιά μου. "Ας ελπίζουμε να μην εισαι " λεω φιλωντας το κεφάλι της .
"Ειμαι πολυ μικρή ακόμα για μια τέτοια ευθύνη και ασε που ο Κώστας μπορεί να με αφήσει "
Μουρμουριζει κλαιγοντας . "Αποκλείεται να γίνει αυτο , ο Κώστας σε αγαπάει , δεν Προκοιτε νασε αφήσει , εξάλλου ειναι και δικό του το μωρο " την καθισοχαζω , την απομακρύνω απο πάνω μου και πιάνω τους ομως της . "Παμε να το κανεις έλα " την ταρακουνάει λιγακι και υστερα πιάνω το χερι της τραβοντας την προς το μπάνιο .