let's get ridiculous

Κ29

* Ολίβιας pov*

"Παιδιά κοιμάται τώρα ,θα ξυπνήσει σε δυο ώρες αλλά μπορείτε να κάτσετε δεν υπάρχει πρόβλημα " είπε η γλυκιά νοσοκόμα με τα ξανθά μαλλιά που βρισκόταν στο δωμάτιο την ώρα που μπήκαμε μέσα . "Είναι εντάξει ευχαριστούμε πολύ " της χαμογέλασα και μου έδειξε μια θέση να καθίσω . "Κάθισε πρέπει να είσαι πολύ εξαντλημένη , και εσείς παιδιά έχει και εδώ αλλες δυο καρέκλες , σας είδα πριν στον διάδρομο την ώρα του χειρουργείου πρέπει να είστε εδώ πολλές ώρες " μας είπε ευγενικά δείχνοντας μας 3ης καρέκλες . "Ένα 8άωρο το έχουμε κλείσει σίγουρα " μουρμούρισε η Αλίκη και ο Εντ που ήταν από πίσω της τύλιξε τα χέρια του γύρο της , εγώ πάλι σωριάστηκα στην καρέκλα και κοίταξα τον Έρικ που κοιμόταν ήρεμα . "Λοιπόν εγώ θα πάω στο κυλικείο να πάρω καφέ και κάτι να φάμε " είπε ο Εντ και η Αλίκη έπιασε στο χέρι του και είπε ότι θα πάει μαζί του , εγώ κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά και τους άφησα να φύγουν .
"Α ρε Έρικ δεν έπρεπε να το είχες κάνει αυτό , έπρεπε να ήμουν εγώ εκεί τώρα " μονολόγησα δείχνοντας το κρεβάτι που ήταν ξαπλωμένος . "Ξέρω ότι δεν με ακούς τώρα απλά πρέπει να σου πω κάτι, αν δεν το βγάλω από μέσα μου θα σκάσω " είπα αποφασίστηκα και σηκώθηκα από την καρέκλα μου , πήγα στο κρεβάτι και κάθισα προσεχτικά δίπλα του , πέρασα τα δάχτυλα μου μέσα από τα μαλλιά του και τα πείρα από το πρόσωπο του , χαμογέλασα στην θέα του να κοιμάται και άρχισα να μιλάω ξανά .
"Η Αλίκη όταν είχα πρωτοέρθει μου είχε πει ότι την είχε χρησιμοποιήσει και εκείνη ένα άτομο , όμως μετά βρήκε τον Εντ που με μια αγκαλιά του κόλλησε όλα τα σπασμένα κομμάτια της και την έκανε να σκέφτεται το μέλλον της μόνο με εκείνον , ξέρω ακούγεται χαζό και παιδιάστικο αλλά έτσι νιώθω και εγώ για εσένα παρόλο που σε ξέρω μόνο λίγο και αυτόν τον καιρό να μιλάμε μόνο στο τηλέφωνο και και παρόλο δεν με έχεις αγκαλιάσει ακόμα ξέρω ότι εσύ είσαι αυτός που έψαχνα ναι ξέρω είμαι πολύ μικρή για τα γούστα σου και ίσως να μην καταφέρω ποτέ να είμαι μαζί σου η να σε πάρω αγκαλιά αλλά εγώ αυτό νιώθω και τέλος πφφ ξέρω ότι δεν με άκουσες αλλά έπρεπε να τα βγάλω από μέσα μου " λέω ξεφυσώντας και πιάνω το χέρι του . Τον κοιτάω που σφίγγει τα μάτια του και ύστερα τα ανοιγοκλείνει και τα ανοίγει ''επ μικρό μου ;'' ψιθυρίζει αδύναμα και τα μάτια μου λάμπουν , μου σφίγγει το χέρι και χαμογελάει αδύναμα . '' ξύπνησες ποιο νωρίς '' είπα με δάκρυα χαράς αυτήν την φορά να κυλάνε στο μάγουλο μου και κάλυψα το στόμα μου με την παλάμη μου . ''εμ τι περίμενες ότι θα κάτσω να πεθάνω ; Το πάλεψα και το κατάφερα '' χαμογέλασε και άφησε το χέρι μου ανοίγοντας τα χέρια του για μια αγκαλιά . ''έλα εδώ μικρό μου '' είπε και έσκυψα προσεκτικά ξαπλώνοντας δίπλα του και βάζοντας το κεφάλι μου στο στήθος του . ''είσαι ο ήρωας μου το ξέρεις ;'' του ψιθύρισα μέσα από την υπέροχη ησυχία που υπήρχε καθώς εκείνος χάιδευε τα μαλλιά μου , φίλησε το κεφάλι μου και άρχισε να μιλάει , ''έπρεπε να το κάνω , δεν έπρεπε να τους αφήσω να σε βλάψουν, το δικό μου σώμα είναι σκληρό και αντέχει τους τραυματισμούς , ενώ εσύ γουτσούνι μου είσαι ευαίσθητη και θα μπορούσες να είχες πεθάνει , και εγώ θα πόναγα ποιο πολύ από ότι πονάω τώρα αν πάθενες κάτι '' μου ψιθύρισε και σήκωσα το κεφάλι μου κοιτάζοντας τον με τα πρόσωπα μας ίντσες το ένα από το άλλο , τα χείλι μου σχεδόν ακουμπούσαν τα δικά μου και εκείνος πλησίασε ποιο πολύ , ''Έρικ μου'' η φωνή της Αλίκης με έκανε να τιναχτώ από τον Έρικ πριν προλάβουν τα χείλι μας να ενωθούν . '' οοο το αγόρι μου είναι ξύπνιο μωρέ '' είπε γλυκά και κάθισε δίπλα του , έσκυψε κοντά του και του έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο . '' μας κοψοχόλιασες βρε παιδί μου '' του είπε έχοντας τυλίξει τα χέρια της γύρο από τον λαιμό του . '' που να δεις την ταραχή που πείραμε όταν ένας γιατρός μας είπε ότι πέθανες αλλά τελικά εννοούσε έναν κύριο.'' (οι αναγνώστριες να δεις τρομάρα που πήραν ) είπε ο Έντ. '' κορίτσι μου , μου φαίνεσαι λίγο κουρασμένη πήγαινε με τον Έντ στο σχολείο και ελάτε όταν θα είστε ξεκούραστοι ,'' είπε ο Έρικ και η Αλίκη μούτρωσε . ''μα θα μείνει μόνος σου ;'' ''όχι θα μείνει το γουτσούνι μαζί μου ε γουτσούνι ; '' ρώτησε και κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά χαμογελαστή. Η Αλίκη τώρα ποια χαμογελούσε και έσπρωξε τον Έντ έξω βιαστικά . ''Πάμε μωρό μου , Έρικ θα έρθουμε σε λίγες ωρίτσες '' είπε και έκλεισε το μάτι στον Έρικ πριν κλείσει την πόρτα.