Κ24

5K 473 12
                                    

"Ποιος σε έκανε έτσι " είπα μετά χέρια μου να τρέμουν από την ανησυχία . "Ήταν 4ης για την ακρίβεια " απάντησε ζαλισμένος και έτοιμος να κλείσει τα μάτια του . "Όχι Εντ μην κοιμηθείς όχι τώρα " προσπάθησα να τον κρατήσω ξύπνιο ρίχνοντας του μικρά χαστούκια , δεν πρέπει να κοιμηθεί μέχρι να κάνω καλύτερα τα τραύματα του αλλιώς υπάρχει πιθανότητα να πέσει σε κόμμα . "Σε παρακαλώ μωρό μου Μείνε ξύπνιος " τον παρακαλώ και πιάνω τα μάγουλα του . "Κοιτά με Εντ " του ψιθυρίζω με δάκρυα να τρέχουν από τα μάτια μου . Κοιτάω γύρο μου μήπως βρω κάτι για να μην κοιμηθεί και μια σπίθα ελπίδας φωτίζει όταν βλέπω το μπουκάλι με το νερό που είχα πάρει εχθές και ευχαριστώ τον θεό που δεν το είχα πιει . Το αρπάζω και γρήγορα το ρίχνω πάνω του . Εκείνος τινάζετε πιτσιλώντας με με τα μαλλιά του και χαμογελάω που τώρα έχει ανοιχτά τα ματιά του .
"Απλά μην κλείσεις τα μάτια σου " του λέω και κουνάει καταφατικά το κεφάλι του . Ψάχνω καλά πάλι γύρο μου και βρίσκω το βαλιτσάκι που μου είχε δώσει η νοσοκόμα τότε που ο Εντ είχε πλακωθεί με τον Κρις . Το αρπάζω και το ανοίγω . "Σήκωσε τα χέρια σου , πρέπει να σου βγάλω την μπλούζα " λέω και τον βλέπω που χαμογελάει πονηρά . "Χμμμμ " μου Μουρμουρίζει και στριφογυρίζω τα μάτια μου . "Απλά σήκωσε τα " αγανακτώ και βγάζω την μπλούζα του . Ευτυχώς υπήρχε μόνο μια γρατζουνιά και μια μελάνια στο δεξί του πλευρό. "Δείχνεις τόσο σέξι έτσι που είσαι σκυμμένη και με περιποιείσε " μου λέει και τον κοιτάω με δολοφονικό βλέμμα . "Ακόμα και όταν είσαι χτυπημένος από 4ης άντρες δεν παύεις να είσαι πρόστυχος " τον ειρωνεύομαι και τον κοιτάω που χαμογελάει .

Αφού του περιποιήθηκα τα τραύματα κυριολεκτικά δεν έκλεισα μάτι όλη νύχτα . Ήμουν ξαπλωμένη δίπλα του και με κάθε μικρή του κίνηση πεταγόμουν να δω αν είναι καλά , νόμιζα ότι θα πάθαινε κάτι αν κοιμόμουν και δεν τον πρόσεχα .
.
"Καλημέρα " τον άκουσα να λέει με βαριά φωνή και άνοιξα τα μάτια μου διάπλατα κοιτάζοντας τον . "Πως νιώθεις ;" Τον ρωτάω καθώς σηκώνομαι για να πάω στην τραπεζαρία , είμαι σίγουρη ότι θα πεινάει εγώ παντός πολύ . "Τώρα που κοιμήθηκες δίπλα μου μετά από τόσα βραδιά είμαι καλύτερα από ποτέ" απαντάει και χαμογελάω . "Πάω να πάρω κάτι να φάμε , είπα ότι δεν ένιωθες καλά και ότι θα σε προσέχω εγώ ,δεν χρειάζεται να πάμε για μάθημα σήμερα "
Λέω και βγαίνω έξω κατευθυνόμενη προς την τραπεζαρία .
.
"Κανε αααα" του ζητάω με ναζιάρικη φωνή και τον βλέπω που με κοιτάει με σμιγμένα φρύδια . "Ο έλα τώρα Αλίκη μια χαρά είμαι και πίστεψε με χόρτασα " λέει και σπρώχνει τα χέρια μου που κρατούν το πιάτο κάνοντας μια γκριμάτσα αηδίας , από ότι φαίνεται δεν του αρέσει ο φιδές που έφτιαξε η καλή κυρία στην τραπεζαρία .
"Ωραία λοιπόν , τέλος φαγητού και ώρα για συζήτηση " χαμογελάω και αφήνω το πιάτο στο μικρό κομοδίνο δίπλα μου . "Όχι όχι πεινάω ,κιαλο κιαλο " προσπαθεί να πιάσει το πιάτο αλλά το χέρι μου τον σταμάτα . "Εντ εχθές είχα αποφασίσει να σου δώσω λίγο χρόνο " "ε τότε γιατί δεν το κάνεις ;" με διακόπτει και θυμώνω , μα δεν εχει καταλάβει την σοβαρότητα της κατάστασης ; "Αλλα μετά από όλο αυτό νομίζω ότι μου χρωστάς μια εξήγηση " λέω και ξεφυσάει . "Καλά θα σου πω , απλά πρέπει να είσαι ήρεμη και να μην φρικάρεις " μου ψιθυρίζει και μου πιάνει το χέρι , του κουνάω θετικά το κεφάλι παροτρύνοντας τον να συνεχίσει . "Πριν από ένα χρόνο περίπου ήμουν ένας από τους καλύτερους μποξέρ στην σχολή μου , όλοι έλεγαν ότι είχα μεγάλο ταλέντο " "να μαντέψω ; Έμπλεξες με παράνομους τύπους που διοργανώνουν αυτά τα πράγματα ;" Ρώτησα .
"Όχι καμία σχέση , συμμετείχα όπως κάθε κανονικός άνθρωπος που θέλει να μάθει ένα άθλημα , με είχαν γράψει οι γονείς μου . Ήμουν αρκετά καλός και είχα αρκετούς φίλους από εκεί μεσα , η αδελφή μου ήταν πάντα η πίστη οπαδός μου σε κάθε μάχη που έδινα , αλλά δεν πρόσεξα το χειρότερο " έκανε μια μικρή παύση και τον κοίταξα με περιέργεια , στραβό κατάπιε και άνοιξε το στόμα του. "Η αδελφή μου η Ολίβια είχε ερωτευτεί έναν από εκεί και το χειρότερο ήταν οτι αυτός δεν ήταν από τους φίλους μου " "ήταν ένας από τους εχθρούς σου " είπα περισσότερο σε εμενα και ύστερα τον κοίταξα που με κοιτούσε θετικά . "Της είπα να προσέχει και ότι δεν την θέλω να έχει επαφές με αυτόν τον μαλάκα , εκείνη σαν χαζή 15άχρονη όμως το είδε σαν απαγορευμένη αγάπη , βλέπεις ήταν και ρομαντική ...μόνο που εδώ δεν ήμαστε Ρωμαίος και Ιουλιέτα " ειρωνεύτηκε και μου ήρθε να βγάλω ένα μικρό γελάκι όμως κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι όλο αυτό για εκείνον .
"Εκείνος της πουλούσε αγάπες και λουλούδια αλλά η χαζή δεν μπορούσε να καταλάβει οτι όλο αυτό ήταν ένα ψέμα , και ξέρω ότι είσαι έτοιμη να πεις ότι ήταν μικρή τότε αλλά τώρα έχει μπλέξει άσχημα " όντος αυτό ήμουν έτοιμη να πω αλλά κράτησα το στόμα μου κλειστό θέλω να ακούσω κιαλο . "Εκείνος είχε κάποια μπλεξίματα και την εκμεταλλεύτηκε ζητώντας της λεφτά για να μπορέσει να ξεπληρώσει " "καλά όλα αυτά που λες Εντ απλός δεν μπορώ να καταλάβω ακόμα γιατί λείπεις τα βραδιά " τον διακόπτω και εκείνος σηκώνεται πάνω και αρχίζει να πηγαίνει πέρα δώθε "όταν η αδελφή μου κατάλαβε την όλη κατάσταση του είπε να χωρίσουν όμως εκείνος επέμενε ότι την θέλει κοντά του και άλλες τέτοιες μαλακίες , δεν κατάφερε να την πείσει όμως και τώρα την εκβιάζει και της λέει ότι την παρακολουθεί , έτσι και εγώ κάθε βράδυ είμαι από κάτω από το σπίτι και την προσέχω .
Νομίζει πάντα ότι ακούει θορύβους στο σπίτι και εχθές το βράδυ είχε δίκιο όπως βλέπεις " λέει και δείχνει τα χτυπήματα του .
Στερεώνω το πρόσωπο μου στα χέρια μου και ξεφυσάω μου ήρθαν όλα τόσο μαζεμένα δεν μπορούσα να φανταστώ ότι το αγόρι μου περνάει κάτι τέτοιο και εγώ σαν την χαζή κάθομαι και του θυμώνω σαν τις χαζό γκόμενες που ουρλιάζουν και λένε ότι θέλουν να χωρίσουν . "Αλίκη ;" Τον ακούω να ψιθυρίζει και σηκώνω το κεφάλι μου κοιτάζοντας τον , χωρίς δεύτερη σκέψη σηκώνομαι και ορμάω στην αγκαλιά του σφίγγοντας τον πάνω μου . "Συγγνώμη μωρό μου , έκανα σαν χαζή σήμερα ,δεν το ήθελα " του ψιθυρίζω και μου χαϊδεύει την πλάτη μου . "Ξέρω ότι δεν το ήθελες , αν ήμουν στην θέση σου θα είχα τρελαθεί τελείως " βγάζει ένα γελάκι και το κάνω και εγώ . "Και τώρα τι θα κάνεις με την Ολίβια ;" Τον ρωτάω όταν συναντάω τα μάτια του . "Τώρα είναι καλά άλλα πραγματικά δεν ξέρω , οι γονείς μας ταξιδεύουν συνέχεια και πάντα την έπαιρναν μαζί αλλά τώρα ήθελε να μείνει στο σχολείο της δεν ήθελε να αλλάζει συνέχεια περιβάλλον " "τότε ξέρω τι θα κάνουμε " λέω και τα μάτια του γυαλίζουν από ελπίδα .
Τον απομακρύνω από επάνω μου και ανοίγω την πόρτα . "Πάμε να την πάρουμε " ψιθυρίζω και γουρλώνει τα μάτια του .
.
"Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι με έπεισες να το κάνω αυτό "
"Είναι αδελφή σου Εντ τέλος συζήτησης είπα θα την κρύψουμε στο σχολείο " του αντιμιλάω και πάω να βγω από τον θάμνο που κρυβόμασταν άλλα με αρπάζει από το μπράτσο . "Είσαι τρελή ; Και αν ακόμα αυτοί οι τύποι είναι εκεί ; Θα βγω εγώ πρώτος εσύ από πίσω μου" λέει και χαμογελάω που θέλει να με προστατέψει , πιάνει το χέρι μου και τρέχει προς το σπίτι του ανοίγει γρήγορα την πόρτα και την κλείνει γρήγορα . Όταν γυρνάω το σώμα μου και βλέπω το σαλόνι καταλαβαίνω ότι όντος ο Εντ έχει λεφτά αλλά δεν εκπλήσσομαι , η Μαμά μου είναι διακοσμήτρια χορών οπότε έχω δει ακόμα ποιο φανταχτερά σπίτι . "Η Μαμά σου έχει καλό γούστο " παρατηρώ καθώς το βλέμμα μου περιτριγυρίζει . "Ευχαριστώ , έλα από εδώ " λέει βιάστηκα και τραβάει το χέρι μου ανεβαίνοντας τις σκάλες .
Όταν φτάνουμε στον μεγάλο μακρόστενο διάδρομο που βρίσκετε εδώ πάνω κλάματα και λυγμοί ακούγονται από το δωμάτιο στο βάθος . Κοιταζόμαστε για μια στιγμή και ύστερα αρχίζουμε και τρέχουμε προς τα εκεί . Όταν ανοίγουμε την πόρτα ένα σώμα είναι κουλουριαζμένο κάτω από το άσπρο πάπλωμα του κρεβατιού και τρέμει . ''Ολίβια ?'' ψιθυρίζει ο Έντ και η κοπέλα απομακρύνει τα παπλώματα από πάνω της , το μόνο που θέλω να πω όταν την κοιτάω είναι ότι φαίνεται τόσο εύθραυστη που θες να την πάρεις αγκαλιά και να την παρηγορήσεις, έτσι όπως είναι με τα μακριά καστανόξανθα μαλλιά της και τα ζεστά πράσινα μάτια της που τώρα έχουν κοκκινίσει από το κλάμα . Ο Έντ αρπάζει το χέρι της και την τραβάει πάνω του τυλίγοντας τα χέρια του γύρο της , φαίνεται τόσο μικροσκοπική μέσα στην αγκαλιά του . '' μάζεψε κάποια από τα πράγματα σου, φεύγουμε από εδώ , μην ακούσω λέξη '' την προστάζει και εκείνη δεν λέει τίποτα παρά μόνο σκουπίζει τα δάκρυα της με το χαρτομάντιλο που κρατάει στο χέρι της και σκύβει κάτω από το κρεβάτι πιάνοντας έναν γεμάτο σάκο . '' η μαμά έλεγα ότι θα πάμε Ιταλία και είχα μαζέψει κάποια πράγματα αλλά τελικά με άφησαν να κάτσω εδώ που ήθελα, πάμε '' λέει χαμηλόφωνα με την γλυκιά φωνή της . Αωωω είναι τόσο αξιολάτρευτη , μια χαρά ως τώρα , ασ ελπίζουμε να μην φάμε καμία αποβολή στην συνέχεια .

~ Γεια σαςςς τι μου κάνετε ? για πείτε μου πως σας φάνηκε αυτό το κεφάλαιο ? Μάλλον δεν το περιμένατε όλο αυτό εε? Είδα στα σχόλια σας ότι πιστεύατε για παράνομη πάλη , πάντως παίσατε μέσα αν και δεν ήταν παράνομη , πραγματικά είστε όλες τόσο υπέροχες με τα σχόλια σας και της προβλέψεις σας τα διαβάζω όλα να ξέρετε και τα λατρεύω . Λοιπόν θέλω την γνώμη σας για την Ολίβια τι πιστεύετε ότι θα γίνει στα επόμενα κεφάλαια μαζί της ?

kisse!!!!

let's get ridiculousWo Geschichten leben. Entdecke jetzt