let's get ridiculous

κ28

'' Έντ σήκω ο Έρικ κάτι έπαθε '' φώναξα τρέμοντας , '' τι έπαθε ?'' ρώτησε εξίσου ανήσυχος με εμένα . '' δεν ξέρω αλλά πάντως φαίνεται πολύ σοβαρό η Ολίβια έκλαιγε στο τηλέφωνο '' απάντησα . Εκείνος σαν να κατάλαβε τι έχει γίνει σηκώθηκε και με τράβηξε από το χέρι τραβώντας με φουριόζος μέχρι το αυτοκίνητο . ''γαμημένε'' έβρισε ψιθυριστά μπαίνοντας στο αυτοκίνητο . 

'' ποιον έβρισες τώρα ?'' ρώτησα καθώς εκείνος οδηγούσε πανικόβλητος . '' αυτός ο μπάσταρδος τα έκανε όλα ... ο Σέθ '' μονολόγησε και τα χέρια μου άρχισαν να τρέμουν , η ανάσα μου να κόβετε και καυτά δάκρυα να τρέχουν από τα μάτια μου , λυγμοί άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους , αυτός ο άνθρωπος έμαθα ότι μπορεί να σκοτώσει για να πάρει αυτό που θέλει . '' μωρό μου όλα θα πάνε καλά ηρέμησε '' ο Έντ μου έπιασε το χέρι αλλά εκείνο δεν σταματούσε να τρέμει . '' εδώ να το αμάξι '' φώναξα και όταν σταμάτησε βγήκα σαν σίφουνας από το αυτοκίνητο . 

Όταν έκλεισα την πόρτα πίσω μου τα πόδια μου κοκάλωσαν και δεν μπόρεσα να κουνηθώ με το θέαμα που αντίκρισα μπροστά μου . Η Ολίβια έχει γονατίσει με το πρόσωπο του Έρικ πάνω στα πόδια της , η άσπρη μπλούζα της έχει ποια μουσκέψει με αίματα και δάκρυα κυλούν στα μάτια της καθώς ταρακουνάει τον Έρικ προσπαθώντας να τον κρατήσει ξύπνιο . 

Όταν καταλαβαίνω τι γίνεται γύρο μου ταρακουνάω το κεφάλι μου προσπαθώντας να διώξω το σοκ που με έχει καταβάλει . Παίρνω μια βαθιά ανάσα και τρέχω στην Ολίβια . '' θεέ μου Έρικ '' σχεδόν ουρλιάζω καθώς βλέπω την μπλούζα του μες τα αίματα . '' μπήκε μπροστά για να με προστατέψει δεν μπόρεσα να τον σταματήσω τον πυροβόλησαν στο αριστερό πλευρό '' είπε η Ολίβια μέσα από τα αναφιλητά της , '' ΣΚΑΣΤΕ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΠΙΑΝΕΙ ΠΑΝΙΚΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΜΕ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ '' φώναξε ο Έντ έξαλλος με τα κλάματα μας . Όντος είχε δίκιο έπρεπε να το αντιμετοπίσουμε με ψυχραιμία. '' τον παίρνουμε και πάμε γρήγορα στο αυτοκίνητο '' λέω και ο Έντ μας βοηθάει να τον σηκώσουμε και να τον πάμε στο πίσω κάθισμα , η Ολίβια έβαλε και πάλι το κεφάλι του στα πόδια της και με τα τρεμάμενα δάχτυλα της άρχισε να χαϊδεύει τα μαλλιά του  ψιθυρίζοντας . '' μην μου πεθάνεις , όχι τώρα που επιτέλους σε βρήκα όχι τώρα '' 

Προσπάθησα να ηρεμήσω καθώς ο Έντ έτρεχε με χίλια για να προλάβουμε τον Έρικ , πραγματικά αν πάθει κάτι δεν ξέρω αν θα μπορέσω να ζήσω χωρίς εκείνον . Τον άνθρωπο που με έμαθε να ζω και να χαμογελάω .