BxB
Kendini keşfetmeye başlayan Hazar, karanlık işlere bulaşır. Bocalar ve tepetaklak olmuş hayatında küçük oyunlar kurar. İnce bir buz üzerinde yürüyen karakterin tek dostu Doğa bu yolda ona yardım etmek ister. İkili arasında sıkı bir bağ, köklü bi...
Tetikleyici öge uyarısı. Ama belki spoi almak istemezsiniz diye aşağıya yıldızlı belirteceğim ne olduğunu: herhangi bir tetiklenme yaşamam derseniz orayı okumadan geçin. Benim bilmem lazım derseniz yıldız arasında tetikleyici ögenin ne olduğunu söyleyeceğim. İyi okumalar.
*
******
Kendine zarar verme.
******
*
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Fizik dersindeydik.
İlk kez bu dersi dinlemiyordum. Hemen yanımda uyuklayan Doğa'yı izliyordum. Kolunu yastık için kullanıyordu ve bu pozisyonda gerilmiş kaslarını görebiliyordum. Parmak uçlarım sızlıyordu resmen. Ona dokunmak istiyordum. Daha fazla vakit geçirelim istiyordum. Gözlerimi bir an bile ayıramıyordum.
Hala onun dudaklarından istediğim sözcükleri duyamamıştım ama o kadar da umursamıyordum. Çünkü hissettirdikleri yetiyordu. En yakın arkadaş olmadığımızı biliyordum en azından. Daha fazlasıydık. Sevişen türden.
Daha fazla bu konu üzerinde düşünürsem kendimi zor bir duruma sokacaktım. Derse odaklanmaya çalıştım. Ama tabi ki odaklanamıyordum. Kafam azıcık güzeldi.
Tuhaf biz huzurla çevriliydim. Annem dün gittiği seminerden dönmüştü ve Mikroyu gördüğü an donup kalması hala gözlerimin önündeydi. Sonra ona aşık olmuştu. Dün gece beraber uyumuşlardı. Köpek gerçekten sevimliydi ve ona sandığımdan daha çok alışmıştım.
"Uzun zamandır sözlü yapmıyorduk değil mi çocuklar?" diye sordu hocamız.
En son Hakan hocayla proje çalışıyorduk. Favori öğrencisi bendim. Sonra devre bok oldu, hayatım bok oldu.
"Hazar senle Ahmet çıkın bakalım."
İsmimi duymamla kasıldım. Ben ve eskiden sınıf ikincisi olan rakibim Ahmet.
Bir anda kalbim inanılmaz hızlı atmaya başladı panik oldum. Titreyen ellerime baktım. Sanki tüm gözler üzerimdeydi. Doğa'ya bir bakış attım ama uyumaya devam ediyordu. Ya kendimi belli edersem? İsteksizce ayaklandım. Tahta önüne çıktık. Ahmet kendinden emin duruyordu ama ben titrememek için zor tutuyordum kendimi. Burada batırırsam her şey çok kötü olurdu. Kendi adımı zor aklımda tutuyordum, fiziği bırakalı çok olmuştu.
Ya bocalayıp kafamın yerinde olmadığını belli edecektim, ya kendimi rezil edecektim... Her türlü korkunç olasılıklar beni bekliyordu. Ahmet'in suratındaki gülümseme bile öfkelenmeme sebep oluyordu. Herkes bize bakıyordu. Herkes. Tüm gözler üzerimde.
Hoca bize soru sordu. Biraz sessizlik. Ahmet soruyu cevapladı. Ben öylece kalakaldım. Sınıf arkadaşlarımın şaşkın bakışlarını izledim. Sonra kınayıcı. Muhtemelen çok hasta gözüküyordum. Alnımdaki boncuk boncuk terleri bile hissediyordum.
